Denk jij dat je ooit een (naar jouw standaarden) fatsoenlijk huis zal kunnen kopen?
0 stemmers
Misschien heeft het ook te maken met waar je woont. Een huis kopen in bijvoorbeeld Amsterdam is voor velen al niet weggelegd. Kan me voorstellen dat je er dan sowieso niet mee bezig bent.
Ik vind ook dat het veel over gaat en voor mijn gevoel hebben/willen hier ook veel meer mensen koophuizen dan in mijn omgeving. Ik vroeg me daarom af of dat klopt.
Ik denk eigenlijk dat veel mensen denken/zeggen dat ze geen huis kunnen kopen maar dat dat in de praktijk allemaal wel meevalt.
Alleen als ik de loterij win of een nieuw soort Harry Potter schrijf
Maar dat lijkt mij nĂș? Ik kan op dit moment ook nog geen huis kopen, ook niet samen met mijn partner. Maar als ik dadelijk mijn opleiding heb afgerond en werkzaam ben, ga ik er van uit dat ik uiteindelijk toch echt wel een huis kan kopen (als alles redelijk gaat zoals ik wil). En ook al is dat misschien pas over 10 jaar⊠dat komt dan wel.
Door mijn haat op Woerden heb ik een stad waar ik eigenlijk nooit mee geconfronteerd werd laten uitgroeien tot iets waar ik wekelijks op dit forum mee geassocieerd wordt.
Congratulationsyouplayedyourself.gif
Niet iedereen gaat ooit een opleiding afronden of werkzaam zijn toch
Ik zou best de nieuwe Dick Bruna willen worden dan moet het mij toch wel lukken om een huis te kunnen kopen. Ik hoef geen groot huis. ooit hoop ik gewoon een appartement in een slechte buurt van een grote stad te kunnen kopen met 2 slaapkamers. Denk dat dat makkelijker te realiseren is dan de nieuwe J.K. Rowling worden die geen transfoob is.
Ik kon dit jaar geeneens een studentenkamer van 2 x 3 mijzelf permitteren. 
Allemaal dat koophuis visualiseren en law of attraction gebruiken. Dan moet alles goedkopen.
Oke grapje
Nee daar heb je zeker gelijk in hoor, daar ging ik ook een beetje aan voorbij. Misschien zakken over een tijdje de huizenprijzen wel heel erg en kunnen we allemaal een huis kopen, jeeej. Nee maar zonder gekheid, ik vind die focus op huizen kopen (niet hier, ik krijg er op het forum niet zo veel van mee) soms wel vervelend. Twee stellen uit mijn vriendengroep hebben inmiddels een huis gekocht, we zijn allemaal rond de 25, en merk dat ik daardoor toch wel lichte druk ervaar? Zo van dat je het niet helemaal op orde hebt als je geen huis kan kopen. Terwijl ik nu precies niks op mijn spaarrekening heb. Maar goed, ik persoonlijk houd mij dan een beetje vast aan âooit, danâŠâ maar dan moet inderdaad wel alles gaan zoals ik wil. En dat is zeer zelden tot nu toe 
mijn excuses dus als het verkeerd overkwam hoor! Ik bedoelde niet dat dat dan de standaard moet zijn oid.
Ik wilde kopen omdat de huurprijzen voor een gelijksoortig huis gigantisch hoog zijn en ik hou niet van dat tijdelijke. Dat je zegt van ja ik wil eigenlijk een nieuwe bank maaaaar huurhuis dus weet niet of die past misschien ooit verhuizen blablablabla.
En ik hou ook van klussen, tuinieren en verbouwen.
En leuk dat je wat bezit opbouwt. Als je ergens 30 jaar woont kan je daarna je huis verkopen. Dat kan bij huur niet.
Ik denk dat heel veel mensen dat ook wel willen maar simpelweg niet kunnen.
Ja ik reageerde meer op @grace over waarom er zo op gefocust wordt.
En dat de mensen waar zij mee omgaat andere dingen belangrijk vinden en dat het daarom minder leeft. Zou kunnen.
Ik woon in een omgeving waar het idd veel speelt om op jonge leeftijd een huis te kopen. Veel van mijn vrienden (24/25) wonen nog bij hun ouders en kunnen daardoor veel sparen zodat zij straks (met partner) een leuk huis kunnen kopen (plus de huizenprijzen zijn wel wat anders vergeleken met amsterdam haha). Het is hier dus ook een stuk gebruikelijker om meteen te kopen Ipv eerst iets te huren. Ik heb vaak gesprekken met vrienden en zij zien huren dan als weggegooid geld, terwijl ik dan probeer uit te leggen dat het flexibele aspect, en ĂŒberhaupt het op je eigen benen staan voor mij zwaarder weegt. Nu is het wel iets genuanceerder hoor, want waar ik woon zijn er heel weinig huurappartementen waardoor het wel aantrekkelijker kan zijn is om voor een koophuis te gaan.
Maar ik merk dus zelf duidelijk verschil tussen mijn vrienden âhierâ, waarbij de vraag âwanneer willen jullie gaan kopen?â regelmatig gesteld wordt, en tussen vrienden die in de Randstad wonen âjoh, waarom zou je nu al een huis willen kopenâ
Dat speelt hier idd ook. Huren kan hier via de woningbouw en daar kom je al âvrij snelâ niet meer voor in aanmerking (eerst 5-6jr ingeschreven staan, vanaf dat je 18 bent, en dan nog de inkomensgrensâŠ). De spaarzame huizen die particulier te huur zijn, zijn zooo duur⊠en vragen dan ook nog eens 3 of 4x de huur aan bruto inkomen⊠En vaak kan je dan wel Kopen als je dat kan ophoesten (tijdelijke contracten daar gelaten).
Hier is het dus ook wel âgebruikelijkerâ om te kopen dan langere periode te hurenâŠ
(Ook geen randstad)
Wel alleen als de nood heel erg hoog is.
Ik sta hier oprecht van te kijken. Ik kom uit een omgeving waar het heel normaal is om vrij jong een huis te kopen (wel samen, dus echt stelletjes die samen de kosten dragen) en wij zijn daar ook gewoon in meegegaan? Volgens mij was ik 21 en mijn vriend 22 toen wij ons koophuis kochten. Nou moet ik zeggen dat wij echt niet in een dure/grote stad wonen hoor dus dat scheelt heel erg! Besef nu dat ik daar best dankbaar voor mag zijn en niet alles maar voor lief moet nemen.
Ik ben 22 en heb 500 euro en studeer nog. Werkte iedereen uit jouw omgeving dan al op hun 21e?
