Ja, ik zou me echt een dom schaap voelen. Als je je lul dan in iemand steekt, doe het een beetje discreet. Zou het niet prettig vinden als mensen het gevoel hebben een masker bij me te moeten op hebben door dolle gedragingen van mijn partner.
Ik zou een ander nooit dom noemen om deze reden, maar ik zou me zelf vooral erg zo voelen. Ben erg op mijn privacy gesteld en zou me dan echt te kijk gezet voelen. Ik vind het gewoon respectloos naar mij toe en me dan wel aangetast voelen in mijn persoon door die persoon. Uiteindelijk voelt denk ik een groot deel van de mensen een soort medelijden en daar zou ik niet op zitten te wachten. Maar zou nooit een ander een sukkel vinden oid.
Mijn ex is een keer op een verschrikkelijke manier vreemd gegaan en iedereen wist het (zelfs zân ouders). Ik schaamde me rot. Dat is voor mij ook echt de reden geweest om te kappen met die relatie, ik wilde de mensen die het al maanden wisten niet meer onder ogen komen.
Ik denk niet dat ik me zou schamen, maar dat ik me echt super verraden en alleen zou voelen
Ja of een beetje onveilig, zo van, dit was mijn safe space van familie/hechte vrienden - oh toch niet
Ik zou het wel kut vinden als de hele directe omgeving het wel weet en de vreemdganger dus de hand boven het hoofd houden, zoiets is gaande in de vriendengroep van een vage kennis. Bijna iedereen is op de hoogte dat één kerel zijn vriendin bedriegt, alleen die vriendin zelf nog niet (die onderdeel is van dezelfde vriendengroep). Dan vind ik het wel âgenantâ, of ja, meer pijnlijk eigenlijk. Al begrijp ik ook wel waarom mensen niets zeggen, het lijkt me echt lastig om zoiets te weten en nooit te weten wat de juiste keuze is, geheimhouden of doorspelen.
Om zijn aparte belachelijke outfits schaam ik me niet meer zoals ik wel deed als puber/twintiger.
Maar wel als hij te hard in een restaurant zegt dat het eten echt niet lekker/bijzonder is of dat de bediening sloom is. Volgens mij worden die uitspraken ook alleen maar erger over de jaren.
Oja ik schaam e me ook als we vage kennissen tegenkomen en je merkt dat die mensen uit beleefdheid vragen hoe het gaat en mijn vader dan een geel te uitgebreid verhaal over zichzelf gaat ophangen. Sowieso snapt hij social cues nooit zo dus dat is wel ongemakkelijk altijd (en irritant).
Ik schaam me nu nooit meer voor ze en vroeger zo ongeveer om alles maar dat is typisch voor een puber denk ik. Misschien alleen hoe mân vader soms praat aan de telefoon, hij herhaalt dan de naam vaak en probeert soms een âgrapjeâ te maken. Dan ren ik nog liever weg, omdat ik dan denk, omg hoe moet diegene hier nou op reageren op je sullige grapje. Hij snapt humor heel goed, maar zelf moet hij gewoon niet grappig doen. Hij is beter in gewoon saai, direct en zakelijk zijn in dat opzicht.
En als je moest kiezen tussen de tot nu toe, top 3?
- 1
- 2
- 3
0 stemmers
Sorry ze staan niet op volgorde, maar ik kreeg gedoe met uploaden. De 3e is volgens mij de nummer 1.
Dat namen vaak noemen, doet je vader dat toevallig bij zakenrelaties? Mijn vader deed dat ook vaak in telefoongesprekken met zakenrelaties namelijk en daar zit wel echt een gedachte achter. Dat komt vertrouwelijk over en bouwt ook onbewust al een connectie op.
Ja idd puur in zakenrelaties. Maar ik heb het gevoel dat hij het na zoveel jaar het misschien ook wel bij familie doet. Hij doet het niet bij mij gelukkig en hij houd gek genoeg helemaal niet van bellen, maar zooo teeenenkrommend vond ik dat als kind al.
Ja dat ze teveel zuipen. Ik heb weleens tegen vrienden gezegd dat een ieder een fles wijn drinken 's avonds (elke avond). En dat vonden ze al heel heftig. Dat ze in werkelijkheid ook nog wat cognacjes drinken aan het eind van de avond vind ik nu al helemaal gĂȘnant om te zeggen.
Hahaha ja ik weet het niet, dat kan maar zo. Ik vond het destijds ook raar en een beetje cringe maar het werkte wel. Mijn vader deed ook vooral zaken in wat hogere kringen en daar deed iedereen het
âMaar wat vind je daar dan van, Peter?â
âJa Jan, dat is toch wel blablablaâ
âGoh, ja dat dacht ik inderdaad ook Peterâ
âMaar denk je dan ook niet dit, Jan?â
Om gek van te worden soms inderdaad
Zou me echt rot ergeren als iemand mijn naam zo zou gebruiken haha
Zeker. Had een manager die constant mn naam noemde. In elke zin zowat. Werd er helemaal geĂŻrriteerd door en daarbij kwam ook nog dat het een eikel was dus kon al niks van hem hebben. Toen ik het een keer terug zei (zijn naam in mijn antwoord) kregen we ruzie want hij vond dat ik kinderachtig deed. Het ging ook wel kinderachtig want hij zei op bazige toon Luister eens even Croky!
En ik zei toen Ja Naam.
Ik vind jou echt een leuke forummer, maar jouw polls soms omg lmao
Ja, in die context snap ik het inderdaad. Ik dacht zelf echter niet aan een eenmalig foutje, maar echt aan een verhouding. Bij dat laatste zou ik mezelf bijna verplicht voelen om het te vertellen als het om een goede bekende van me gaat. Bij een slippertje is het niet aan mij om dat te melden.
Ik ben blij dat ik echt sociaal acceptabele ouders heb.
Je kan ze eigenlijk overal mee naar toe nemen en dan passen ze zich aan aan het gezelschap. Ze laten zich niet uit op social media, zijn linkser en woker dan ik en dragen 4 soorten beige of grijs dus ze vallen ook lekker weg in een massa.
Omdat alleen mijn vader nog leeft heb ik nee gezegd want hij doet altijd wel netjes in het openbaar maar mijn moeder was wel echt totaal anders en soms schaamde ik mij daar ook een beetje voor.