Mijn vader was heel manipulatief met tijden meegeven.
Mag ik tot 2 uur?
-Ja.
Mag ik ook tot 3 of 4 uur?
-Ja hoor. Je moet alleen wel weten dat ik wakker lig tot ik zie dat je het ganglichtje uit hebt gedaan en veilig in je bed ligt.
Gevolg: ik was om 2 uur thuis.
Oh super slim! Mijn vader liet me altijd onderhandelen over mijn zakgeld op mijn verjaardag. Dan vroeg hij: Hoeveel wil je? En zei ik bijv.: 10âŹ. âOke is goedâ. Dan probeerde ik nog 15âŹ, maar dat lukte nooit. Het jaar daarop kreeg ik pas weer een kans 
kan het iedereen aanraden, ik heb er goed van leren onderhandelen.
Ik moest altijd om 4 uur thuis zijn maar ik weetniet meer precies wanneer ik geen tijd meer had. Ik snap sowieso niet dat ik wel eens om half 8 thuis kwam van uitgaan. Hoe dan? 
toen woonde ik overigens niet meer thuis.
Ik kreeg niet echt een tijd mee, meer volgens mij. Meer ga naar huis als de rest ook gaat. Dan konden we met elkaar mee fietsen
Mijn vader, die toen hij jong was elk weekend op stap ging, was helaas belast met twee ontzettende nerds als dochters en greep elke strohalm van - in zijn ogen - normaal puber gedrag met beide handen aan.
Dus als we dan een keer uit wilden gaan in het bruisende nachtleven van de enige kroeg in het nabijgelegen Friese stadje was het: âOh fantastisch ik breng je wel en ik haal je ook wel weer op! Maakt niet uit hoe laat het is!â
Ik denk dat hij stiekem hoopte dat hoe meer we het stapleven in doken hoe leuker we het zouden vinden en eindelijk zouden stoppen met âal die nerdy onzinâ zoals anime en video games en boeken zonder illustraties lezen en inside jokes enzo.
En dan was ie eigenlijk een beetje teleurgesteld als we hem om 2 uur ofzo al belden haha.
Ja dit zeiden mijn ouders ook meestal. Dat ze liever hadden dat ik later samen met de rest naar huis ging dan vroeg weg gaan in mijn eentje.
Ik was echt het braafste kind ooit, ging/ga nooit uit en met vriendinnen spraken we nooit tot heel laat af, ook met feestjes was het rond 1 uur wel klaar. Pas toen ik ook 's nachts ging werken, bleef ik vaker tot later weg en werd het ook met feestjes later, maar toen was ik al 20. Ik spreek nog steeds liever overdag af met vrienden dan dat ik uitga of naar feestjes ga 's avonds, mijn slaap is heel belangrijk voor me en ik vind uitgaan ook gewoon niet zo leuk. Ja ik ben saai 
Er waren sowieso vrij weinig regels bij mij thuis juist omdat mijn zussen en ik zoân makkelijke kinderen/pubers waren, mijn zus die veel uitging toen ze 16/17 was had wel een tijd die ze thuis moest zijn, maar dat deed ze dan ook braaf. Als je kinderen de grenzen sowieso niet opzoeken, heb je natuurlijk ook geen strenge regels nodig.
Moest jij je afmelden als je thuis kwam van het uitgaan?
0 stemmers
God wat hebben mijn ouders wat meegemaakt. Vergeet ook nooit weer dat een vriendin van mij straalbezopen was en neerviel in mn ouders slaapkamer toen we ons gingen afmelden. Of de keer dat ze keihard haar hoofd tussen de deur kreeg toen ze hem dicht wilde doen etc.
Ja zeggen dat je weer thuis was. Moesten bijna al mn vriendinnen.
Ik had na een poosje geen eindtijd meer, de enige voorwaarde was wel dat ik niet alleen fietste. Van tevoren kwamen vriendinnen altijd bij mij chillen en daarna bleven er altijd wel 1/2 bij mij slapen. Denk dat mijn ouders dat wel een fijn gevoel gaf. Ze wisten met wie ik omging en dat ik niet alleen terug zou gaan.
Ik ben al 10 jaar uit huis maar als ik een weekend bij mijn ouders ben en uitga moet ik me nog steeds afmelden hahahahah
Heb me regelmatig om 02:00 braaf afgemeld om vervolgens weer het huis uit te sluipenđ
mijn moeder hoorde me toch altijd wel, hoefde ik heeelemaal niks voor te doen zelfs
heb haar er een keer van kunnen overtuigen dat ze slaapdronken de tijd verkeerd had onthouden en dat het niet 4 uur was maar 2 uur toen ze me thuis hoorde komen
is daarna nooit meer gelukt
Ik moest smsâen als ik naar huis ging fietsen en als in thuis was. Dat was overigens niet om te controleren of ik wel op tijd was (ik kreeg nooit een tijd opgelegd), maar zodat ze makkelijk konden zien of ik thuis was en of er niks was gebeurd onderweg.
Ik hoefde nooit iets te zeggen of af te spreken maar als ik zei dat ik onderweg was gingen ze er wel vanuit dat ik ook daadwerkelijk onderweg was
Toen ik nog thuis woonde kreeg ik altijd een tijd mee, maar ik ging op mijn 17e uit huis. Dus dat was ook wel vrij vroeg in vergelijking met mijn vriendinnen.
Daarnaast ging ik vaak uit in een stad 7 km fietsen van waar ik woonde, dus ik snap ook wel dat mijn ouders me niet super laat thuis lieten komen. Als ik met iemand mee kon fietsen die later naar huis mocht, mocht ik ook later thuis komen. Dus ik gebruikte regelmatig als smoesje dat ik met Bram mee zou fietsen en hij mocht 3 uur thuis komen, terwijl Bram niet eens mee uit ging.
Hahah ik zou dat eerder aanmelden noemen: âHallo, ik meld mij weer aan bij dit gezin/ dit huis/ deze omgevingâ.
Mijn moeder kon pas slapen als ik weer thuis was. Arm mens haha.
Ahw dit doet me denken aan dat ik na t uitgaan wel eens bij mn oma ging slapen. En dat ik mega zachtjes binnen kwam en dat zij dan ineens riep âEn? Was het leuk?â
Als ik op stap was sliepen mijn ouders vaak wel zo licht dat ze wel wakker werden als ik thuis kwam, dus afmelden deed ik eigenlijk nooit.
Heb wel een keer gehad dat ik met de auto ging want âik wil het niet te laat makenâ, maar niet doorhad dat de parkeergarage 's nachts sloot. Dus om 3 uur wilde ik naar huis, bleek de parkeergarage tot 10 uur 's ochtends gesloten te zijn 
Toen heb ik wel even braaf gebeld dat ik wat later zou zijn en ze zich geen zorgen hoefden te maken hahaha