Stel je persoonlijke vraag #24

Continuing the discussion from Stel je persoonlijke vraag #23.

Previous discussions:

Ik een heel verhaal getypt, topic dicht. Dus: over ouder worden.

Ik vond het eerder nooit erg. Maar ik heb sinds mijn omscholing naar een ander vakgebied een heel toekomstplan met wat ik nog wil doen, en welke specialisaties ik allemaal nog wil doen etc. En dan zeggen oudere collega’s van: ja dat had ik eigenlijk ook gewild, maarja toen kreeg ik kinderen en nu werk ik al 16 jaar hier en heb ik geen tijd/energie meer. En dan denk ik van: nou dat wil ik dus nooit. Maar dan denk ik ook wel eens: ja en dan ben je met pensioen en heb je geen partner, geen kinderen en ben je super alleen omdat je altijd met werk bezig was.

En dan voel ik me altijd heel beperkt in de tijd die ik nog heb om dit soort keuzes te maken.

3 likes

Saaame! Ik werk nu een paar jaar en ik wil eigenlijk een studie erbij doen, maar ik word bijna 30 en wil ook kinderen en we zijn bezig met een huis kopen en het kan allemaal niet tegelijk?! Maar ik wil ook niet over 10 jaar pas gaan studeren aarghhh

2 likes

In de winter is alles onder mijn dijen een grote wasteland.

41 likes

Én winter, Ă©n Coronajaar, Ă©n lockdown: de nagellak die er van de zomer opzat is nu bijna helemaal van mijn tenen gegroeid en dat vond ik een prima manier van nagellak verwijderen. Tegen de tijd dat ik ze opnieuw ga lakken zijn ze allang weer nieuw.

10 likes

Als iemand zijn of haar leeftijd gebruikt om een opleiding niet te doen en erbij zegt ‘dan zit ik tussen allemaal tieners/jonge twintigers die net van de middelbare school komen’. Wat denk je dan?

  • Iets in de trant van ‘je zit daar voor jezelf niet voor een ander’.
  • Boeiuh
  • Daar heb je een goed punt.
  • Leeftijd zegt maar weinig
  • Anders

  • Wees blij dat je niet met boomers zit die dingen tien keer vragen etc

  • Neutraal

0 stemmers

Misschien omdat ik zelf als dertiger weer ben gaan studeren maar ik vind het soms echt grappig als iemand van 22 bijvoorbeeld zegt dat zij nu te oud om nog een opleiding te volgen etc.

En als vrouwen zogenaamd moeten kiezen tussen kinderen en carriĂšre?

  • Daar zit een kern van waarheid in
  • Je kan niet beide even goed willen doen
  • Mannen doen dat ook, waarom zou een vrouw dat niet kunnen?
  • Ik heb hier nooit over nagedacht
  • Anders

0 stemmers

2 likes

Naast dat ik het sowieso een vreemde reden voor kinderen vind “dan ben je later niet zo alleen”, denk ik ook dat mensen echt te zonnig kijken naar in hoeverre hun kinderen later voor hen klaar (kunnen) staan.

Zitten zat eenzame ouderen met 3 kinderen weg te kwijnen in flatjes omdat die kinderen ook weer een gezin te runnen hebben, werk, vakanties
 uiteindelijk zien veel kleinkinderen (tenzij je echt in het zelfde dorp woont ofzo) hun grootouders een paar keer per jaar, hun kinderen misschien 1/2 x per maand?

23 likes

Ja dit. Ik denk altijd dat je beter af bent als leuke tante dan als ouder haha

6 likes

Ik vind dit ook bij mensen die bij iemand blijven in een zeer ongelukkige relatie omdat ze anders denken alleen te blijven? Dat weet je toch helemaal niet? Je hebt garantie tot de deur waar je die persoon dan makkelijk uit kan trappen.

14 likes

Ik zou zelf liever de fun aunt zijn ja Haha, maar ik kan me wel voorstellen dat het heel leuk is om kinderen op te voeden, een gezin te vormen (als dat je droom is), voor heel veel mensen.

Maar ik denk dat het wel geromantiseerd is als “oudedagsvoorziening”

2 likes

Ik denk dat het ook wel door maatschappelijke druk komt, hoe vaak ik wel niet te horen krijg of ik niemand kan vinden, of ik niet op moet schieten voor ik eeuwig alleen blijf, etc.

Persoonlijk snap ik het ook niet, maar ik denk wel dat een lange relatie die uitgaat (vooral als er toekomstplannen zijn/ze op een leeftijd zijn waarbij veel mensen trouwen/kinderen willen) door de maatschappij toch vaak gezien wordt als een failure en mensen zich daar liever niet mee vereenzelvigen.

1 like

Ja, daar heb je ook helemaal gelijk in. Was een beetje kort door de bocht omschreven en dat zou nooit mijn enige reden zijn om kinderen te nemen. Meer dat ik soms op deze leeftijd mensen gezinnen zie vormen en me dan best ‘eenzaam’ voel omdat ik hele andere keuzes maak. En dat ik dan denk: nou misschien is een gezin hebben ook wel heel leuk! Maar bij de verhalen van collega’s heb ik dan weer juist het compleet omgekeerde en ben ik blij dat ik als single zonder kinderen gewoon kan doen waar ik zin in heb.

@Bergamot Ja zeker! Omscholing ben ik op dit moment mee bezig, en ik vind mijn werk in het ziekenhuis 100000 keer leuker dan mijn vorige kantoorbaan. Maar ergens is het nog wel een ‘droom’ om ooit in de medische staf van een voetbalclub te kunnen werken. En dat kan met mijn opleiding, maar dan moet ik wel nog weer een specialisatie doen. Maar die duurt 3-6 jaar. En bij dit soort banen heb ik altijd het idee dat het na een bepaalde leeftijd ‘kans verkeken’ is. En dat is nou juist de leeftijd waarop mensen ook beslissen om aan kinderen te beginnen. En dan heb ik altijd het idee dat ik nog ongeveer een jaar of 4-5 om die keuze te maken.

2 likes

Ach, ik ben over 2 weken 32 ik heb a.t.m. geen woning, relatie of kinderen. Maar toch denk ik dat ik op dit moment gelukkiger ben dan als ik op mijn 26 had gedaan wat de omgeving graag had gezien. Ik heb alleen het gevoel dat ik soms door COVID-19 op het wachtbankje zit omdat ik mijn gezondheid/veiligheid even voorrang moet verlenen ten opzichte van andere zaken. Dingen waar ik zelf de regie over kan hebben gaan mij goed af, maar die onzekerheid m.b.t. corona niet.

Maatschappelijke druk voel ik denk ik wel minder omdat ik vaak niet hebben kunnen voldoen aan de verwachtingen.

Anderzijds heb je mensen die ook het vrijgezel zijn en ‘het kunnen laten en doen wat je maar wilt’ romantiseren. Alsof je geen verantwoordelijkheden hebt (“Jongens, ik neem morgen ontslag, koop een busje en ga dan volledig voor VanLife op YouTube”) en normaliter de hoofdprijs betaalt voor een eenpersoonshuishouden.

6 likes

Dat lijkt me inderdaad ook super fijn, dat dat soort dingen gewoon mogelijk zijn! En dat zou ik net als jij ook absoluut een ‘voorwaarde’ voor een goede relatie vinden. Ik heb zelf geen partner, en ik zie mezelf ook eerder alleenstaand een kind krijgen dan echt een gezin. Puur omdat ik heb gemerkt dat ik van relaties niet gelukkiger wordt (en het waren verder geen slechte relaties), maar het me soms wel leuk lijkt om een kind te hebben. Dat kan natuurlijk altijd veranderen, maar voor nu ga ik dan in mijn hoofd uit van het scenario alleenstaand, en dan moet ik wel bepaalde keuzes maken met waar ik tijd aan wil besteden.

Maar waarschijnlijk denk ik hier veel te diep over na/ veel te ver vooruit haha. Voor nu ga ik idd gewoon voor waarvan ik zeker weet dat ik er op dit moment gelukkig van word (nu studie afmaken en dan specialiseren in sport).

1 like

Er is ook wel een verschil tussen niet alles kunnen en niet alles tegelijk kunnen. Je moet in totaal iets van 50 jaar werken van volwassen tot pensioen, je eventuele kinderen zijn een paar jaar klein tot ze een stuk zelfstandiger worden, je kunt een leven lang geld verdienen/sparen/uitgeven etc. (als je het geluk hebt gezond te zijn enzo, dit is geen liberaal pleidooi) Bovendien veranderen omstandigheden ook in de meest zorgvuldig geplande levens. Dus je moet ook een beetje meegaan met de seizoenen van je leven ofzo. Wat gewoon zwaar kut is is dat je als vrouw een tijdspanne hebt waarin je biologisch kinderen kan krijgen en die min of meer samenhangt met de periode waarin veel mensen de grootste stappen maken in carriÚre en verdienen (en dat je gediscrimineerd wordt op de arbeidsmarkt en het kinderopvangsysteem fucking gratis moet zijn). Dus er zijn wel echt dingen die je tegenwerken maar dan nog heb je zelf de regie over heel veel dingen. Bijvoorbeeld een partner hebben die een knip voor de neus waard is en met wie je werk en zorg eerlijk kunt verdelen, je prioriteiten op orde zetten en daarnaar handelen (dat kan ook betekenen als gezin genoegen nemen met minder geld of andere materiële zaken of minder verdienen met een leukere baan), en al met al een beetje proactief zijn ipv je voegen naar ideeën van anderen of oude ideeën van jezelf. Niemand anders gaat het voor je regelen!

16 likes

Stel je bent actrice en jouw personage krijgt dezelfde voornaam als je echte voornaam zou je dat dan eerder handig lijken of eerder irritant?

  • Eerder handig
  • Eerder irritant
  • Ik weet het niet/geen mening

0 stemmers

Maar dat een andere personage mijn naam heeft lijkt me nog kutter

2 likes
  • Liever forever alleen
  • Liever forever met een extreem saaie relatie, maar wel samen

0 stemmers

Wat vind je van een relatie waarbij een van de twee of beiden nooit verliefd zijn geweest op elkaar?

  • Geen mening
  • Zou ik niet willen
  • Zou ik best willen
  • Vind ik mooi, dat je toch voor elkaar kiest ondanks dat dat gevoel er niet is/was
  • Verliefd zijn is toch helemaal geen vereiste voor een relatie
  • Vind ik zonde, dat je voor een relatie gaat zonder dat gevoel
  • Verliefdheid is toch maar voor even
  • Ik vind verliefdheid heel belangrijk
  • Dit heb ik zelf (gehad)
  • Dit heb ik nog nooit gehad

0 stemmers

Stel er zou een FF Big Brother zijn, zou je hieraan meedoen?

  • Nee, maar ik zou wel kijken :popcorn:
  • Nee, zou ook niet kijken
  • Ja lijkt me wel leuk
  • Ik twijfel
  • Ik zou alleen meedoen als het niet op tv was, een FF livestream is prima
  • Ik zou alleen meedoen als het nergens wordt uitgezonden

0 stemmers

Ik vind verliefd zijn juist kut. Was zo blij toen die periode over was in mijn laatste relatie. Die onzekerheid, dat je niet meer normaal na kunt denken, de hele fucking dag met die persoon in je hoofd, hou op hoor. Lijkt me fijn als je je wel heel erg aangetrokken tot iemand voelt, maar dat je dat verliefdheidstuk overslaat en langzaamaan van diegene houdt.

4 likes