Heb mezelf ook vaker voor gek gezet toen iemand zich weer voorstelde terwijl ik wel nog van alles wist van diegene :’). Daarom houd ik me tegenwoordig maar gewoon koest en doe ook of ik diegene nooit eerder heb gezien.
Vorige week had ik voor werk een afspraak met iemand. Twee weken daarvoor ook. Die man “Wij hebben elkaar nog niet ontmoet dus ik zal mezelf even voorstellen”. “Ok is goed”. Ik bespaar me die gêne maar.
Omg eergister nog een half uur naar lopen googlen! Kwam via LinkedIn een blog tegen van iemand die dat had en ik was nieuwsgierig.
Bij mij is duizeligheid en misselijkheid allebei gelijk aan een weeïg gevoel dus ik snap de overeenkomst wel.
Mijn ongeduldige oma zo’n honderd keer tijdens een potje Rummikub met kleine Fredje: ‘als je niet kan, moet je pakken’.
En de keren dat er de meest botste dingen uit mensen komen omdat ze in paniek proberen op het goeie woord te komen. Ik kan nog huilen van het lachen aan sommige 30-seconds herinneringen 
Deze situatie heb ik vaak maar dan omgekeerd. Dat ik me opnieuw voorstel aan iemand die ik al ontmoet heb.
Ik vind dat heel erg van mezelf maar ik kan er weinig aan doen. Ik kan geen gezichten onthouden en ik ben eigenlijk ook slecht met namen. In mijn job ontmoet ik op wekelijkse basis heel veel nieuwe mensen, dus het gebeurt af en toe wel eens dat ik denk iemand nog nooit ontmoet te hebben, terwijl ik die persoon al gezien heb of er zelfs al mee gepraat heb. Het wordt nog erger als de context anders is. Ik heb al meermaals meegemaakt dat ik een paar uur met iemand sta te praten op café, en die persoon niet herken de volgende dag op straat.
Komt zo onbeleefd over maar ik kan er echt niet aan doen 
Soms probeer ik in gesprekken opvallende kenmerken van mensen te “studeren” zodat ik ze later nog kan herkennen. Of schrijf ik dat op in mijn notitieboekje. Maar ook dat werkt eigenlijk alleen als iemand een heel opvallend kenmerk heeft.
Zijn er überhaupt mensen die dit lekker vinden? Ik denk dat een sadistische kinderhater dit heeft bedacht
Ohhh dit heb ik heel erg en was echt een mega ongemakkelijk moment ook, onder druk flap ik er gewoon verkeerde dingen uit.
Goede vriend van mijn vriend: “dit ben ik!”
Ik: “eeuwige maagd!”
Hij: “… vrijgezel”
Ik cringe nog als ik eraan denk. Sindsdien mag ik geen 30 seconds meer spelen van mezelf.
Ah, ik denk helemaal niet dat dat betekent dat je vergeetbaar bent hoor!
Ik ben één keer wel boos geworden op een jongen die zichzelf heel intellectueel en interessant vond, en die na vier keer voorstellen weer niet wist wie ik was (was in studie/werkgerelateerde omgeving). Donder dan maar op hoor, ik hoef je al je interessante gedachtes niet te weten 
Wat soms ook heel genant is: ik onthoud altijd heel veel. Niet expres, maar vooral nutteloze feitjes blijven gewoon in mijn hoofd zitten, dus ook nav gesprekken met mensen. En als je mensen dan na een tijdje tegenkomt en daar iets over zegt, of vraagt hoe het nu gaat zijn ze soms helemaal verbaasd dat jij dat nog weet (of zijn ze het zelf zelfs vergeten!) en lijkt het net alsof je geobsedeerd bent door die persoon of een soort halve stalker. Terwijl dat gewoon random dingen zijn die dan nog in je hoofd zitten, dat betekent niet dat ze belangrijk voor je zijn.
Mijn zwager die Google omschreef als ‘de uitvinder van het internet!’ en het raar vond dat niemand het goede antwoord gaf 
(Niet bot, wel eentje die ik onthoud).
Ja wij hebben een regel dat je niet uit mag met 13 13 13 bijvoorbeeld en je mag in het potje één keer zo’n rijtje neerleggen want het verpest het spel. Háát het als mensen alleen maar zulke rijtjes leggen.
Was m’n oma’s regel, ze noemde dat altijd een KUTRIJ heel boos, dus ik eer haar.
De onderste zijn ook pepernoten geen taaitaai
Voor allebei is het gewoon zo dat ze alleen vers lekker zijn, dat smaakt zo anders dan wat je in de supermarkt haalt.
Ik dacht dat ik niet van pepernoten hield maar toen kreeg ik een keer verse van de bakker en ze waren echt heerlijk! Ook totaal niet taai/hard.
Heb jij wel eens kaya gegeten?
- Ja, en ik vond het lekker
- Ja, maar ik vond het vies
- Nee, maar ik ken het wel
- Nee, maar ik ken het niet
0 stemmers
Ik eet het nu toevallig op toast en ik hou er zo erg van he. Echt een wereld wonder 🤌 mocht je het niet kennen, in de aanbieding bij de amazing oriental
Hahaha oh nee ik had dit aan kunnen zien komen 
 ik bedoel natuurlijk de kaya uit Malaysia. Een soort kokos custard
 ik bedoel natuurlijk de kaya uit Malaysia. Een soort kokos custard
Ik vind het heerlijk, lekker sabbelen 
Ooh ik wist niet hoe dit heette maar dit heb ik in Maleisie gehad 
Dit is in zoveel opzichten een van de smerigste posts die ik ooit heb gelezen
Ik weet nog steeds niet of ze het express deed of dat ze het gewoon echt niet wist. Maar de vriendin van een vriend van mij heeft zich het eerste jaar dat ze samen waren een paar keer voorgesteld aan mij…. Dat ik dacht eehm ik heb je een paar weken terug nog gezien op een verjaardag. Ik heb binnen mijn vrienden groep ook best een ‘opvallend’ uiterlijk als in de enige poc in de groep. Dat je mijn naam nog niet weet ok, maar om elke keer te horen hoi ik ben die was wel erg cringe.
Post die ook prima in het sekstopic past
