Wij hadden een lijst, waar je naam opkwam en dan moest je je melden.
Als je je meldde kreeg je straf.
Als je je niet meldde, gebeurde er niks. Of er werd op den duur gezegd dat mensen die nog op de lijst stonden zich ECHT MOESTEN MELDEN. Maar in de vakanties werd die lijst gewist dus daar wachtte ik altijd op. Niet dat ik zoveel fout deed, maar in mijn laatste jaren heb ik wel eens een paar uur vrij genomen.
Mijn grootste grief is echter nog steeds dat ik een keer als enige gestraft ben voor iets wat de hele klas deed. We hadden twee uur les, dan twee uur vrij en dan twee uur gym en iedereen meldde zich ziek voor de laatste twee uur en kreeg dan de dag erna een briefje mee met: Keesje was gisteren ziek. Natuurlijk geloofde niemand dat, maar ze konden er niets mee als de ouders meewerkten. Maar mijn moeder was super principieel en zei: Damnatio, je bent niet ziek. En wie zijn billen brandt, moet op de blaren zitten. En omdat iedereen zich ziek had gemeld waren ze natuurlijk heel erg gefocust en ik moest dubbel nablijven voor de uren die ik had gespijbeld. Vind het nog steeds ZO oneerlijk, al vind ik ook dat mijn moeder hierin wel de juiste keuzes had gemaakt. Was eerder boos op die andere ouders, dan op de mijne.
