Nee tuurlijk zijn er grenzen in en die zijn voor iedereen anders. Als ik door een ongeluk, weet ik veel, een enorm heftig litteken op m’n gezicht zou krijgen dan zou ik ook niet zeggen “nee hoor, geen plastische chirurgie voor mij! Ik ga wel lekker werken aan m’n zelfvertrouwen bij de psycholoog.” Maar het cosmetisch ingrijpen in een gezond lichaam is imo het extern aanpakken waardoor je niet meer intern hoeft te dealen met je onzekerheid. Dat veroordeel ik niet, dat moet iedereen zelf weten, maar ik vind het wel jammer dat iedereen die dit doet bijdraagt aan een abnormaal schoonheidsideaal.
We zien nu de halve wereld in hun beste poses op social, ons beeld van “normaal” is daardoor enorm beïnvloed, en opeens vinden we onze ongelijke borsten niet meer normaal. Daar worden we onzeker van, en laten onze borsten fixen, waardoor inderdaad het “normaal” verschuift. Er zijn immers steeds minder mensen met ongelijke borsten.