Dit was m’n lievelingseten toen ik nog thuis woonde!
Dan kun je net zo goed een hand aarde door je aardappelstamp gooien
Of geitenkaas!
Ben jij weleens door het ijs gezakt?
- Ja
- Nee
0 stemmers
Zo ja, heb je er een ‘trauma’ aan overgehouden? Trauma als in, dat je niet meer zo snel op natuurijs stapt etc
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ben toen ik klein (edit: jaar of 10 was ik) was weleens door het ijs gezakt en stond toen tot ongeveer mijn borst in het ijskoude water. Maar ben niet onder het ijs gekomen ofzo, dus behalve even heel koud was het verder niet zo heftig.
Ik zelf niet, maar een vriendje wel ( was een jaar of 8)
Was heel naar om te zien en ik ben mede daardoor erg voorzichtig met ijs.
Ja gedeeltelijk, telt dat ook?
Het valt niet écht onder cosmetische ingreep maar anderzijds is het het ook weer wel. Ik heb een kaakoperatie gehad (uit medische noodzaak, niet voor de leuk) waarbij een deel van mijn gezicht ook is gereconstrueerd om het allemaal te laten “passen”: onderkaak naar achteren, bovenkaak door tweeën en naar voren stukje en opnieuw vastgemaakt. Daardoor kreeg ik ook ineens opvallendere jukbeenderen enzo. Nouja lang verhaal kort mijn gezicht is er wel wat door veranderd! Positief gelukkig.
Kan jij knorren?
- Nee
0 stemmers
Vind je het moeilijk om empathie te tonen?
- Nee totaal geen moeite mee
- Soms
- Ja, ik ben een koele kikker op dat gebied
0 stemmers
Ik heb het wel, denk ik, maar het tonen is niet mijn ding
Daar is echt geen pijl om te trekken bij mij.
Het ene moment kan ik traanogen hebben als een mij volledig onbekend iemand overlijdt, aan de andere kant moet ik soms giechelen als iemand heel hard valt of ben ik volledig steenkoud als iemand voor me jankt.
Ben er zelf ook altijd weer door verrast welke vorm van mij opduikt.
Sympathie kan ik wel, maar empathie…
klinkt wat ik ga zeggen heel koud, maar ik kan heel goed doen alsof. Werk in de psychiatrie en hoor dagelijks hele verhalen van mensen. Ik kan dan heel goed doen alsof ik het helemaal begrijp en meeleef maar zit ondertussen te denken wat ik ga eten vanavond.
Dat doe ik ook, maar dat vind ik niet per se empathie. Want ik kan me niet per se inleven in hoe het voor zo iemand is, of in hoe iemand reageert op een situatie.
sympathy is feeling compassion , sorrow, or pity for the hardships that another person encounters. empathy is putting yourself in the shoes of another, which is why actors often talk about it.
Oh ja, bij mij is het dan meer omdat ik me kan voorstellen hoe verdrietig ik er zelf van zou worden
Dit is precies wat ik dus ook heb maar het uiten gaat bij mij vaak ook moeizaam. Krijg op werk altijd te horen dat ik te koud/ijzig/zakelijk overkom en klanten graag empathie horen.
Ik kan me indenken hoe ik me zelf zou voelen bij bepaalde situaties. Is dat empathie?
Dit herken ik echt heel erg! Ik moest laatst voor mijn opleiding een rollenspel doen en ik voelde echt dat de rol me helemaal overnam, ik moest ook echt huilen omdat alles in die situatie zo naar en frustrerend was terwijl ik echt prima wist dat het een rollenspel was. Een hele vreemde ervaring was dat
Een collega van me liet zijn zwarte thee ook minimaal 15 minuten trekken en deed er daarna 3 zakjes suiker in, zo goor!