Dit ga ik onthouden, leuk idee!
Awww, echt heel zielig
Hier moet ik dus echt van huilen
Ja dit is echt mijn grootste angst als ik mn verjaardag vier. Er zeggen bij mij altijd wel mensen af, maar een paar x echt veel.
Wij dede onze housewarming in 2 delen en de keer dat ‘mijn vrienden’ zouden komen zei ook bijna iedereen af. ik was ZO blij dat een paar mensen hun partner (die wij niet zo goed kenden) mee hadden, zo waren er iig nog wat mensen
Ughh ja dit is waarom ik altijd iemand vraag om helpen klaar te zetten enzo, zodat je in ieder geval niet alleen bent in angst afwachtend of er wel iemand komt. Vind dat uurtje tussen de ‘officiële’ begintijd van 9 en de ‘dan-komen-mensen-pas’ tijd van 10 zo vreselijk. Alles moet klaarstaan, maar je zit in je eentje opgedirkt tussen de discolampen een stuk taart weg te vreten en om de minuut op de klok te kijken
Ik doe dit nooit, maar zou dit wel willen kunnen en doen! Heb er echt een hekel aan dat als vrouw een soort van je verwacht wordt iedereen maar te zoenen. En dan weet ik ook de helft van de tijd niet of ik nou 1 zoen of 3 moet doen, wat zo ongemakkelijk is. Bluh.
Ik ga vanaf nu voor altijd naar iedereens feestje
Ja het is mijn grootste angst dat dit ooit bij mijn dochter gebeurt
Lol welke uni zat je, Wageningen?
Utrecht
Ik heb altijd een reservelijst: mensen die ik wel aardig maar ook saai vind en die nodig ik uit als ik veel afwijzingen heb gehad. Eigenlijk puur ter opvulling.
Is dit een biecht? Ik word zelf ook wel eens duidelijk als opvulling uitgenodigd trouwens. Van die mensen met wie je paar colleges hebt gevolgd, oud-collega’s dat soort mensen.
Ik heb ook wel eens uitnodigingen van mensen waar ik niet per se iets mee heb. Dan ben ik duidelijk een prop. Maar als ik zin heb ik een feestje, dan ga ik wel.
geef dus eigenlijk nooit feestjes omdat ik bang ben voor dit soort taferelen. Laatste feestje was mn afsfudeerfeesf en dat was heel leuk (alhoewel ook wel waf mensen die gewoon niet kwamen of kort van tevoren afzegden) maar ergens blijft die angst hangen. Ik probeer dit ook bewust niet bij anderen te doen omdat ik weet hoe kut het is. En ik zorg altijd dat ik een paar mensen heb waarop ik kan vertrouwen dat ze echt komen (meestal 5 vriendinnen van me, Mn ex en zijn vrienden, mijn zusje, mijn ouders en mijn tantes. Ja ik mix vrienden en familie tot vreugde van beide kanten). Maar foch ben ik elke keer zo bang voor een afgang dat ik eigenlijk niet goed durf. Wil al jaren een feest geven met mn zusje maar we delen dezelfde angst dat we opeens onder oven moeten zien dat niemand ons belangrijk genoeg vindt. Treurig eigenlijk, want er zijn geen redenen om dat aan te nemen en zelfs als niemand komt zegt dat meer over hen en hoe flaky mensen tegenwoordig zijn dan over jezelf. Maar foch. Zo sneu, al die moeite, tijd en geld die mensen er dan in steken.
Daarop volgend: ben jij iemand die mensen vaak op het laatste moment laat zitten?
- Nee, als ik zeg dat ik kom, kom ik ook
- Ik laat altijd ruim van tevoren weten dat ik toch niet kan
- Wel eens gebeurd, maar alleen met wen goede reden
- Dit doe ik vaker, ook als ik geen zin heb of iets anders wil doen, ook al had ik het andere eerder toegezegd.
- Ik zeg niet af, ik kom gewoon niet
- Ik ben de bitch die ook na meerdere keren vragen niet aangeeft of ze komt of niet
0 stemmers
En als je vaak verzaakt, hoe voel je je daar dan bij dat iemand wel op je heeft gerekend?
- Ik voel me er rottig over, maar doe het toch
- Mij alleen gaan ze toch niet missen.
- Doet me niets
0 stemmers
Context: ik volg loopbaanbegeleiding, had vandaag een sessie en volgende week een laatste sessie. Vandaag had ze best een zichtbaar buikje (ken er niet veel van, maar zou zo’n 5/6 maand zwanger gokken), wat vorige keren (zo’n maand terug) nog niet per se het geval was (ze had toen wel een buikje, maar niet super opvallend ofzo). Ze droeg vandaag ook een kleedje dat dit benadrukte. Ik wilde haar eigenlijk vandaag al feliciteren, maar niet gedaan omdat ik niet zeker was of het ongepast was. Ze heeft mij supergoed geholpen (wou ook een klein cadeautje geven) en met dat het volgende week de laatste keer is dat ik haar zie, zou ik haar eigenlijk wel graag willen feliciteren. Moest ik er op een voorzichtige manier achter vragen, zou dit ok zijn?
- Nee kan echt niet
- Ja is prima
0 stemmers
Ik heb zelf te weinig inzicht dus zou het niet aandurven om het te vragen. Al zou je misscihen iets kunnen zeggen als “goh we hebben het steeds over mijn toekomst, wat zijn jouw plannen volgende maanden” ofzo haha maar I dunno zou het niet riskeren. Ik denk niet dat je kleine cadeautje minder leuk overkomt als je het niet doet
Dank je voor je reactie! Ik heb zo net plaatjes van zwangere buiken bekeken en denk toch echt minimaal 6 maanden, misschien zelfs 7. Echt zo’n duidelijk zwangere buik, maar nog niet hoogzwanger. Adhv de antwoorden ben ik niet van plan er over te beginnen, maar moest het toevallig op persoonlijke basis overgaan (dat gebeurt wel met haar, wel verschillen ook niet veel qua leeftijd) kan ik inderdaad eens polsen naar haar toekomstplannen
Als ze al zo ver is, volgens jou, vraag ik me vooral af waarom ze er nog niet zelf over begonnen is?
Omdat ze een professionele relatie hebben en geen persoonlijke. Het gaat @Mimosa in principe niks aan. En zo te lezen is het traject bijna afgelopen.
Precies. Misschien dat die begeleider het óf niet wilt bespreken of ze is niet zwanger of ze wacht tot je het vraagt.
Maar dan toch apart dat je iemand maanden begeleidt en je niks over je eigen zwangerschap zegt.