Het is vooral een onhandige achternaam dat er een aantal varianten op bestaan waarvan mensen hun eerste ingeving nooit mijn eigen versie is. Ik vind hem verder niet speciaal wel of niet mooi.
Mijn moeder heeft een oer-Amsterdamse familie, maar mijn vader komt uit een islamitisch land en ik heb dus ook zijn achternaam. Mijn voornaam is wel westers. Ik heb er met solliciteren etc nog geen problemen mee gehad, maar ik ben zelf bijvoorbeeld redelijk huiverig met iets als naar Amerika vliegen op het moment. Omdat ik een relatief lichte huid heb vanwege mijn moeders genen is het (hoe fucked up ook) nooit zoān probleem geweest, maar als de politieke toestand erger wordt zie ik best voor me dat ik mijn moeders achternaam (of die van mijn partner als het zover is en diegene een āgeaccepteerdeā achternaam heeft) aanneem om het mezelf makkelijker te maken, en dat zou ik denk ik ook voor mijn kinderen doen. Fucked up dat het misschien moet, maar ik houd er wel nu al rekening mee.
Ik heb vorige week mijn geboortekaartjes verstuurd, met daarop een dubbele achternaam. Ik wacht nog tot het officieel mag en hopelijk met terugwerkende kracht. Vind stom dat dat hier nog niet kan.
Maar wat is dan het idee als mensen met dubbele achternamen gaan trouwen of zelf kinderen krijgen? Worden het er dan vier of moet je dan de keuze alsnog maken?
Ik snap de lol van twee achternamen gewoon niet geloof ik. Alleen maar lang en onpraktisch.
Mensen weten nooit hoe ze mijn achternaam moeten uitspreken. Het kan heel chique op zān Frans, maar helaas is het gewoon super Nederlands qua uitspraak.
Ik voel me niet minder kind van mijn moeder of meer bezit van mijn vader omdat ik zijn achternaam draag. Ik vind het normaal dat het niet vanzelfsprekend de achternaam van de vader hoeft te zijn, maar waarom het dan allebei moet snap ik gewoon niet. Ik zie het voordeel van het hebben van twee achternamen gewoon niet. Het is veel langer en je kind wordt niet āmeer van jouā als het jouw achternaam heeft
Ja, heb ook het idee dat het dan toch vaak de moedersnaam is die als tweede staat en dan alsnog automatisch wegvalt. Op dit moment kies ik dan liever voor ƩƩn naam, en dan mijn naam.
Al vraag ik me af, die dubbele naam blijft uiteindelijk wel als naam in je paspoort toch? Ook al neemt diegene later de naam van de partner aan?
Precies hetzelfde hier. Heb een Nederlandse voornaam en de islamitische achternaam van mijn vader gekregen. Echt discriminatie heb ik nog nooit mee te maken gehad, zie er wel āāNederlands uitāā met een blanke huid en blauwe ogen. Maar veel mensen moeten toch even vragen waar die achternaam dan vandaan komt. Vind ik niet zo raar als je iemand al een tijdje kent maar bij een sollicitatiegesprek oid vind ik dat dan toch een beetje hmn.
Trouwens niet de reden dat mijn kinderen de achternaam van hun vader hebben. Daar heb ik en andere reden voor.
Als ouders gewoon met elkaar overleggen? Allebei je redenen op tafel gooien en samen bepalen wat dan de beste optie is voor jullie kind. Ik ben het er helemaal mee eens dat āomdat het altijd zo geweest isā geen legitieme reden is. Dan moeten beide ouders met andere argumenten komen waarom het hun naam moet worden. En dan samen maar kijken wat het zwaarst weegt.
Ik kan me het probleem gewoon niet zo goed voorstellen, misschien omdat ik zelf totaal geen waarde hecht aan mijn achternaam.
waar het mij om ging is dat iedereen er standaard vanuit ging dat mijn dochter de naam van haar vader zou krijgen. ik heb zijn achternaam niet aangenomen omdat ik geen emotionele binding daar mee heb en wel met mijn achternaam. door mijn dochter een dubbele achternaam te geven voelt het meer als eenheid, dan wanneer ik de enige ben met een andere achternaam. en nee ze krijgt straks niet 16 achternamen.
Nouja ouders kunnen toch ook samen overleggen en tot de conclusie komen dat alle argumenten even zwaar wegen en voor hen de beste optie is om beide namen te geven? Dat jij dat niet wil voor jouw kind betekent toch niet dat dat niet geldig is ofzo. Zo presenteer je het nu wel een beetje. Dat jij voor 1 naam kiest prima, laat andere mensen lekker hun eigen keuze maken.
Ik ken niemand met een dubbele achternaam van vader en moeder. Wat ik eigenlijk vreemd vind, want het is een kind van beiden en niet meer perse van deze tijd om standaard vaders naam te nemen.
Ik geloof niet dat mijn vriendinnen met kinderen hier uberhaupt bij stil hebben gestaan, maar standaard de naam van man hebben overgenomen. Vind ik jammer.
Heb hierbij wel vragen, want wat als je dan als meisje later trouwt met een man van wij je de achternaam ook wilt bijvoegen heb je dan 3 achternamen?
Ik heb niet de macht om er iets aan te doen hoor En het boeit me verder ook niet hoe andere mensen hun kinderen noemen. Ik verbaas me erover omdat het mij vooral onhandig lijkt, er hoogstwaarschijnlijk alsnog ooit ƩƩn gaat vervallen en ik zelf zo weinig waarde hecht aan mijn achternaam dat ik me niet kan voorstellen dat het āstrijdā veroorzaakt.
- Achternaam sterft uit
- Achternaam komt minder vaak voor
- Band met de familie
- Eventuele discriminatie
- Wordt minder vaak verkeerd gespeld
Ik kan zo een aantal redelijke argumenten bedenken. En er zijn nog wel meer keuzes die je moet maken bij het krijgen van een kind waarbij je maar ƩƩn ding kunt kiezen. Het is maar een naam denk ik dan. De gevoelskwestie die daar blijkbaar voor andere mensen achter zit gaat mij gewoon ver boven mijn pet.
Ik denk blijkbaar meer aan de praktische bezwaren: extreem lange emailadressen, je naam past nooit in invulvakjes, nog meer kans dat iets verkeerd wordt gespeld, gedoe met paspoorten en aanvragen in digitale systemen
Ik vind het eigenlijk vooral belangrijk dat het internationaal makkelijk of iig tot zoverre dat kan, goed uit te spreken is. Verder maakt het me geen ruk uit. Mān huidige date vind mijn achternaam heel mooi? Ik ook wel maar ja ook gewoon een normale Nederlandse achternaam. Hij zou die kiezen en ik juist die van hem. Als je bijv. Johnson ofzo van de achternaam heet kan de hele wereld dat wel uitspreken en schrijven en ik denk dat je zo minder gedoe krijgt. Maar gezien het werk wat hij doet, wil ik verder niet op ingaan, denk ik dat er dan wordt verwacht zijn achternaam over te nemen. Maar whatever, ik wil niet eens trouwen/ achternamen delen. Zou alleen kinderen mochten we die krijgen voor het gemak op zān achternaam zetten.
Ja, kan ik me wel voorstellen. En ook de manier waarop het dan gevraagd wordt, ik kan niet zo goed uitleggen waarom maar het heeft altijd een beetje een naar bijsmaakje vind ik wel? Alsof je een exotisch stuk fruit bent. Hallo, je bent geen ananas, haha.
Dit heb jij dan minder, denk ik, omdat je er wel āNederlandsā uitziet (wat is dat überhaupt, maar okĆ©), maar ik kan er ook zo slecht tegen als me in een club door mannen als allereerste gevraagd wordt waar ik vandaan kom. 1) gewoon hiervandaan, vriend, en 2) er zijn zoveel dingen aan iemand die je kan opmerken en die de moeite waard zijn om uit te vinden, zelfs bij iets āoppervlakkigsā als iemand versieren in een club. Waarom is die achternaam/afkomst nou altijd het eerste? Voel me er altijd een beetje naar bij.
Wat je zegt, het is inderdaad anders als je een normaal gesprek met iemand voert die je kent of leert kennen en diegene vraagt het zich zo toevallig af, daar is helemaal niks mis mee, maar wat voegt het toe aan iets als een sollicitatie? Het heeft echt nul nut, het zegt niks over je vaardigheden, het doet je alleen maar āandersā voelen. Ik denk dat dat het is waar ik niet zo goed tegen kan, dat het bijna als een waardeoordeel en objectiverend voelt.
Maar dat zijn dan voor jou argumenten om er niet voor te kiezen, en voor andere mensen wegen andere argumenten zwaarder. Het gaat erom dat mensen als zij dat willen (ongeacht of je het daarmee eens bent) daar wel voor kunnen kiezen, zoals @hvo en @Eddie ook zeggen. Dan mag ik kiezen voor 2 namen en jij voor 1, iedereen blij toch.
Mijn moeder heeft een mooie buitenlandse naam. Enige nadeel lijkt me dat mensen continu doen alsof het een 20letterige naam is zonder klinkers ofzo, terwijl het helemaal geen moeilijke naam is maar gewoon niet āJansenā.
Nadeel van mijn vaders naam is dat het onmogelijk is om deze naam uit te spreken in het Engels, maar ben er nu wel aan gehecht.
Dit doet me denken aan die serie Keeping Up Appearances.
Itās mrs Bouqueeeet, lady of the house speaking
Ja, ik snap wat je bedoelt. Misschien cru om te zeggen maar als ik zeg wat mijn (of nou ja mijn vaders eigenlijk) afkomst is zie ik soms ook soort van, ja opluchting is misschien overdreven maar zo voelt het soms wel. Dat ik denk van wat nou als ik een ander land had gezegd?
Het is ook een beetje vaag hoor dat hoe je eruit ziet, maar mijn oudste zusje heeft dus wel een āātintjeāā en zij ervaart dat wel heel anders. Ze heeft daarbij ook een buitenlandse voornaam. Aan haar word zo vaak gevraagd waar ze vandaan komt. Als ze zegt uit Nederland, dan is dat ook nooit echt een goed antwoord ofzo.