Jaa zo’n soort zelfde gevoel als je op de snelweg rijd en plots lijkt alsof je droomt of een deel hebt overgeslagen doordat je er niet bewust bij was met je hoofd ofzo. Zo’n verstandsverbijstering.
Heb ik vooral als ik snachts naar de wc ga, dan wil ik even extra bewust weten of ik niet droom oid. Als je moe bent heb je het sneller.
6 likes
0
Dit is ook gewoon een beetje nostalgie, mijn moeder had het vroeger altijd in huis.
3 likes
Ja voor mij ook, kreeg dit altijd van oma 
1 like
Gewoon lekker 
6 likes
Ewl ik blijf aan de voetbalkantine denken waar ik ooit als tiener werkte. Die spelers kregen het gratis maar als ik me het herinner moesten klanten ervoor betalen (ok logisch). Dat je daar vrijwillig geld voor gaat neerleggen. Ook van die cheap ass plastic boter erop 
2 likes
In Nederland werkt het idd anders, er is geen wettelijk document. Wij hebben wel een formulier met behandelbeperkingen (niet reanimeren, niet intuberen, geen IC, geen ziekenhuisopname, geen ambulance, geen levensverlengende ingrepen) en dat bespreken we met een patiënt en het liefst een naaste. Maar ik zeg juist altijd: ik ga je er niet aan houden en je mag er altijd op terugkomen.
Vanuit je comfortabele situatie willen mensen vaak van alles niet, maar als puntje bij paaltje komt dan worden grenzen vaak steeds opgeschoven (toch opname, toch IC).
Ik zeg altijd: zo lang het op het moment zelf bespreekbaar is, dan hebben we het er dan gewoon samen over. Je kunt toch niet alle mogelijke situaties vastleggen.
Je kunt als gezond persoon wel zeggen: als ik dement ben mogen jullie niets meer doen wat mijn leven verlengt. Maar ook met demente mensen kun je over sommige zaken nog best goed praten. Als een dement persoon zijn heup breekt dan is het ook een medische inschatting of opname, opereren en revalideren mogelijk is en of het voor die patiënt nog kwaliteit van leven opbrengt of niet.
Het grote voordeel van verklaringen is in elk geval dat mensen er wél over nadenken en het met elkaar er over hebben. En als er een keer een medisch uitzichtloze situatie ontstaat dan is het in twijfelgevallen zeker helpend voor de behandelend arts en voor de familie om te weten wat iemand er in betere tijden van vond.
Heel verhaal, haha, maar ik vind het best bijzonder dat het document in België rechtsgeldig is en gevolgd dient te worden, omdat ik patiënten behoorlijk wispelturig vind vaak. Vraag me af of dat dan soms ook niet juist verkeerd uitpakt, of dat het dan toch altijd om zulke uitzichtloze situaties gaat waar het in Nederland om een professioneel besluit zou gaan, als je begrijpt wat ik bedoel.
16 likes
Hahaha ja stel je voor, nee ik heb ff in de documenten gekeken. Sorry te laat mevrouw Jansen, ga maar lekker dood. 
5 likes
Ah oke dan scheelt het niet zo veel. Misschien zit er nog verschil in de landen in de zwaarte van het medisch-professionele oordeel, in een situatie waarbij iemand niet aanspreekbaar is en er keuzes gemaakt moeten worden.
Mensen zeggen vaak: ja ik wil niet dat ik in leven word gehouden als ik er toch niet goed uit kom.
Nou helemaal terecht, maar dat willen artsen ook niet. 
En stel juist andersom (ik wil dat jullie er alles aan doen om me in leven te houden), dan zal er besproken worden dat dat niet-medisch zinvol handelen is. Dus dan gebeurt het ook niet.
Maar helemaal met je eens dat het goed is om er over na te denken en waar zinvol dingen vast te leggen. En idd níet bij de notaris (wat een wassen neus is dat hier in Nederland, pff).
1 like
Sinterklaas surprises
- Tof
- Stom
- Neutraal
0 stemmers
Ik vond het altijd zo’n gedoe en mn moeder blijkbaar ook want ze kocht altijd een heel groot oranje papier, rolde dat in een wortelvorm, vastzetten met nietjes. Cadeautjes erin en met groen crepe papier wat slierten. En met viltstift wat zwarte strepen. Denk 10 minuten werk haha.
9 likes
Ja aan de andere kant probeer ik mensen ook wel altijd gerust te stellen dat in het overgrote deel van de medische diagnoses en situaties je als patiënt “gewoon” aanspreekbaar en wilsbekwaam bent, en het veel vaker een langzaam proces is in plaats van een acute situatie.
Echt schrijnende gevallen, waarbij iemand maanden/jaren tegen zijn zin doorleeft in een penibele situatie zijn er gelukkig bijna niet meer, heb ik de indruk. Maarja, eentje is er al te veel.
Je bent niet uit het niets knetter-dement en wilsonbekwaam, meestal gaan er jaren overheen waarin de diagnose er wel is, maar er nog goed met mensen te praten is over dit soort zaken.
En de boomers en de generaties daaronder zijn hier heel pro-actief mee bezig, wat een goede ontwikkeling is. Al lijkt het wel alsof iedereen die ik spreek uiteindelijk euthanasie wil en dan denk ik wel telkens: oke dat wordt er tzt elke maand eentje ofzo?! Niet te doen denk ik, maar goed, andere discussie.
3 likes
Moet jij dit jaar surprises maken?
- Nee
- Ja
0 stemmers
Gedaan en gisteren uitgepakt, was weer feest!
En wat voor surprise kreeg je? Een schoenendoos als sinterklaasboot? 
Ik heb 1 seizoen gekeken vsn 24 uur in de E.R. op videoland. Het viel me op dat de artsen daar echt te pas en te onpas, luv, sweetheart, darling, honey, tegen de patienten zeggen. Nou zeggen Britten dat voor zover mijn ervaring sowieso direct maar toch vind ik het een beetje gek.
Wat zou je ervan vinden als een arts tegen jou op de spoed eisende hulp, schat, lieverd etc. Tegen je zegt?
- Raar
- Leuk/lief
- Neutraal/geen mening
0 stemmers
Ik heb zelfs in m’n bevalplan staan dat ik niet wil dat ik meid oid word genoemd. Ik kan daar zo niet tegen, woest word ik dan.
Ik ben gewoon Kryptonite dus noem me ook zo.
4 likes
Ja snap ik, gebeurt dat vaak? Ik zie helemaal voor me dat verloskundigen zeggen, heel goed, nog 1 keer persen meisje. 
Maar al helemaal op de seh, daar ken je de artsen zeer waarschijnlijk niet, dan wil je toch geen schat of lieverd worden genoemd.
Mijn huisarts heeft wel eens ’ och meisje toch’ gezegd tegen me. Maar van haar kan ik het wel hebben juist. Ligt ook denk ik aan de band die je met de patient hebt.
1 like
Ik hoorde het bij zo’n bevalprogramma met Bobbi Eden nogal vaak voorbij komen. “Kom op meid, bijna, nog iets harder persen!” “Je doet het goed, je bent goed bezig meis”. 
Toen ik dat zag heb ik het gelijk opgeschreven in m’n plan dat ik die woorden niet wil horen. Ik spreek mensen er in het dagelijkse leven ook altijd op aan alleen ik verwacht dat ik dat tijdens m’n bevalling niet op een hele subtiele manier zal brengen dus voorkomen leek me beter.
6 likes
Ik werd laatst door m’n baas “een lieve, leuke, slimme meid” genoemd. Dit was als een compliment bedoeld. Ik ben bijna 32, geen 16, even voor de goede orde.
Wat vind je hiervan?
- Prima
- Raar
- Leuk/lief
- Kan niet
- Kan best
0 stemmers
1 like