Er is… een autobiografie (niet verkrijgbaar )
Wat zouden argumenten zijn om niet te helpen? Hoe zou iemand in zo’n situatie nou niet kunnen helpen?
Woeps ik las over het bij daglicht heen
Ik zou zeker wel afstappen en helpen, maar wel fysieke afstand bewaren, in ieder geval in het begin, omdat ik zoiets ook spannend vind als er verder niemand te bekennen is in de omgeving.
2010??? wow ik kan me dat moment nog precies herinneren, wat ik toen deed en waar ik was etc
Haha ik heb echt weinig vertrouwen in omstanders, ik had een keer op een druk kruispunt mijn schoenveter tussen mijn trapper die toen helemaal door mijn fiets was gewikkeld, toen viel ik / lag ik op de grond met mijn fiets bovenop me maar niemand hielp. Mijn voet zat vast dus ik kon met geen mogelijkheid zelf opstaan. Ik heb toen echt actief (vanaf de grond hahaha) een voetganger aangesproken en die kwam me toen wel helpen maar de halve stad fietste gewoon langs me Mijn vriend viel een keer van zijn fiets en had zijn hand gebroken, hij werd ook door niemand geholpen
Een vriendin is ooit van haar fiets getrokken op precies zo’n weg die beschreven wordt. Ik kan me ergens wel voorstellen dat het dan niet veilig meer voelt om zomaar af te stappen, hoe naar ook voor die man.
Kan me voorstellen dat je daar bang voor bent, maar zelfs dan. Wat als die oude man nu een hersenschudding heeft of iets? Als je zelf echt niet durft af te stappen, bel je desnoods de politie ofzo als je ziet dat die man op de grond blijft zitten/liggen met een bloedend hoofd. Dat is ook al helpen.
Denk dat je je met meer omstanders ook minder geroepen voelt om te helpen dan wanneer je overduidelijk de enige bent die iets ziet gebeuren.
Geen excuus natuurlijk en supernaar als dat je overkomt.
Jaa dat denk ik ook! Dit was ook tijdens de spits dus waarschijnlijk dacht iedereen: succes ermee meid ik moet naar mijn werk
Oke oke anonieme poll
Wat heb jij weleens gedaan in een situatie waarin iemand mogelijk hulp nodig had?
- Ik ben weleens doorgelopen, zonder iets te doen
- Ik heb weleens gewacht tot iemand anders kon helpen en ben toen weggegaan/Ik heb weleens indirect geholpen (politie gebeld)
- Ik heb weleens actief geholpen
- Ik heb nog nooit zo´n situatie meegemaakt
0 stemmers
Ik woon in België, maar ken het zelfs gewoon door het forum.
Ik vind het ook wel iets ‘moois’ om te lezen, zo landelijk echt alles helemaal even stil. Bij ons is zoiets niet echt, waardoor we er naar mijn gevoel ook veel minder nog bij stilstaan. Terwijl als ik bv de dingen hier lees die @anon3219017 deelt, ik er wel even stil van ben.
In een auto gekropen van een dronken vrouw die met haar portier open reed en niet doorhad dat ze naar achter bolde. Echt via de bestuurderskant over haar moeten kruipen om de handrem aan te trekken.
Meerdere keren de hulpdiensten gebeld toen ik nog in de horeca werkte met één keer een man die uit een auto gevallen was, overal in die auto gekotst had en pas na hard door elkaar schudden reageerde. Dacht echt dat hij dood was. Hulpdiensten gebeld, papieren en sleutels van de wagen mee gegeven aan de politie. Toen die man wegreed in de ambulance kwam een ander persoon vragen of ik die meneer in kwestie niet had gezien.Die dronken persoon had de sleutel nodig van die auto om zijn sigaretten uit de wagen te halen.
Ik heb precies hetzelfde meegemaakt. Ook op de grond beland en iemand moeten aanspreken terwijl ik op het fietspad lag. Echt bizar wel.
Ook een keer zat mijn jurk vast in mijn spaken (tip: ga nooit fietsen met een maxi jurk of rok) en heb ik tien minuten lopen trekken aan die jurk tot het loskwam. Iedereen vrolijk voorbij fietsen.
Stel jij zou op 15 jarige leeftijd door Amsterdam lopen en een naakte man door een ruit op de 2e verdieping zien vallen/springen en op de grond zien liggen met scherven in zijn lichaam en bloed etc. en hij is uiteindelijk overleden. Zou jij hier denk je last van krijgen, dit zien als een hele nare ervaring, nachtmerries ervan krijgen etc.? Natuurlijk niet te voorspellen totdat je zoiets meemaakt, maar wat is je beste inschatting?
- Neh zou het direct vergeten no big deal
- Zou het nooit vergeten, maar geen last van hebben
- Zou er wel een beetje last van hebben op een bepaalde manier
- Zou potentieel een traumatische ervaring kunnen zijn
0 stemmers
Sinds ik wel een verhaal las van een man die deed alsof zijn fiets stuk was en een jonge vrouw stopte om te vragen of ze kon helpen en zij toen werd overmeesterd twijfel ik wel hoor.
Iedereen zo standvastig.
Ik weet ook niet wat je bedoelt met “iets ouder”, een wat ielig mannetje van 70/80 help ik waarschijnlijk wel meteen, maar een kerel van 50 die er gezond en wel uitziet, dan twijfel ik toch wel hoor.
Wat een specifieke omschrijving. Randstad blijft toch gevaarlijk he.
Maar ik denk dat voor mij het verschil vooral zou maken hoe je erna opgevangen wordt/hoe erover gepraat wordt door de mensen die erbij waren
Ja dit zag ik koningsdag 7 jaar geleden gebeuren, en laatst op koningsdag (elke koningsdag eigenlijk) moet ik er wel aan denken, maar heb er gelukkig eigenlijk nooit echt last van gehad. Ohja en qua opvang eigenlijk niks want had ik geen behoefte ofzo aan.
Ik moet hierbij altijd denken aan hoe snel bea en gezin wegwaren
Ik kwam de snelweg op en zag iets voor ergens in de verte in mijn linker boven ooghoek iets gebeuren, niemand stopte!
Ik ben toen voor hem gestopt naar toe gerend en die jongen lag bewusteloos tegen z’n stuur aan. 112 gebeld en z’n half gevoeld en toen pas kwamen er meer mensen helpen! Voelde me erg machteloos, ben net zo lang gebleven tot de politie zei dat ik weg mocht