Ik vind de tijd altijd vliegen met feestjes, dus ik zou zeker gaan! In het ergste geval kun je misschien de taxi naar een station/bushalte nemen en met het ov terug? Of naar huis met de taxi als dat niet al te duur is!
Zit naast het station, maar die gaat na 1u niet meer. Taxi is gauw al âŹ40 dus dat vind ik wat veel. Ik ga er nog effe over nadenken!
Tijd vliegt idd, maar omdat we nog geen gordijnen hebben is het om 9u gewoon licht dus daardoor twijfel ik nog meer haha!
First world problems.
Je kan altijd een taxi delen met anderen toch, met zân 4en is het maar âŹ10 dan!
Kan niet kiezen, ik wil alles.
Ah joh, lekker gaan!
Daarna ben je zo kapot dat je wel slaapt, ook zonder gordijnen
Ja das waar haha!
Edit: ugh de poll blijft steeds rond 50/50. Ik ga zo lekker douchen en eten, daarna beslis ik.
Ja zou misschien ook nog kunnen! Vind alleen niet heel prettig in mân eentje snachts, maar dan heb ik eventueel wel nog een optie. Thanks voor de tip!
Voor de mensen die het doen: krijgen jullie dan niet een soort van stoppeltjes-effect?
Een vraag over bellen:
Wat is op jou/je ouder(s) van toepassing m.b.t. bellen?
- Ik bel nooit
- Ik bel alleen voor regeldingen
- Mijn vader is puur praktisch aan de telefoon
- Mijn moeder is puur praktisch aan de telefoon
- Ik bel voor de gezelligheid
- Mijn vader kan gezellig bellen
- Mijn moeder kan gezellig bellen
- Regeldingen doe ik per app voor âcontactâ bel ik
- Bellen zie ik als sociale activiteit
- Bellen kost mij veel energie
- Ik kan uren bellen
0 stemmers
âPraktisch bellenâ is alleen om af te spreken hoe laat je er zult zijn, wat je mee zult nemen, of oma opgehaald moet worden etc
Voor de gezelligheid gewoon praten over je dag en hoe je je voelt, wie je tegengekomen bent die dag etc⊠bijvoorbeeld.
52 zegt thuis, 48 gaan nou de make-up zit er op hoor. Nu nog beetje zin maken.
Ik bel vaak voor een regelding. Bij mijn vader stopt het dan vaak, mijn moeder begint daarna vaak gezellig te doen wat ik ook wel gezellig vind en dan zijn we minstens een half uur verder. Ik bel eigenlijk nooit mijn ouders zonder praktische aanleiding.
Ik bel mân moeder als iets me dwars zit op werk, maar dan dus als het echt heel hoog zit. Situaties die zouden kunnen escaleren (bij mijn emoties) als ik er op dat moment niet met een âbuitenstaanderâ over praat. Dan zegt ze een paar keer âuhuâ âaah nee tochâ âwat vervelend meissieâ en dan is het 9/10 gevallen weer goed
Gebeurt niet vaak gelukkig haha maar verder bel ik zelden met mân moeder maar in die situaties is er geen ander persoon geschikt
Mijn vader heeft wel altijd de neiging om te zeggen âhier heb je mamaâ als ik ze bel. Terwijl hij ook leuk kan bellen
Mijn vader belt mij vaker dan andersom. Dan kan hij minutenlang praten over wat hij allemaal heeft gegeten of gedaan achter elkaar zonder dat ik er tussen kom. En dan eindigt hij vaak met âen alles goed met jou?â En dan vertel ik iets en gaat hij daar amper op in. Of hij verstaat me niet en dan moet ik helemaal roepen in die telefoon en het 3x vertellen.
Vaak vraagt hij ook nog âen nog iets van je zus/broers gehoord?â. Dat ik denk eh nee niet veel meer dan jij? Of wat maakt dit uit?
Maar goed, hij is sociaal denk ik niet zo handig, denk niet dat hij bewust zo is. Dat hoop ik dan maar. Soms als ik hem weken niet heb gesproken denk ik wel van oja bel hem even op.
Voor praktische zaken als ophalen of afspreken appen we meestal.
Als mijn vader belt zegt hij altijd âhey hallo, met je vaderâ, alsof ik zijn nummer niet heb opgeslagen ofzo.
Ik bel mijn ouders echt alleen in noodsituaties (papaaa mijn auto wil niet starten is bijv. ook een noodsituatie) maar verder bel ik ze eigenlijk nooit. Dat komt meer omdat ik slecht ben in bellen dan andersom haha. Maar ik zie ze gemiddeld ook wel 1 keer per week, als ik ze minder zou zien zou er misschien wel vaker gebeld worden.
Mijn vader ondertekent zân smsâjes met âpapsâ. Hij is de enige thuis die paps zegt.
Ik kreeg net nog een appje âwelterusten mijn naam papaâ. Hij stuurt ook vaak âwelterusten papaâ of âtot horens papaâ of âwerkse papaâ. Dan lijkt het altijd alsof hij het tegen zichzelf heeft En wij, kinderen, noemen hem eigenlijk nooit papa maar altijd pap.
Mijn vriend doet dit ook. Neemt altijd op met âmet achternaamâ. Ook als hij mij belt volgens hem deed zân opa dit ook altijd en vond hij dat stoer als kind dus ging hij het ook doen. Nu nog steeds dus.
Ben der hoor!