Ik heb ook nog vrienden wiens kinderen ik zo stom vind dat ik hun ook bijna nooit meer zie terwijl ik hun echt leuk vind, maar ze houden er zulke andere regels op na dat ik me alleen maar rot erger.
Ik wil een natuurbegrafenis zodat er een boom uit mij kan groeien.
Ik ken hem van Glee, maar ik heb hem nooit gezien. Kan ik hem online ergens kijken? Ik ben nu wel benieuwd!
Ik zit te denken hoe dit praktisch gaat want je wordt toch stijf als je dood gaat? Moeten ze je dan direct na de dood opvouwen?
Ja, ofwel een dikke drie dagen wachten want dan begint de lijkstijfheid weer af te nemen!
Ik hoorde laatst dat iemand as van zijn overleden broer had laten verwerken in een tattoo. Ik wist niet dat dat kon, maar vond het wel heel mooi.
Als iemand is overleden neem jij dan een kijkje bij de kist.
- Ja altijd
- Wel eens gedaan maar liever niet/in sommige gevallen sla ik liever over
- Nee nooit
0 stemmers
Van mij hoeft het niet, maar als iemand in de woonkamer is opgebaard en er is familie wordt ik altijd even meegesleurd om te kijken.
Als mensen wat verder van me af staan dan âkanâ ik het wel en doet het me ook niet zoveel om diegene dan zo te zien. Maar als het iemand is die ik goed kende dan vind ik dat het absoluut niet meer op diegene lijkt en houd ik dat beeld in mijn hoofd en houd er dan een naar gevoel bij ofzo. Dus dan wil ik diegene gewoon levend herinneren en blijf ik er weg van.
Ja ik vind dat altijd wel mooi.
Volgens mij heb ik dit weleens eerder gepost ook maar toen mijn eigen opa vorig jaar overleed was ik er een half uur na zijn overlijden. Heb toen nog heel lang bij hem gezeten. Zân handen en hoofd in een mooie positie gedaan, horloge af en gewoon nog even tegen hem gepraat. Vond dat super fijn.
Over zijn lichaam
Ik heb nog fotoâs van hem gemaakt, ik heb die op een apart mapje op mân telefoon staan en laatst keek ik ze terug, maar die vind ik toch wel naar. Op dat moment zelf vond ik het allesbehalve eng of luguber. Maar op die fotoâs zie je heel goed dat zijn kleur al anders werd en dat het bloed helemaal wegzakte waardoor je er toch anders uit gaat zien. Weet ook niet goed wat ik met die fotoâs wil maar op dat moment wilde ik het toch vastleggen voor mezelf. En nu kan ik het ook niet meer over mân hart krijgen om die fotoâs weg te gooien.
Al gooien ze me in het kanaal. Kan me echt niet boeien.
Hangt er vanaf wie me in het kanaal gooit en hoe groot de kans is dat iemand mân lichaam vindt en dan voor het leven getekend is
Nah, ik vind een slootje ook prima Hoef niet per se een wedstrijdje met @Frenky te doen
@midheavenmoon dood is dood. Ik merk er toch niks meer van wat ze met me doen. Net als dat afscheid nemen. Wat heb ik daaraan? Ik kan niks meer zeggen dus ik neem van niemand afscheid.
Ik vind het gewoon raar dat het een hele business is waar ik niks aan kan doen
Daarom zijn uitvaarten uiteindelijk toch ook voor de nabestaanden en niet voor de overledene, jij merkt er inderdaad niks meer van maar voor de mensen die achterblijven is het over het algemeen heel fijn om op een voor hen prettige manier afscheid te nemen.
Nah, droge cake eten en naar muziek luisteren⊠dat hoeft voor mij echt niet.
Er zijn andere manieren die denk ik beter bij mij passen. Ik heb nooit die hele officiële riedel gewild.
Ik vind een open kist naar. Ik heb altijd het gevoel dat de overledene ineens âITS A PRAAAANKâ Gaat roepen.
Sommige mensen nemen dat wel erg letterlijk. Ik heb een keer begrafenis gehad waarbij mensen die expliciet niet uitgenodigd waren op verzoek van de overledene (en met goede reden) alsnog kwamen opdraven. Zijn vast dezelfde types die ook ongevraagd bij een burgerlijk huwelijk op de stoep staan (âwant het is toch openbaarâ). Echt onuitstaanbaar gedrag - vind ik dan, niet iedereen was het me me eens.
Nou ik wil wel een goeie begrafenis/uitvaart hoor. Stel je voor dat je het tĂłch wel ervaart of ziet. Nobody knows. Dan liever dat mijn nabestaanden wel komen opdagen en even gedag zeggen voor ik voor eeuwig onder de grond lig, dan dat mijn lijk in de sloot wordt gegooid.