Ik merk het aantal likes op mijn posts eigenlijk bijna nooit op, want ik cringe altijd als ik mijn eigen posts teruglees en vermijd dat dan ook, maar als ik een notificatie krijg van een like van iemand die ik herken en leuk vind ben ik helemaal zo van
friends
.
Eigenlijk beide niet, als in, ik doe het er niet om. Neem aan dat dit voor de meesten geldt. En laat staan dat ik er op let wie mijn post allemaal liken. Ain’t nobody got time for that.
Maar like deze post even, ik hoop ooit over de 101 likes te komen
Haha zo herkenbaar. Ik post soms ook nog wel eens als ik een BORRELAVOND (sorry) gehad heb en dan zie ik de volgende ochtend notificaties en wil ik een bijl in mijn hoofd raggen.
Ik moet nog steeds wel eens grinniken om die situatie dus ja.
En ik vind het ook een leuk idee dat ik ooit dit verhaal nog kan vertellen tegen collega’s terwijl zij destijds niet doorhadden dat ik die avond heel erg de weg kwijt was (+ volgende dag tijdens thuiswerken hele dag heb lopen overgeven) :’)
Ha, een foto van mijn vieze en schone badkamertegels. Toen ik hem postte dacht ik zit hier überhaupt iemand op te wachten?
Heb jij een moedervlek op die plek?
- Ja!
- Ongeveer op die plek
- Nee heb ik niet
0 stemmers
Ik ongeveer maar niet echt in het ‘midden’
Aan beide kanten in het midden
Ik heb zelf welgeteld 5 moedervlekken, waarvan een dikke precies boven m’n bilnaad. Vind wel jammer want vind moedervlekken heel erg charmant.
Te zoet maar niet vies of zo.
Liked it then, liking it again
Trotse moeder van veel moedervlekjes
75 minuten:
- Een uur en 15 minuten
- Een uur en een kwartier
- 5 kwartier
0 stemmers
oh das leuk! Ik heb cassiopeia op mn arm
Heb jij één of meerdere TikTok dansjes onder de knie?
- Ja.
- Nee, ga weg.
- Half, ben nog aan het oefenen.
- TikTok?
0 stemmers
Ga jij weleens naar de fysio?
- Ja, ben ik weleens geweest (of een paar keer)
- Ja, regelmatig
- Nee, nog nooit geweest
0 stemmers
Heb jij de allereerste tas/rugzak die je meenam naar de middelbare school nog?
- ja die heb ik nog, en ik gebruik hem ook nog
- ja die heb ik nog, maar die gebruik ik nooit meer
- nee, maar wel een andere tas die ik later naar de middelbare school meenam
- nee die heb ik niet meer
0 stemmers
Een geweldige Kipling tas en dat aapje heette Charles
Ik had een knalrode (!!) kipling schoudertas. Vond hem zo lelijk, maar moest per se die kleur omdat ik op zwart zo snel uitgekeken zou raken.
Weet ook nog hoe zwarte eastpaks dè tas voor de jongens was, maar dat ze geen moeite deden om hun tas herkenbaar te maken waardoor ze regelmatig naar andere klassen moesten lopen om hun tas om te wisselen.
Een gigantische knalpaarse Kipling, omdat ik kersverse brugklasser dacht, ik moet de grootste tas die er is, voor al die boeken. Ohh ik heb me er als onzekere puber zo om gegeneerd. In de derde of vierde klas durfde ik mijn moeder te vragen of ik misschien eindelijk een andere mocht, want die Kipling gaat natuurlijk nooit kapot. Mijn ouders gebruiken hem nog steeds wel eens, 16 jaar na aanschafdatum.
Deze dus, in het paars:
Grappig genoeg is een andere kipling nu al jarenlang mijn vaste schoudertas. (maar van leer, zonder aapje)
Ik geloof dat ik hem 's nachts wel eens ergens op heb gehangen met alle boeken erin, in de hoop dat hij kapot zou gaan en ik eindelijk een nieuwe mocht, maar helaas.
Ik heb dezelfde als jij