Escalerende ruzies over niks tussen vriendinnen waarbij ze dan het gaan goedmaken door een heart to heart “ja maar ik dacht juist dat jij mij haatte doordat je blabla” en dan zo “nee, lieverd, love you, natuurlijk niet”. Dat slurpt echt de levenslust uit me.
En nog ff over die stressbestendigheidsvraag, als ik zo zit te kijken dan denk ik dat sommige mensen zichzelf minder neurotisch schat dan ze overkomen in hun posts hier.
En nog wat, ik weet niet of ik een goed beeld van smalltalk heb? Want voor mijn gevoel is dat praten over het weer/je vakantie/oppervlakkigheden uit het nieuws etc? Want als het kletsen is over waar je een hekel aan hebt dan kan ik het wel.
Tbs
0 stemmers
Smalltalk is toch gewoon dat je een beetje random gaat kletsen of vanalles en vaak genoeg gaat het dan naar onderwerpen die misschien wel wat meer diepgang hebben.
Oh god ja, in elk hostel in Australië zat er wel één die al 26 weken in de slaapzaal ‘woonde’ en elke avond z’n gitaar tevoorschijn toverde om Wonderwall te spelen.
Er was er ook eentje die non stop Jolene speelde, dat vond ik dan wel weer leuk.
Maar love hostels verder.
0 stemmers
Wagon wheel, ook zo’n klassieker.
I can’t help myself - Kelly familie.
Mijn kat mag bij ons in bed slapen maar ze doet het nooit 
Altijd dezelfde jongen op elk feestje weer dezelfde drie liedjes.
Alles van dit is even kut 🥲
Oh ik heb juist hetzelfde beeld als @Janniebeton. Dat smalltalk juist puur is om maar iets tegen elkaar te zeggen als je toevallig ergens samen op hetzelfde moment bent en moet wachten ergens op, terwijl je helemaal niet met diegene per se wilt praten. En niet alles behalve wetenschap ofzo. De lijst die @grace noemt klinkt heerlijk 
Ik kon altijd “prima” dealen met drukke dagen en stress, totdat ik burn-out klachten kreeg. En toen ging dat ineens niet meer 
Dit ja. Nu kan de was doen al teveel stress opleveren haha 
Haat jij visite?
0 stemmers
Ik stuurde dit naar iemand die Nederlands leert en toen kreeg ik de vraag waarom Nederlanders eigenlijk visite haten lol.
Meer een light version visite. Niet zo’n visite waarvoor je je hele huis aan kant maakt met speciale hapjes vibe.
Ik vind visite heel leuk maar ik krijg er ook een beetje stress van. Wil dat mijn huis dan perfect is en je van de wc bril kunt eten, verontschuldig me dan 10 keer als iets niet goed (genoeg) is, wil lekkere hapjes en ben altijd bang te weinig te hebben dus koop dan eten voor een weeshuis en uiteindelijk zit ik er mee opgescheept. Ben bang dat mensen mijn huis rommelig vinden, het vies vinden dat ik 2 katten heb en die overal mogen komen, schaam me bijna voor mijn lelijke tegelvloer (die ik zelf niet uitgekozen heb mja een nieuwe vloer is gewoon zo duur). Vind mezelf dan eigenlijk gewoon pauper.
Ik vind visite echt leuk maar ik heb bijna nooit visite 
mijn moeder komt buiten mijn verjaardag miss 2 keer per jaar langs of??? Mijn zusje wel wat vaker en en ooms of tantes echt nooit
Als ik met vrienden afspreekt vind ik het trouwens geen visite
Ligt eraan wie van hen langskomt. Ik heb er 2 die zo vertrouwd voelen dat het niet als visite voelt, maar toch krijg ik vaak wel spanning dat ik moet opruimen, of ik wel genoeg in huis heb gehaald enzo. Liever gewoon bij de ander in huis en dan kan ik ook zelf weggaan als ik wil. Maar die 2 specifieke mensen durf ik wel gewoon de deur uit te gooien als ik er klaar mee ben haha
Oh ik voel dan ook stress! Huis schoon, wc blinkend, genoeg boodschappen…
