Stel je persoonlijke vraag #17

In mijn oorspronkelijke omgeving ben ik de enige. Die omgeving is ook behoorlijk anti-katholiek dus het heeft wat vriendschappen en contacten gekost (ben ik verder niet rouwig om).
Mijn ouders vonden het verschrikkelijk maar hebben het inmiddels geaccepteerd en maken er grapjes over. Maar het is een paar jaar heel lastig geweest. Mijn vader heeft zelfs overwogen mij niet weg te geven als ik in een katholieke kerk zou trouwen. Heeft hij uiteindelijk wel gedaan gelukkig.
Ook toen mijn dochter katholiek gedoopt werd was mijn familie erbij, en mijn zus (niet katholiek, wel christelijk) stemde zelfs toe om peettante te zijn, met toestemming van de pastoor. Dat was wel een primeur in onze familie. :see_no_evil:

Het is goed dat mijn grootouders niet meer leefden toen ik de keuze maakte, want zij hadden het echt nooit geaccepteerd.

De meeste mensen uit mijn oude omgeving die van zeer streng gereformeerd zijn afgestapt, vinden hun heil in de charismatische hoek. Dus pinkster, evangelisch en baptistenkerken.
Heb ik geprobeerd, was niks voor mij. Ik vond het wel heel mooi om te zien hoe enthousiast evangelische mensen kunnen zijn.
Inmiddels ken ik wat meer ex-protestantse mensen die ‘bekeerd’ zijn tot de RKK maar niet uit mijn oude omgeving. En weer anderen stoppen helemaal met kerkgang. Kan ik ook begrijpen. Geloof is uiteindelijk iets heel persoonlijks en soms niet binnen kerkmuren te vatten.

Als je zelf het katholicisme mooi vindt, kan het helpen om gewoon eens een kerk binnen te stappen (als dat weer mag uiteraard). De meeste katholieken zijn vriendelijk en vertellen er graag over. Of alleen een kaarsje aansteken kan al heel mooi zijn.

9 likes

Wij zouden in augustus een rondreis gaan maken door Litouwen, OekraĂŻne en Wit Rusland en daarbij ook naar Tsjernobyl toegaan. Maar corona. :sob: Al hebben we stiekem nog een beetje hoop dat dit wel door kan gaan.

4 likes

Welke van deze genante dingen heb jij wel eens meegemaakt? Is anoniem

  • In je broek geplast toen je ouder was dan 12
  • De naam van iemand vergeten terwijl je diegene al een tijdje kent
  • Een harde scheet gelaten waar veel mensen bij waren
  • Na het poepen de wc verstopt hebben met je drol
  • Jezelf voorgesteld aan iemand die je al bleek te kennen
  • Snot uit je neus gelachen in het bijzijn van iemand waar je tegenop kijkt
  • De juf ‘mama’ genoemd of de meester ‘papa’
  • De slappe lach op een onhandig moment (bijv een begrafenis)
  • Super dronken/onder invloed geweest op een zakelijk evenemt voor je werk (dus geen feest of borrel)
  • Je schoonouders naakt gezien
  • Je schoonouders hebben jĂłĂș naakt gezien
  • Betrap tijdens de seks
  • In bed geplast toen je ouder was dan 12
  • Tegen de ober ‘jij ook’ gezegd toen hij je smakelijk eten wenste
  • Heel enthousiast naar iemand gezwaaid, maar dat bleek achteraf geen bekende te zijn
  • Een gesprek gevoerd met iemand die jou wel (her)kent, maar jij die ander niet
  • Met inparkeren in de bosjes belanden

0 stemmers

Meer ‘genante’ dingen kon ik niet bedenken haha

1 like

Ik had vandaag een erge. Was aan het videobellen met collega’s maar mijn internet blijft de laatste tijd vaak hangen. Dus ik was aan het praten en mijn verbinding viel weg. Het scherm bleef hangen op mijn meest onfortuinlijke gezicht. Ik heb het gezien (één van die collega’s had er een foto van gemaakt) en het was echt meer dan verschrikkelijk.

16 likes

Hahaha ja ik heb dat dus ook heel vaak. Ooit een heel gesprek met iemand die echt veel over mij wist, maar ik had geen flauw idee wie zij was. Is nu jaren geleden maar ik weet het nog steeds niet :woman_shrugging:t2:

2 likes

Hahaha ja echt dat gebeurd mij ook zo vaak😂 alsof m’n brein dat soort informatie gewoon niet interessant geboeg vind maar wĂ©l nutteloze feitjes wil opslaan.

Ik ben klassenouder bij de klas van onze dochter en heb al tig keer een kaartje moeten kopen voor kinderen of ouders waarvan ik niet eens weet wie het zijn😂 echt onhandig haha

1 like

Hahahaha ik had het precies andersom😂 dacht dat ik in m’n bed had gezeken maar was vruchtwater.

Al zijn de keren dat ik tijdens de zwangerschappen in m’n broek heb gepiest wel echt ontelbaar :joy: Lang leve hormonen en zwakke spieren

In broek geplast was toen ik blaasontsteking had en achter de kassa moest staan bij m’n bijbaan en ik dus niet zomaar weg kon om naar de wc te gaan

Misschien heb ik dit al eens gepost maar m’n schoonvader heeft me naakt gezien omdat ik niet doorhad dat er een kat in de badkamer zat en ik dacht dat ik dr wel even discreet buiten kon zetten :sweat_smile:

Naar het museum en kantoor is in mijn geval hetzelfde :blush:

13 likes

Ik had dus een kat* maar dat was wel echt type A.

Weggedaan naar een andere plek zodat ze lekker naar buiten kan maar wel bij een goeie vriend van mij dus kan haar altijd nog opzoeken.

Bedankt voor je uitgebreide reactie! Wel herkenbaar wat je verteld. Ik ben dan niet echt in de bible belt wereld groot geworden, maar in de GKV. Ook eh vrij strak en streng.

Ik mis vooral ook dat men zelf nadenkt en open minded is ofzo. En ik vind het zo bizar hoe erg men in een eigen bubbel leeft. Ik heb mezelf ontrokken van de kerk maar weet nog niet precies wat nu. Katholiek lijkt me dan weer het andere uiterste maar als je het zo verteld klinkt het best wel goed ook nog. Bedankt.

Oh enne wat je zegt over de charismatische hoek, klinkt herkenbaar. En, dat vertelde laatst iemand, zij zijn vaak ook heel bijbelgetrouw/letterlijk en komen wat dat betreft veel overeen met de “strenge” hoek.

2 likes

Ik moet nu echt binnenkort wel naar de kapper maar ik word alleen bij de gedachte al een beetje zenuwachtig. Veel te bang om te moeten hoesten, niezen of wat dan ook
 Echt overdreven waarschijnlijk maar ja.

2 likes

Ik vertrek donderdagmiddag naar Portugal. Ben eens benieuwd hoe vliegen is nu.

8 likes

Ik zie me zelf niet als pagan maar ik ben er wel enigszins in thuis vanwege mijn fascinatie met noordse mythologie, bepaalde muziekstromingen en dat het dichter bij de natuur staat. Ik vind het fascinerend wat zich op dat gebied op Instagram afspeelt en soms in combinatie met feminisme etc. Soms is het daar net een nieuw soort romanticisme.

1 like

Is het goed dat ik dat morgen doe? Ik ben iig niet van die picture perfect zweefdingen. :slight_smile:
Ik had vroeger een Tumblr account over noordse mythologie maar Amerikaanse alt-right dudes gingen ermee lopen dwepen. Toen heb ik het verwijderd en was de lol er voor mij af. Sinds er meerdere series over vikings lopen zij dat verleden te verheerlijken omdat ze denken dat het allemaal blonde mensen met blauwe ogen etc waren. Terwijl ze nooit een geschiedenisboek hebben opengeslagen.

5 likes

Ja tuurlijk!

Lang verhaal sorry

Allereerst ga je op zoek naar een Joodse gemeenschap (nadat je hebt gekozen welke stroming je wilt volgen: liberaal, conservatief of orthodox). Ik ga nu even uit van de orthodoxe bekering. Als je bijvoorbeeld in België woont ga je hoogstwaarschijnlijk naar de gemeenschap in Antwerpen, daar ga je in gesprek met de rabbijn en hij zal dan bepalen of je mag beginnen met het proces. Meestal word je dan minstens 1 keer geweigerd en weggestuurd ( @crazyplantlady zoals bij Charlotte gebeurde in SATC haha). Dit is bij mij ook gebeurd een paar jaar geleden (waar ik nu heeeel blij mee ben want ik was er toen echt nog niet klaar voor, was gewoon enthousiast) en hij vroeg me terug te komen wanneer ik een stuk of 12 specifieke boeken over het jodendom heb gelezen en ik 100% zeker weet dat ik dit wil.

Nou, dus zodra de rabbijn je accepteert dien je naar deze joodse wijk te verhuizen, aangezien je tijdens Shabbat (de rustdag die start op vrijdagavond na zonsondergang tot zaterdagavond zonsondergang) niet met de auto of openbaar vervoer naar de synagoge mag. Dus je moet wel op wandelafstand wonen. En je dient te leven in een joodse omgeving dus als je ergens in the middle of nowhere woont gaat dit dus niet. In mijn geval ga ik het proces in Israël doen dus ik hoef hier verder niet te verhuizen. Daar vind je natuurlijk alleen maar op wandelafstand synagoges en kosjere supermarkten etc dus daar maakt het niet echt uit waar je woont.

Dus zodra je bent geaccepteerd (wat al enkele maanden of zelfs een jaar kan duren totdat je mag starten) word je toegewezen aan een Orthodox gezin waar je Shabbat en de feestdagen mee zult doorbrengen, om zo alle tradities en gewoontes mee te maken en te leren. Per week heb je dan vaak 2 lesdagen in de synagoge waar je met een groepje van andere bekeerlingen alles leert over de Torah, tradities, geschiedenis, feestdagen, etc etc. En als je een joodse partner hebt moet hij of zij ook mee naar die lessen. En dan moet je je natuurlijk ook aan alle ‘regels’ houden: bijvoorbeeld alleen maar kosher eten, dus ook een kosjere keuken hebben, niet werken tijdens Shabbat en dan ook geen elektronica gebruiken enzovoort.

Het proces duurt sowieso minstens één jaar, om zo alle feestdagen mee te kunnen maken en ‘oefenen’, maar het is zelden dat iemand binnen een jaar klaar is, gemiddeld duurt het proces zo’n 2/3 jaar. Soms duurt het ook 5/6 jaar. Het ligt vooral aan hoe snel iemand leert, of ze alles echt in de praktijk toepassen (als je bijvoorbeeld een baan in de horeca hebt en je moet op vrijdagavonden werken dan zal je zeker je proces niet kunnen afronden tot je 100% zeker niet meer tijdens Shabbat werkt).

Dus stel dat je bijvoorbeeld na ruim 2 jaar alle feestdagen hebt meegemaakt, de tradities hebt leren kennen, ieder weekend naar de synagoge gaat, kosher eet, alle andere geboden kent en de meeste uitoefent, honderden lesuren hebt gehad, regelmatig een meeting met de rabbijn hebt gehad om het te hebben over je voortgang, de gebeden kent en natuurlijk ook wat Hebreeuws hebt geleerd, en je rabbijn heeft het vermoeden dat je er klaar voor bent, dan wordt er een afspraak gemaakt binnen enkele maanden met het ‘Beit din’. Dit is de joodse rechtbank, en er zitten dan 3 orthodoxe rabbijnen als jury en zij gaan dan vragen aan je stellen om te kijken of je er Ă©cht klaar voor bent om Joods te worden. Het kunnen vragen zijn over de geschiedenis die in de Torah worden beschreven of bijvoorbeeld waarom we geen vlees met melkproducten mogen eten of welk gebed we wanneer moeten zeggen etc etc. Kunnen heel uitlopende vragen zijn. De ene heeft geluk met vrij makkelijke vragen maar als je pech hebt kan je ook lastige vragen krijgen natuurlijk. Na de vragen gaat de jury overleggen met elkaar of ze tevreden zijn met je antwoorden en of ze vinden of je er klaar voor bent, en dan krijg je een ja of een nee te horen. Als het een nee is ga je weer verder met het proces tot je rabbijn denkt dat je er klaar voor bent om weer naar de jury te gaan, en als het een ja is heb je het proces afgerond en plan je de volgende en laatste stap in: naar de mikveh gaan. Dit gebeurt dan weer een paar weken later en deze stap is ook echt het moment dat je bekering ‘officieel’ wordt.

Dit is een soort bad (denk aan een mini zwembad van 2 meter), hier ga je dan in en vervolgens ga je onder water, en als je dan bovenwater komt zeg je een speciaal gebed en ben je herboren als jood. Een paar weken later kan je de officiële documenten ophalen en dat was het haha, even simpel gezegd :sweat_smile:

Haha sorry voor het mega lange verhaal, heb het echt geprobeerd kort te houden maar er is gewoon zoveel over te vertellen!

Het is iig een heel erg lang en ingewikkeld proces, en dan heb ik het nog niet eens over de bureaucratie van Israël dat het nóg lastiger maakt. Zij keuren ook niet alle bekeringen goed (waaronder die van Ivanka Trump). Dus dat zijn ook nog heel veel dingen waar je rekening mee moet houden. :upside_down_face:

@kali Vooral dat God geen hij of zij is, of (eruitziet als) een persoon, maar enkel en alleen een soort spirit is. En het belangrijkste voor mij persoonlijk is dat ik ook niet geloof dat Jezus de zoon van God/zijn incarnatie is. Ik heb ook nooit geloofd dat Jezus verrezen is. Voor mij is Jezus gewoon een (joodse) man eigenlijk (die natuurlijk wel héél intelligent en erg spiritueel was), om het even kort door de bocht te zeggen.

Verder heb ik ook nooit in het bestaan van de hel geloofd. En het is natuurlijk ook gewoon een gevoel! En er zijn een aantal dingen in m’n leven gebeurd waarvan ik nu denk ‘kan geen toeval zijn, dit moest gebeuren om me naar dit punt te brengen’. Hoop dat het niet te zweverig klinkt haha. Vind het zo moeilijk om dit te omschrijven, hoop dat het een beetje duidelijk is!

49 likes

Wat leuk dat je hier zo uitgebreid over verteld, heel interessant om te lezen!

Als je een Joods-Orthodoxe partner of bv goede vriend(in) hebt, zou je dan ook bij dat gezin kunnen worden ingedeeld om de tradities en gewoontes mee te leren, of moet het een willekeurige/‘onbekende’ familie zijn?

Ik ben nu ook heel benieuwd hoe het zit met de liberale en conservatieve bekeringen, ik ga er eens wat over opzoeken.

1 like

Ja dat mag ook zeker! Vaak is het dan helemaal niet nodig om bij een onbekend gezin ingedeeld te worden. In mijn geval zal dit wel moeten aangezien mijn partner wel Joods is volgens de orthodoxe stroming maar niet alles 100% doet zoals de rabbijn het zou willen zien. Daarom moet hij ook mee naar de lessen. :blush:

4 likes

Wat interessant om te lezen zeg! :heart:

1 like