Ik wil ook niet mensen ontmoedigen met mijn verhaal hoor, maar wat met *een familielid een aantal keer is gebeurt is dat ze in een pleeggezin kwam en heel lief en hartelijk werd ontvangen, zich thuis voelde en dan toch weg moest omdat ouders het onderschat hadden of de kinderen van de ouders niet konden wennen. En zij was als ik het moet geloven een heel stil en braaf kind. Moet je nagaan dat je door trauma een heel opstandig kind bent.
Hartje voor de support niet omdat het leuk is.
Ik zou geen kind adopteren als zou blijken dat ik niet zwanger kan worden bijvoorbeeld. Ik wil het schimmige systeem dat daarachter zit absoluut niet in stand houden. Pleegzorg zou ik zeker overwegen (ook als ik wel biologische kinderen heb overigens) en mijn voornemen is ook me daarvoor aan te melden als de omstandigheden goed zijn (huis groot genoeg, financieel kan het, leven stabiel etc.)
Dat is denk ik wel afhankelijk ook van de leeftijd van het kind! Wat ik zo snel gevonden heb is dat kinderen tot 12 jaar geadopteerd mogen worden. Met een baby waar je voor zorgt ga je het denk ik veel eerder als je biologische kind zien dan bij een kind van 10 bijvoorbeeld. Ten minste dan spreek ik voor mezelf en wat ik nu denk.
Ik had eerst ja gestemd maar nu toch nee. Ik denk dat je het wel als gelijkwaardig zou moeten zien maar ik denk dat het in de praktijk echt niet zo simpel ligt.
Dat weet ik. Maar ik vind dat in sommige gevallen die beslissing van uithuisplaatsing te snel wordt gemaakt en soms is het contact te minimaal.
Nee, in de setting van een klas kan ik kinderen een stuk beter verdragen, dan heb ik namelijk de controle. En ik kan ook met ze lachen en me positief verbazen over hun denkwijze en uitspraken. Maar kinderen âin het wildâ vind ik meestal gewoon irritant (of zou dat meer aan de ouders/opvoeding liggenâŠ?) en ik heb zelf ook geen sterke kinderwens.
Ik denk dat je wel gelijk hebt maar ik heb het idee/de second hand ervaring dat mensen het dus wel als erger ervaren en een kind daarom dus weer âwegdoenâ of spijt hebben.
Maar goed dat andere mensen het zo ervaren/als ik het mag zeggen: het slecht doen, is op zich natuurlijk geen argument om het zelf niet te doen.
Geen idee of het dan echt zo is. Soms wel denk ik, maar ik hoor er dan niks over van anderenâŠ
Willen: JA. Kunnen nietâŠ
Ik wou hier nog op reageren dat ik dit soms ook wel een beetje heb. Bijv. in de loeidrukke spits in de randstad, en dat je dan dåt moment uitkiest om met de trein te gaan terwijl je niet kan staan/lopen⊠tja ik vind dat dan niet zo handig. Misschien dat ze daar dan wel helemaal niet over nagedacht hebben hoor, maar snap dan ook wel dat niet iedere overmoeide workaholic die met veel moeite een zitplek heeft gekregen zijn/haar plekje in de trein op wil geven.
Ik zou graag iemand zijn die zonder twijfel opstaat voor iedereen, maar in werkelijkheid ben ik best wel egoĂŻstisch in de trein
Voornamelijk door familie in Maleisië, is nu eenmaal lastig met de auto te doen.
Ben je vroeger wel eens in het Land van Ooit geweest?
- Ja
- Nee
- Que?
0 stemmers
Omg dat was echt zo leuk, echt jammer dat dat niet meer bestaat hoor.
Gelukkig niet. Mijn zus en ik hebben altijd een hekel gehad aan Kloontje het reuzenkind, als dat op tv kwam zapten we gauw weg.
Ik vond dat zo fantastisch. De attracties enzo vond ik geen bal aan, maar dat ik voor 1 dag de baas was. Dat was echt het einde in mijn ogen haha.
Was echt dol op het land van ooit! Die riddergevechten waren zo vet om te zien
Ik vond het vroeger vreselijk, maar het is nu een hele fijne omgeving om te wandelen. Als je mij ooit in het wild wil zien maak je daar de meeste kans haha
Ik vind dat alle mensen die een kind adopteren een cape moeten dragen en superheld zijn. Het is zoân duur, zwaar en vermoeiend traject dat ik er enorm veel respect voor heb. En dan nog niet te beginnen over hoe zwaar het kan worden als je kind erachter komt dat je niet zijn biologische ouder bent en hier in de pubertijd het heel moeiljk mee kan hebben. Ik ben dus helemaal pro⊠maar mijn man niet. Hetzelfde voor pleeggezin, al lijkt dat mij ook wel moeilijker dan een baby adopteren en die geheel zelf opvoeden.
Oh en mag ik ook nog even opmerken dat ik het ronduit belachelijk vind dat iedere malloot en alcoholist maar gewoon een kind kan en mag produceren en dat mensen die zoveel moeite doen om een kind te adopteren door zoân lang en stom traject moeten.
-Einde rant-
Altijd als ik over het Land van Ooit hoor moet ik hier aan denken: