Ik ga er door die antwoordopties vanuit dat je doelt op een vriendschap tussen een hetero man en vrouw?
De vriendschappen met mannen die ik heb (gehad) waren toevallig allemaal met homoseksuele mannen dus daar kan ik je vraag over het ontstaan van romantische/seksuele gevoelens niet echt mee beantwoorden haha.
Oh ja. Ik denk inderdaad dat ik dat in mijn hoofd had. En ik probeerde nog wel zo inclusief mogelijk te zijn met “het andere geslacht” 
niet zozeer problemen aan onze vriendschap maar kinderachtige jaloerse vriendinnen (van die vrienden) zijn wel eens een issue
Ik heb een goede mix tussen mannen en vrouwen als vrienden, maar merk wel dat ik anders met mijn mannelijke vrienden om ga dan met mijn vrouwelijke. Met mijn vrouwelijke vrienden ben ik veel aanhankelijker (voor de pandemie), knuffeliger en meer over intieme dingen praten (relaties, sex etc) en met mijn mannelijke vrienden gaat het meer over onze hobbies die we gemeen hebben en actualiteiten en lolbroeken enzo. Ik zou wel graag meer lichamelijke affectie willen tonen voor mijn cis hetero mannelijke vrienden maar ik merkte in het verleden dat ze dan toch vaak het verkeerde idee krijgen, wat dan uiteindelijk de vriendschap verpest.
Mensen die het niet kunnen, hoezo?
Ik snap het niet denk ik.
Mn beste vriendin is lesbisch en zij zegt altijd als mensen zeggen “zouden jij en Leeuw geen leuk stel zijn!!” (Dit gebeurt heel vaak op een of andere manier) altijd dat dat voor haar zou voelen als incest lol.
Idk ik merk ook echt geen verschil tussen mn mannelijke en vrouwelijke vrienden verder, we hebben het ook gewoon over seks en dan worden we niet stiekem geil van elkaar.
Omdat ik altijd dan gekoppeld word en dat is ongemakkelijk
Gekoppeld door wie?
Dan moet je betere vrienden zoeken
Ik heb veel mannelijke vrienden en sommige vind ik best aantrekkelijk, maar niet dat ik er verliefd op ben of ze leukleuk vind. Meer ‘als we allebei single zouden en dronken dan zouden we best kunnen zoenen’ haha. Maar dat zou dan ook wel losstaan van de vriendschap gok ik (ik ken veel jongensvrienden ook al meer dan 6 jaar, sommige al 15 jaar). Maar in de praktijk is dat nu nooit meer dus dat gebeurt ook niet. Met vrouwelijke vriendinnen heb ik dat nooit maar ik val denk ik ook echt niet op vrouwen. Als je wel op allebei valt heb je dat misschien wel bij zowel mannen als vrouwenvrienden dat je ze aantrekkelijk kan vinden?
Mijn vriend heeft ook een paar goeie vriendinnen, en ook een paar vriendinnen van mij zijn vrienden met hem. Dat vind ik alleen maar leuk!
Toen ik geen relatie had vond ik het lastiger om met mannen die hetero zijn bevriend te zijn. Dit omdat ik vaak bezig was met zorgen dat ik niet overkwam alsof ik (meer) interesse in ze had. Vaak hadden ze helemaal geen romantische interesse in mij maar ik wilde gewoon heel graag situaties voorkomen waarbij mijn gedrag anders geïnterpreteerd kon worden (wat heel vermoeiend is en shit). Ik moet zeggen dat ik maar een paar hele goede mannenvriendschappen heb (gehad) en dit dan wel minder werd. Nu ik een relatie heb vind ik het makkelijker om bevriend te zijn met hetero mannen.
Bij mijn vrouwelijke vrienden die lesbisch of bi zijn heb ik dit helemaal niet. Maar ik voel mij ook veel meer op mijn gemak bij vrouwen dan bij mannen. Ik denk dat het bij mij een tijdje duurt voordat ik mij helemaal op mijn gemak en veilig voel bij mannen in het algemeen helaas.
Dat is toch niet hetzelfde. Natuurlijk word je niet verliefd op elke willekeurig persoon die je tegenkomt, maar als je veel tijd met iemand doorbrengt is het niet geheel ondenkbaar dat daar uiteindelijk gevoelens uit kunnen groeien. De kans dat je verliefd wordt op een vriend(in) lijkt me een heel stuk groter dan dat je verliefd wordt op een vreemde die je toevallig tegenkomt.
Ben het er verder mee eens dat hetero m/v (en homo m/m en v/v en x/x) vriendschappen prima platonisch kunnen zijn. Maar de vergelijking tussen verliefd worden op een willekeurige vreemdeling, en verliefd worden op een goede vriend(in) gaat niet helemaal op, vind ik.
Ik ben met meerdere mannen bevriend, maar bij één vriendschap is er wel sprake geweest van gevoelens
Herken dat van @Desalnietteplus wel, dat je dan toch bewust bent van dat je hoopt dat je geen verkeerde signalen af geeft. Vaak zal het geen issue zijn maar ik heb al vaker gemerkt dat ik dacht leuk contact met iemand te hebben, een buurman of collega ofzo. Dat je denkt ah ja kan misschien wel een vriend worden. En dat je dan verschil in contact opmerkt eenmaal ze weten dat je een relatie hebt. Zo stom.
Ik denk dat er genoeg mensen zijn die relatief snel verliefd kunnen worden op vrienden, en dat van zichzelf weten (en het daarom misschien uit de weg gaan). Of om een andere reden een m/v vriendschap lastig vinden zoals @Desalnietteplus noemt. Ik vind dat niet vreemd, iedereen is daar toch anders in.
Ik geloof wel dat het kan maar het is bij mij nog nooit goed gegaan haha. Ik heb 2 goede mannelijke vrienden gehad, maar de een kreeg uiteindelijk gevoelens voor mij en de andere werd een friends with benefits situatie. In beide gevallen was ook wel de intentie om vrienden te blijven ondanks dat, maar dat werkt ook niet op de lange termijn. Ik denk dat dit soort situaties wel relatief vaak gebeuren hoor.
Haha nou de reacties nodigen niet per se uit om toe te lichten waarom ik erop heb gestemd dat ik dat niet kan. Heb ook wel over dit antwoord getwijfeld, misschien is het ook niet helemaal juist. Uiteraard word ik niet verliefd op iedere ‘pik’ die ik zie en heb ook leuk contact (gehad) met mannelijke collega’s, huisgenoten, vriendjes van vriendinnen en vrienden van ex-vriendjes. Misschien zou ik sommigen van hen ook (op enig moment) vrienden (hebben) kunnen noemen. Maar degenen met wie ik een tijdje echt intensief ben omgegaan, zoveel als met mijn vriendinnen (dus een relatief klein groepje is dat) daar kwam op enig moment dan toch spanning bij kijken.
Ik weet niet zo goed waar dat aan ligt ook. Ja bij sommigen wel, bijv ex-dates met wie ik dan nog vrienden probeerde te blijven. En misschien denk ik soms eerst dat een nieuw persoon een vriendschappelijk contact is terwijl er dan eigenlijk al, misschien deels onbewust, iets gaande is. Dat is wel wat met het meest recente voorbeeld dat me te binnen schiet is gebeurd. Maar ik vind zo’n eerste periode vriendschap ook met vrouwen wel wat van verliefdheid hebben, elkaar ineens veel spreken en enthousiast zijn over een nieuw persoon. Dus ja misschien raar maar ik heb dat in ieder geval niet altijd goed uit elkaar kunnen trekken. Maar goed het gaat hierbij misschien om 4 gevallen, ik heb gewoon meer vriendinnen en andere mannelijke contacten zou ik in mijn geval denk ik eerder kennissen noemen. 
Oh en ik geloof echt wel dat anderen het wel kunnen hoor, vriendjes/dates hadden ook altijd goede vriendinnen en daar heb ik geen enkel probleem mee. Dus ja het zegt vast iets over mij, maar kan er ook niets anders van maken.
Idk
Ik denk altijd dat ik zwaar in de minderheid ben omdat ik nooit verliefd ben op mensen. Ik vind het altijd heel ongemakkelijk als mensen dan wel “op mij” zijn.
Ga weg met je gevoelens.
Ik denk zeker dat het wel kan, al zijn mijn vriendschappen met mannen toch minder diep dan mijn vriendschappen met vrouwen. Ik heb nu trouwens wel een relatie met mijn beste vriend, na 6 jaar kwamen we er toch achter dat we elkaar wat leuker vonden dan puur vriendschappelijk, maar met hem ging de vriendschap ook wel wat dieper dan met andere mannen achteraf gezien.
Mijn meest recente vriendinnen (hoe noem je dat?) Ken ik via mijn partner, dus inmiddels ook alweer 7 jaar. Ik maak sowieso bijna nooit nieuwe vriendinnen. Op werk, sport, met uitgaan ga ik allemaal leuk met mensen om en zit ook wel in appgroepjes, maar vriendinnen zou ik ze niet noemen
Maar wat is vrienden dan precies. Ook wel veel kennissen die ik af en toe app, praatje mee maak als ik ze tegen kom etc. Wel nieuwe mensen, niet meteen best Friends.
En anders, bij de bus en via de bibliotheek al mensen leren kennen. Weet even niet of regelmatig nou echt klopt of dat het soms is 