Anders: kopen als jij het denkt te gaan gebruiken (maar ik heb/hoef het niet)
3 likes
volgens mij zeg ik het allebei wel eens
1 like
Wat is slechter?
- Een dag op het strand liggen
- 2-3x onder de zonnebank gaan
- Trek je niet zoveel aan van je moeders commentaar en omarm je bleke huid
0 stemmers
Volgens mân moeder kan ik dit witte jurkje echt niet aan, daar ben ik âveel te bleek voorâ, aldus Gerard Jolingâs zus
9 likes
Ik heb er een, maar die zuigkracht is echt slecht waardoor ik hem dus ook niet gebruik. Het is zoân black en Dekker. Dus als je er echt een wil zou ik dat even goed testen.
2 likes
Dit vroeg een vriendin echt 5 minuten geleden en toen heb ik het opgezocht. Zonnebank is slechter voor je dan gewone zon
2 likes
Dit! Ik heb er de laatste jaren 2 gekocht maar zuigt idd super slecht en is na een paar minuten al waardeloos waardoor ik het echt nog amper (nooit eigenlijk) gebruikte.
Ik heb nu wel een draadloze stofzuiger waar ik super tevreden over ben en die je er ook zĂł gemakkelijk bij pakt dat je hem elke dag even kort kan gebruiken (Bosch Athlet). Je hebt ook een versie waar je een kruimeldief kan uitklikken. Wel even letten op de batterijduur.
1 like
Ik zeg vaak dat ik geen zin heb in huidkanker. Schijt aan commentaar
2 likes
Sowieso niets aantrekken van commentaar maaaar als je deze gebruikt heb je een win-win situatie want geen zonneschade en je moeder niet op je dak
Samenvatting
1 like
Hoe vaak doe jij âeen duimpje omhoogâ bij een YouTube video?
- Nooit
- Soms
- Regelmatig
- Altijd
- Ik kijk geen youtube
0 stemmers
Soms/ regelmatig naar eigen inzicht te definiëren.
Wow niemand heeft hier die karl lagerfeld gunnings dus
8 likes
Meestal twijfel ik en zegt mijn vriend dat ik heus wel wat voor mezelf mag kopen.
3 likes
Ik zou zoiets zeggen van: hij hield daar wel van maar hij is al een tijd terug overleden. Het is wat het is en ik draai daar niet omheen of zo.
8 likes
Ik ben het met @anon22402465 eens, draai er niet omheen ofzo als iemand iets specifieks vraagt.
Soms ben ik trouwens in de war, dan vertel ik iets over mijn ouders maar dan is het bij mijn vader tegenwoordige tijd maar bij mijn moeder dan eigenlijk verleden tijd, maar dan kan ik nooit kiezen tussen welke tijd ik niet gebruiken als ik het over hen beiden heb. Kan me voorstellen dat dat verwarrend is en die ander denkt zijn ze gescheiden, leven ze nog of wat?
Edit: @midheavenmoon vind zoân reactie ook lastig ja. Het is nou eenmaal hoe het is en zoân enorme reactie hoeft ook niet. Maar vind het ook weer lastig als men er helemaal niet op in gaat. Dan denk ik van ok hoorde je me wel of heb je hier niks over te zeggen. (Vooral/alleen in date situaties heb ik dat eigenlijk). Heb wel vaker te horen gekregen dat diegene dan dacht dat ik er niet over wilde praten, maar dat is dan weer een aanname die zij maken die nergens op gebaseerd is.
3 likes
Oh ja, nee dan ligt het bij de ander. Die vindt het waarschijnlijk moeilijk om mee om te gaan, maar dat ligt niet aan jou.
1 like
Ik vind dat ook wel eens lastig. In de eerste week van mijn nieuwe baan was het vaderdag. Toen gingen ze opeens een rondje doen âwat doe jij met vaderdagâ. Dus ik een beetje vaag ontwijkend doen, want ik dacht ik ken die mensen net. Toen vroegen ze of ik dan nooit op bezoek ging en toen flapte ik er veel te nonchalant uit âneuh hij is doodâ.
Iedereen meteen stil. Was blij dat ze niet ook nog over mijn moeder begonnen.
Ik vind het allemaal niet erg om te vertellen maar het wordt altijd zoân verhaal waarbij mensen je heel zielig gaan vinden. En daar zit ik nooit zo op te wachten. Dus ik probeer het dan maar zo kort mogelijk te houden.
4 likes
Ja ben ik ook benieuwd naar! En is het oke om door te vragen? Als een klasgenoot zegt ja mijn vader is door ben ik toch altijd wel benieuwd hoe dan zo jong
Ik wil er best over vertellen hoor, zeker aan vrienden en mensen die ik ken.
Maar mijn werk is altijd de plek geweest waar ik mezelf kon zijn zonder mijn verleden. Omdat niemand daar wist wat ik had meegemaakt. En dat heb ik altijd heel fijn gevonden. Als je je collegaâs langer kent komt er vanzelf zoân punt waarop je dit soort dingen gaat bespreken, gewoon omdat je closer wordt en dan vind ik het ook okĂ©. Maar in het begin heb ik liever dat ze me leren kennen als wie ik op dat moment ben, zonder dode ouders en andere toestanden.
Maar iedereen mag me altijd alles vragen.
Edit: en reacties: als het oprecht is is het al goed denk ik. Ik heb liever geen overdreven medelijden, maar als dat is wat die gene voelt kan dat ook oké zijn. Maar het fijnst vind ik mensen die heel nuchter reageren, het als een feit aannemen. En dan kan je het best hebben over emoties, maar ze laten hun reactie niet door emotie leiden.
Maar denk er niet te veel over na hoor. Als je zegt wat je voelt of denkt is het al goed.
4 likes
Ik vind het ook wel fijn als er een vraag komt hoe lang geleden het is, maar ergens schaam ik me dan ofzo? Of voel ik me ongemakkelijk. Alsof ik moet zeggen en denken âooh al zoveel jaren geleden, no big deal, volgende onderwerpâ. Dat idee krijg ik helemaal doordat mensen na mijn antwoord hebben gezegd âOh best al een tijd geleden heâ. Of toen het net een paar maanden daarvoor gebeurd was, dan was het helemaal een beladen vraag.
Ok lastig 
Maar liever wel een beetje focus op, van mij mag je ook best vragen waaraan, maar een vraag als âleek je op haarâ of die over die band, dat vind ik maar lastige vragen. @Jauregui @Luzarl Lief in ieder geval als het oprecht is 
7 likes
Ik had een paar dagen geleden nog dat iemand ineens lukraak zei dat haar moeder is overleden en toen heb ik er niet echt op gereageerd en nu voel ik me kut daarover 
Wel iets van oh jeetje wat erg maar het gesprek ging eigenlijk ergens anders over en dit kwam er ineens zo tussendoor en ze overviel me er nogal mee. Zo lastig dit soort dingen. Ik voel me vaak juist bezwaard om dan door te vragen (en vul dan idd in dat iemand dat niet fijn vindt) maar het is wel fijn om jullie perspectief hierop te lezen.
1 like
Man ik ben achteraf best boos op mensen die dat vroegen. Mijn vader is superonverwacht overleden, en dan vraag je na drie weken of het een plekje heeft en of ik in de acceptatiefase zat?? Alsof rauw verdriet in een flesje in de voorraadkast kan.
Ik kan het nu vrij makkelijk vertellen omdat er minder emotie aan het feit zit dan in het begin. Ik vind het ook niet erg om te vertellen, meestal zeg ik er bij dat het al een paar jaar geleden is, dan begrijpen de meeste mensen wel dat het niet zo rauw meer is.
2 likes