Haha nee daar heb je helemaal gelijk in!! Maar vroeger toen ik 16 was, had ik altijd het idee dat je op je 30e wel echt volwassen en gesetteld was en nu is t bijna zover en ben ik allesbehalve dat, en daar krijg ik dan weer stress van 
. Heel irritant.
Wel chill dat jouw vrienden er net zo in staan! En inderdaad lekker van blijven genieten, heeeerlijk. Moet ik ook wat meer gaan doen en wat minder vasthouden aan wat ik denk dat men van me verwacht.
Ah sorry, dat was totaal niet m’n bedoeling, maar kan me wel voorstellen dat je er stress van krijgt!
For what it’s worth: ik ben even oud als jij en heb dan wel een stabiele relatie en we wonen samen etc, maar ik voel me weer heel erg gefaald in het leven omdat ik op deze leeftijd m’n hbo studie nog aan het afronden ben, terwijl de meesten dat zo’n 6 jaar eerder al doen. Mijn vriend betaalt de meeste vaste lasten omdat ik maar 24 uur kan werken en weinig verdien etc. Dus ik ben altijd jaloers op mensen van mijn leeftijd die gewoon een baan hebben en zichzelf helemaal kunnen onderhouden.
En zo is er altijd wel wat, ieder huisje heeft zn kruisje (niet voor niets zo’n cliché uitspraak haha).
Ik ben 24 maar voel me echt 19/20 ofzo, maar misschien ook omdat ik de enige van m’n vriendengroep ben die nog studeert en niet samenwoont (de meesten hebben zelfs al een koophuis), het verschil als je als enige universiteit gaat doen. @Electric, dit speelt ook wel een rol inderdaad, want ik ken ook wel mensen van 28 die nog hetzelfde leven als ik, waardoor ik me niet jonger voel dan dat ik ben.
Welke kledingstukken zouden jullie tweedehands willen kopen? Of overnemen
0 stemmers
Maakt het voor jullie nog verschil als jullie weten wie het gedragen heeft?
0 stemmers
Ik was altijd team NYP maar krijg sinds een tijdje altijd buikpijn na de pizza’s van het filiaal in mijn stad 
dus nu ben ik meer van de lokale pizza’s
Mijn pa is 68, voelt zich nog altijd 17 en weet nog steeds niet wat ie later wil worden. Hij is wel met pensioen inmiddels. Dus volgens mij zelfs dan niet haha.
dit heb ik ook. ik geniet intens van m’n wilde lang leve de lol-leven, maar ergens denk ik ja wat als ik nooit iemand vind? is dit dan over 10 jaar nog steeds leuk 
lastig lastig
Ja ik was vorig jaar naar zijn concert! Maar hij was er zelf niet… oepsie was een verjaardagscadeau voor mijn bff
Als je je eigen stem terug hoort in een filmpje of voicememo, wat denk je dan?
0 stemmers
Ja moeilijk hé. Ik mis ook het uitgaan en het iemand tegenkomen op die manier en heb ook het gevoel dat ik nu een toekomstige partner misloop? (Terwijl ik nu ook wel mannen ontmoet maar ik ben vaak een leuke snack uit de snackmuur of ik tref mannen met vriendin. Afgelopen weekend had ik iemand ontmoet en moest ik er zelf weer achter komen dat ie getrouwd is. Au fucking b) Maargoed, we gaan maar door met avontuur maken 
Ik vond het heel lang vreselijk maar heb het inmiddels wel vaak genoeg gehoord om er neutraal over te kunnen zijn
Het geluid op zich gaat wel, ik spreek voor werk vaak dingen in dus ben er inmiddels wel aan gewend, dat gevoel slijt echt als je het vaker doet/hoort. Mensen hebben ook zelden door dat het mijn stem is dus het klinkt ook wel anders denk ik.
Maar dat is dan vrijwel altijd uitgeschreven of van te voren bedacht, spontane opnames van mezelf terughoren is nog steeds cringe.
Ik denk eigenlijk wel vaak: jeetje wat mompel/broddel ik weer. Ben echt onverstaanbaar vaak.
Mijn stem is acceptabel maar zodra ik begin te lachen, wil ik echt de oren van m’n kop aftrekken.
Ligt eraan met wie ik omga op dat moment ofzo? Ben net een kameleon als het daar omgaat. Ben 27 en heb 2 kinderen, al bijna 10 jaar een relatie en we hebben 5 jaar geleden ons eerste huis gekocht. Mijn vriendinnen van mijn leeftijd zijn net klaar met studeren, beginnen nu met werken en orienteren op een eigen wonen enzo. Dan voel ik me echt een oud wijf. Maar als ik met vriendinnen afspreek die wel kindjes hebben, een vaste baan en langer samenwonen (hun zijn allemaal halverwege 30) dan voel ik me weer een jonkie.
Ik ben 24 en voel me 18-19 
Ja precies, een beetje zoals wanneer je een oude bekende tegen komt en je dan zegt “we moeten echt weer eens afspreken!” Never gonna happennnnnn
Bij minder belangrijke dingen wel. Uit beleefdheid/enthousiasme in het moment.
Ik had pas nog zoiets met een serie die ik zou gaan kijken. Iemand was daar blijkbaar maanden geleden heel enthousiast over en toen heb ik geloof ik een beetje meegeluld. Afgelopen week kwam ik hem weer tegen en toen begon hij al snel over iets dat met die serie te maken had. Ik dacht: waar gaat dit over. Voelde me ook schuldig en betrapt want hij leek best teleurgesteld.
Omdat de Kardashians ermee stoppen:
Heb jij hun serie gekeken?
0 stemmers
