Huh deze polls waren er toch gisteren ook??
Toen waren de besten uitgesloten
Ik ga in eerste instantie al niet naar buiten als het sneeuwt en ik niet hoef. Maar ik ga ook nergens heen zonder mobiel haha.
Toevallig mezelf laatst voor het eerst buitengesloten, âs avonds op tweede kerstdag. Buren hadden geen sleutels. Familie woont aan de andere kant van het land. Had gelukkig wel nog mân telefoon. Dus heb, na flink panikeren, een slotenmaker gebeld. Stond binnen 20 minuten voor de deur en had âm binnen twee minuten open. Echt top! Aanrader, mocht dit je ooit overkomen
ik zou eerst naar de buren gaan om te vragen of ze een sleutel hebben. als dat op niks uitloopt ga ik naar de kennis!
Krijg je er wel meteen een dikke rekening bij vaak, of was dat nu niet zo?
Ik heb een buurman die kan lockpicken die geregeld buren uit de brand helpt, erg handig.
Ja dat wel helaas đ„Č alleen in sommige gevallen, zoals de mijne, moet je wel. Maar die bedrijven maken inderdaad handig gebruik van je wanhoop.
Wauw wat een ethisch dilemma!!! Kiezen tussen sociale ongemakkelijkheid of fysieke ongemakkelijkheid
Ja tot ie je tv een keer meeneemt sânachts
Ja hij mag hem hebben hoor, oud kreng. Hangen overal cameraâs in de flat dus daar maak ik me niet zo druk om. Zoveel mensen die sleutels van hun buren hebben, die roven ook niet allemaal de tent leeg
Omg, i loooove that. Maar ik heb nooit echt echt, een eigen huisdier gehad. Misschien dat ik er dan anders over zou denken. Als ik mocht oppassen voor 3 weken op de kat van mn zus, die mocht van mij in bed slapen. Hij was dan zooooo blij. Zooo lief. En 's ochtends ging hij wel al de hele tijd kopjes geven, als ik daar geen aandacht aan gaf was het, oke, ik ga wel gewoon op je gezicht zitten. Gewoon ook echt er overheen lopen.
die 2% zonder boodschappen, hoe dan?
Snap ik eigenlijk wel, want zodra ik mijn nieuwe aankopen in huis heb noem ik het geen boodschappen meer.
Op een schaal van 1 tot 10:
Hoe erg schaamden jullie je vroeger (zo rond 12 jaar oud) als jullie met je moeder/vader/tante/oma/etc. naar de Zeeman gingen?
1 = niet 10 = heel erg
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
0 stemmers
En nu even voor het gemiddelde
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
0 stemmers
Hoe erg schamen jullie je nu als jullie de Zeeman binnenlopen?
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
0 stemmers
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
- 8
- 9
- 10
0 stemmers
Vroeger schaamde ik me dus kapot, want ik wilde niet gepest worden. Ik was al arm, dus dan was het echt niet leuk als pestkoppen erachter kwamen dat je een Zeeman shirt droeg.
Tegenwoordig ben ik echt gek op de Zeeman en ik mis het snuffelen door de wol en sokken
Ja ik heb precies hetzelfde! Vroeger vond ik het zo kut als mân moeder me meenam naar de zeeman, wibra etc. En nu boeit het me echt helemaal niks. Toch top dat je daar voor weinig fijne spullen kunt kopen
Ik wilde altijd naar de scholten (wibra), want die hadden fijne stiften en die kreeg ik dan. Maar vond het verder niet veel aan.
En ik ga nu wel eens met het idee dat mensen daar leuke dingen scoren, maar als ik er ben valt het altijd tegen en koop ik bijna niks.
(Misschien is het met kinderkleding anders, maar zou niet weten wat ik daar verder moet halen).
Ach, de westerse wereld is toch al helemaal ziekelijk. Het zou mij een worst wezen of ik nou een t shirt van de zeeman heb of van en of andere speciale collectie. In the end. Nobody cares. En stof is stof.
Ik vond vroeger de Zeeman al geweldig. Ik koos daar ook altijd mân kleren uit en de moeders op school gingen dan aan mijn moeder vragen waar dat leuke shirt/rokje/broek van was. Op de middelbare school ook bizar veel spulletjes daar gekocht voor mân kamer, die helemaal rood was met allemaal hartjesdingen, die iedereen fantastisch vond. Alleen maar liefde voor de Zeeman!
Ik werd sowieso om vanalles gepest dus ook om mân zeeman en kringloop kleding, maar ik heb me er eigenlijk nooit voor geschaamd. We hadden gewoon het geld niet om duurder te kopen en ik kon dol gelukkig worden als we bij de zeeman een nieuw shirt konden scoren Ă©n nog konden eten de rest van de week.
De eerste keer winkelen met vriendinnen vond ik alles ook echt schreeuwend duur weet ik nog (nu nog steeds trouwens, haha). Heb toen bij iedere trui gedacht: âhier kunnen we thuis twee weken van eten!â
Edit: van het bedrag voor die trui dus, niet van de trui zelf
Hallo hoezo stemmen maar zo weinig mensen op âweg met het patriarchaatâ zo komt die revolutie nooit