Ik had het heel mooi gevonden om de optie te hebben om mijn achternaam door te geven aan mijn toekomstige kinderen, alleen zit ik opgescheept met een hele rare en lelijke achternaam. Zo een die altijd flauwe grappen of opgetrokken wenkbrauwen oplevert dus wil dat mijn hypothetische kinderen niet aan doen. Kan zelf ook niet wachten tot ik van die naam af ben en de naam van mijn partner kan aannemen :’)
Vroeger wilde ik graag m’n moeders achternaam omdat ik in die tijd weinig met m’n vader had en m’n voornaam, tweede naam en achternaam helemaal propvol zitten met dezelfde klinker. Uiteindelijk ben ik blij dat we het niet veranderd hebben want m’n moeder had een heftige dubbele achternaam met Belgische spelling.
Als (wanneer) we kinderen krijgen wil ik die wel de naam van m’n huidige vriend geven en dan het liefst ook trouwen zodat iedereen dezelfde achternaam heeft. Ouderwets misschien, maar dat vind ik gezelliger en z’n achternaam is leuk.
Precies dit ja!
Ik ben getrouwd en heb mijn eigen naam gehouden en toen zeiden mensen meteen ‘maar dan heb je straks een andere achternaam als je kinderen!’
Uh nee, wat is dat voor ouderwetse bullshit dat mensen er meteen vanuit gaan dat onze kinderen zijn naam krijgen, mooi niet dus.
Mijn vader en moeder hebben allebei een mooie, niet veel voorkomende achternaam. Van mijn moeders naam zijn er zelfs nog maar een stuk of 10 in Nederland. Mijn vaders achternaam is Frans en die heb ik ook, ik ben er blij mee. Maar met die van mijn moeder was ik ook blij geweest. Die wilde ik vroeger liever trouwens, omdat ik dan vroeg in het alfabet zou komen en ik was jaloers op de kinderen die altijd als eerste mochten.
Mijn vriend heeft een standaard Britse achternaam die ze makkelijker uit kunnen spreken dan de mijne en al heb ik niet veel last van discriminatie hier, ik merk toch dat ik soms (zelfs na pakweg 8 jaar) een buitenstaander ben. Als we een kindje zouden krijgen zou ik daarom voor de meest “normale” achternaam kiezen.
Ik ben trouwens ook helemaal niet gehecht aan mijn achternaam. Vind hem niet mooi en niet belangrijk.
Een dubbele achternaam voor je kind is wel een goede optie qua gelijkheid etc., maar dan kun je alsnog discussie voeren over welke naam eerst. Lijkt me best een lastige.
Stel je hebt al langere tijd een trip naar Italië op de planning staan, zou jij naar een deel van Italië reizen waar geen negatief reisadvies geldt?
- Ja, waarom niet?
- Nee, ik neem het zekere voor het onzekere.
- Alleen als het belangrijk is.
- Anders
0 stemmers
Heel herkenbaar, ik heb zelf een heel lastige, niet-Nederlandse achternaam. Hoewel zowel mijn hele familie als ik in Nederland zijn geboren moet ik altijd uitleggen waar ik oorspronkelijk vandaan kom. (Uit Nederland dus) Ook krijg ik altijd te horen “goh, ik had niet iemand met blond haar en blauwe ogen verwacht” wanneer mensen mij alleen van naam kennen en dan ineens zien. Daarnaast wordt mijn naam altijd verkeerd uitgesproken en geschreven. Om die redenen hebben mijn kinderen de (Hollandse) achternaam van mijn vriend. Terwijl ik dit eigenlijk een stomme reden vind, maar toch.
Dit is precies waar ik in zit. Heb een vakantie naar Italië geboekt. Niet direct in het corona gebied maar wel heel dicht in de buurt. Het is al over 2.5 maand.
Hoe streng is zo’n quarantaine? Is het 24/7 binnen in je huis, of mag je wel een ommetje wandelen of even naar de supermarkt ofzo?
Ik zou helemaal leip worden als ik 2 weken niet naar buiten kon (heb geen tuin). Ik ging laatst door m’n rug en toen kon ik de hele dag het huis niet uit omdat ik de trap niet af kwam en was het na die ene dag al helemaal zat. Als je je nou echt ziek voelt en toch liever in bed blijft is het prima maar als ik me fit voel wil ik gewoon naar buiten kunnen
Ligt eraan of je een annuleringsverzekering is, als die niet geboekt is zou ik niet gaan
Ik heb op het werk van die super drukke mensen met overvolle agenda’s en die zien verplichte quarantaine dus echt als twee weekjes helemaal niks moeten en dus lekker bijkomen.
Echter heb ik persoonlijk al genoeg dagen dat ik helemaal niks doe, niemand zie en niet buiten kom, dus ik zie de meerwaarde er niet van in. Het tegenovergestelde lijkt mij juist te gaan gebeuren; omdat ik mijn huis niet uit mag wil ik juist niets liever. En op vakantie of in China lijkt me dat nog erger: niet al je eigen spullen om je heen maar in een vreemd huis/hotelkamer. Boring.
Waarom vinden meer mensen het trouwens erger om in China in quarantaine te moeten dan in een ander land?
Nou ik vind het helemaal geen stomme reden hoor. Stom dat je je door de maatschappij gedwongen voelt om dat te doen, dat wel, maar ik vind het een hele legitieme reden juist. Als je het zelf dusdanig vervelend vind snap ik helemaal dat je je kinderen daarvoor wil behoeden.
Lijkt me overigens ook wel vervelend en vooral vermoeiend, om daar de hele tijd opmerkingen over te krijgen!
Mijn vriend wil uberhaupt dit jaar niet meer op vakantie gaan door dat virus. Zijn collega is net terug van wintersport in duitsland en hij wast nu heel vaak zijn handen want die gast zat op 1,5 uur rijden van dat gebied met besmetting.
Doordat het ook het gesprek van de dag is wordt je gewoon bang gemaakt, ik vind het allemaal maar stom ofzo.
Ik steek m’n hand op of geef een knikje en loop door. Tenzij het iemand is die ik echt als vriend beschouw heb ik mensen niet echt wat te melden. Dan wordt het zo’n geforceerd ‘Heyyyy hoe is het nou met jou waar ben je allemaal mee bezig’ geforceerd kutverhaal terwijl je die persoon in geen maanden of jaren hebt gezien. Ik heb geen idee wat je allemaal doet, of wat ik doe for that matter, en het boeit me ook niet dus dat wil ik graag zo houden.
Ik heb hier weleens een compliment over gekregen trouwens van iemand die het zo chill vond dat ik niet zo geforceerd aardig deed. Maar ook genoeg mensen die me arro vinden probably, maarja.
Ik zit altijd mega in tweestrijd met mezelf wat dit onderwerp betreft. Meestal heb ik helemaal geen zin maar uit automatisme roep ik dan net iets te enthousiast Heyy!! op zo’n manier dat ik dan altijd ook alles goed erachter zeg, en dan is het al te laat.
Het afronden is ook moeilijk, iets van; maarreee ik moet weer door, fijne dag
dan is iemand iets aan het vertellen maar ik luister helemaal niet, ik ben alleen maar bezig met; hoe kan ik dit gesprek dadelijk afronden zonder dat het awkward is?
Mijn achternaam komt bijna niet voor (maar 80 keer of zo) en zou 'm niet willen laten “uitsterven”.
Ik zou zeggen als je in quarantaine moet dan liever daar dan in Nederland toch.
In quarantaine betekent dat je niks anders ziet dan je Airbnb/hotelkamer/appartement. Waarom is dat beter dan je eigen huis?