Ik vind het oprecht een beetje vreemd als mensen geen dier hebben of zouden willen
Ja omdat ik zelf niet zonder dieren heb geleefd ooit, dus kan me er niks bij voorstellen dat mensen daar geen behoefte aan hebben.
Zou ik wel wellen maar vind ik zielig
ja dat vind ik niet vreemd; bedoel echt mensen die het ook niet zouden willen.
Ik zou niet teleurgesteld zijn in mijn kind(eren) als ze naar speciaal onderwijs gaan/moeten. Maar wel verdrietig omdat deze kinderen het vaak wel zwaarder hebben in onze maatschappij. En dit vaak kinderen zijn waar andere dingen ook niet vanzelfsprekend bij zijn (vriendjes, sportclubs, even een avond oppas, op jezelf wonen, een baan etc.)
Dat geldt natuurlijk niet voor al het speciaal onderwijs. Maar toch wel een groot deel.
Ik denk dat ik eerder teleurgesteld in mezelf zou zijn als mijn kind naar het speciaal onderwijs zou moeten, omdat het dan toch mijn schuld is.
Vmbo vind ik dan niet erg, want dat zijn de toekomstige miljonairs en ik mag wel verwachten dat mijn kind me dan trakteert
Maar dat bedoel je dan als in: ik heb een kind met een beperking (blind/doof/autisme/verstandelijke beperking whatever) âgemaaktâ in 9mnd zwangerschap dus op die manier is het mijn schuld? Ofzo?
Ja
Maar die vmboâer heb je dan toch net zo goed gemaakt haha?
Dus dan mag je weer trots op jezelf zijn en heb je dat trakteren dus dik verdiend
Ik haat huisdieren.
Groetjes moppersmurf.
OkĂ© beetje vaag verhaal dit, maar ik ben dus redelijk klein (1.65) en soms voel ik me in gezelschap van lange mensen daardoor een beetje inferieur? Dan zijn die lange mensen in mijn beleving een soort van superhuman en voel ik me minder bekwaam of minder volwassen/âvolgroeidâ ofzo. Ik huurde ook een keer een woning van een lang stel dat op wereldreis ging, en toen zij bepakt en bezakt de deur uitliepen dacht ik ook, wow dit zou ik niet kunnen, ik heb wel een goede conditie maar toch zou ik zoiets lichamelijk niet te doen vinden.
Zijn er mensen die dit gevoel herkennen? Ik bedoel niet eens dat je je puur lichamelijk minder voelt, maar op één of andere manier ook in andere opzichten. Je mag zelf ff inschatten of je klein/gemiddeld/lang bent.
- Ik ben klein en herken dit
- Ik ben klein en herken dit niet
- Ik ben gemiddeld en herken dit
- Ik ben gemiddeld en herken dit niet
- Ik ben lang
0 stemmers
Ik vind huisdieren alleen leuk bij anderen, wil die verantwoordelijkheid niet opnemen. Op de caviaâs en chinchillaâs na zijn we zonder huisdieren gegroeid. Heb er geen behoefte aan.
Ik ben ook jouw lengte en herken het soms wel? Meestal niet. maar wel toen ik bijv. twee huisgenoten van 1.80 had en we een kerstboom gingen halen en ik echt mega liep te kloten en het hen makkelijk af ging. Of als ik bij mân vriend thuis ben, hij heeft om een of andere reden een verhoogd aanrecht en ik moest pas op een krukje staan om de staafmixer in de pan te kunnen houden
Kleine mensen zijn juist superieur
Sinds ik Dolly heb kan ik me een leven zonder kat niet meer voorstellen.
Allergisch voor alles met haar of veren en vissen vind ik stom.
Je bent 5 cm kleiner dan de gemiddelde nederlandse vrouw
I know, het gaat me meer om de vergelijking met lange mensen, waarnaast ik me dus klein voel.
Ik ben onzeker, maar niet vanwege mijn lengte. Ik ben trouwens ook 1.65
Ik herken dit zeker. Specifiek wanneer ik met twee langere mensen praat, want als die elkaar aankijken voelt het echt een beetje alsof je uit het gesprek verdwijnt, omdat het boven je hoofd afspeelt. Als een klein kind
En verder is het echt fucking onpraktisch omdat de wereld voor grotere mensen is gebouwd, waardoor ik overal net niet goed bij kan/op pas/etc.
Groetjes van een vrouw van 1.53