Ik zou het op vakantie in het buitenland bij echt jonge kinderen nog acceptabel vinden. Als ze daar verdwalen heb je net weer een groter probleem dan in Nederland. Verder vind ik het echt not done.
Dat klopt helemaal en ik denk dat je daar zeker gelijk in hebt wat betreft 95% van de pubers en kinderen. Maar er is ook echt een groep die die risicoâs niet kunnen inschatten en het feitelijk ook gewoon niet meer een kwestie is van een ander referentiekader hebben. Dus misschien beetje een stom punt om te maken als reactie op jouw verhaal, maar wilde het toch zeggen om ook inzicht te geven in een groep waarbij je hier wel degelijk over na moet denken en wat voor veel dilemmaâs zorgt bij ouders.
In die onderste zinnen spreek je toch jezelf tegen?
En ja die situaties zijn super erg, maar het is toch niet alsof er bij elk schoolreisje een kind verdwijnt.
ja of gewoon om een nuancering te geven voor een gemargenaliseerde groep die 99% van de tijd over het hoofd wordt gezien. Dus ik doe prima mee met deze âforumkwaalâ zoals je beschrijft maar daarna opeens weghaalt uit je reactie (nog zoân forumkwaal!)
Klopt, ik vind het dubbel.
De zus van mijn oma trackt dus ook haar kleinzoon(hij is 27) omdat hij als enige in een ander stad woont ik weet nog dat ik bij hen was en ze het trots vertelde en gingen laten zien. Maar huh hij zat nu in het park?? En het was al 11 uur!!
Echt vreselijk, snap echt niet dat hij dat toestaat. Ik vind het echt ontzettend raar bij elke leeftijd.
Toen mijn beste vriendin en ik in New York waren, ik 17 en zij 18, deden onze telefoons het niet daar op het netwerk. Wij dachten ach boeiend, is maar een goeie week. Uiteindelijk belde ik via zoân telefoonkaart met een telefoon in de hostellobby naar huis want mân broer was jarig en ik wilde feliciteren.
Mân moeder zo van âja leuk, maar laat je bff ff haar moeder bellen, want die moeder heeft mij 30 keer gebeld de afgelopen 4 dagen en is helemaal in paniekâ. Dus ik vriendin halen en naar de lobby, precies toen komt er een bezwete hijgende man de lobby ingerend, âyeah Iâm looking for (naam vriendin)â.
Had haar moeder via familieâs vrienden een man gevonden die in New York woonde, die had ze helemaal in paniek opgebeld, die was direct gaan rennen naar ons hostel hahahah. Toen zij zei van âja dat ben ikâ, zei hij ook direct âYOU NEED TO CALL UR MOMâ en daarna was ie weer weg hahahahha.
ik weet niet of ik het zou doen bij mijn kind (denk het niet trouwens) maar ik vind het wel een gek idee dat ik bv op mn 14e naar de studiebeurs in de jaarbeurs ging, met de trein en dat mân moeder dan gewoon de hele dag geen contact met me had
je bent nu zo gewend aan de hele dag contact, ik kan me dat echt niet meer voorstellen nu
Mijn moeder is heel beschermend opgevoed en deed dat bij ons dus juist totaal niet.
Dus toen ik 15 was een forum meeting had aan de andere kant van het land inclusief slapen hoefde ik ook geen contact met haar te hebben. Of adres door te sturen ofzo. Toen ik 16 was en laat terug kwam van het uitgaan met vriendinnen vroeg ze de volgende ochtend of we lekker naar Amsterdam waren gegaan!? Mijn vriendinnen sliepen bij mij omdat ze ĂŒberhaupt niet uit mochten, laat staan (zonder te vragen) uit in Amsterdam
Nadeel is wel dat mijn moeder me ook niet midden in de nacht komt ophalen. Toen ik 17 was en ik naar een premiere was geweest en we(ik en mijn zusje) per ongeluk de verkeerde laatste tram namen waardoor we midden in Amstelveen strande, heeft ze ons advies gegeven en gekeken wanneer de laatste nachtbus ging dat uur daarna mochten we zelf wachten en toen ze hoorde dat we naar het station hadden gelift vond ze het alleen maar leuk
Nee ik denk dat dit ook wel het probleem is eigenlijk. Ik denk zelfs dat we als maatschappij steeds meer gewend zijn aan controleren en/of efficiënt zijn dat we daarin soms vergeten kritisch te zijn en te onthouden dat je overal maar beperkte invloed op hebt.
Dit doet me allemaal echt denken aan de Arkangel aflevering van Black Mirror. Daar werd iets in het hoofd van het kind geĂŻmplanteerd zodat dâr moeder 24/7 kon zien waar ze is, wat het kind ziet en hoort, hoe het medisch met haar gaat en volgens mij was er ook iets van dat wat ze hoorde dan ook nog opgenomen werd zodat die moeder dat later terug kon luisteren als ze toen niet live meekeek
Hoe neem je het liefst contact op met de klantenservice?
- Bellen
- Mailen
- Social media (publiekelijk)
- Social media (privébericht)
0 stemmers
Ik heb chat er even niet tussen gezet omdat veel bedrijven die optie niet hebben
Maar zou je dan onder iedere post met een mening moeten zetten âuitzonderingen uitgezonderdâ?
Want dat benoemen van en aandacht vragen voor uitzonderingen, niet alleen richting de schrijver maar voor het algemene publiek, vaak met een heel maatschappijkritisch betoogâŠdat vind Ăk een forumkwaal par excellence.
Waarom? Ten eerste leest het vervelend en ten tweede acht ik het schadelijk voor de goede zaak omdat het mensen onnodig âwoke-moeâ maakt.
Reageer jij weleens heel laat, of helemaal niet op berichtjes van dierbaren omdat dat je om wat voor reden dan ook niet lukt? (qua tijd / stress / mentale staat, vergeetachtigheid o.i.d.)
- Nee dat gebeurt mij nooit
- Sporadisch, maar in principe reageer ik altijd
- Regelmatig
- Heel vaak
0 stemmers
Wat vind jij ervan als mensen dat bij jou doen?
- Ik doe dat zelf dus kan er moeilijk iets van vinden
- Het maakt me boos maar ik stap er overheen
- Het maakt me boos en ik wil deze mensen niet in mijn leven
- Niet zo handig maar ik heb er geen sterke mening over
- Maakt me niets uit
- Ik kan er begrip voor opbrengen
- Ik snap echt niet hoe je zo kunt zijn
0 stemmers
Nee natuurlijk niet en 99% van de tijd zijn het ook irritante posts omdat het extreem specifieke situaties zijn of dingen die al honderd keer benoemd zijn. Dus mee eens. Dit is in mijn ogen anders omdat er een vraag wordt gesteld en dan is het toch interessant om te lezen hoe iedereen er tegen aan kijkt? Dit was gewoon bedoeld als een reactie daarop en niet als het benoemen van uitzonderingen. Alleen omdat mijn visie vroeger hetzelfde als @kali en ik er nu anders over ben gaan denken omdat ik de andere kant van het verhaal heb meegemaakt reageerde ik op haar. Later besefte me alleen dat ik beter een algemene reactie op de poll had kunnen geven in plaats van te reageren op de post van kali dus dat benoemde ik. En dat noemde zij een forumkwaal. Tja, ik zie het gewoon als een reactie/mening. Maar whatever, ook helemaal niet boeiend verder om hier op door te gaan.
Vind jij eten interessant/belangrijk?
- Lekker eten vind ik leuk, koken vind ik niet leuk
- Koken vind ik leuk, eten is een moetje
- Ik vind koken en lekker eten leuk
- Mwa, ik kook en eet omdat het moet
- Thuisbezorgd for the win
0 stemmers
Kan jij goed koken?
- Ik kan goed koken
- Ik kan redelijk koken
- Ik kan niet koken en krijg het voor elkaar om pasta te verbranden
- Thuisbezorgd for the win
- Ik kook niet, ik maak dingen klaar
0 stemmers
Ik vind koken op een rustige zondagmiddag wel aanzienlijk leuker dan op een dinsdag waarop je na een werkdag en een hutjemutje treinreis met een uur vertraging om 19 uur uitgehongerd en afgepeigerd binnen komt strompelen
Zelf deel ik alleen mijn locatie in specifieke praktische gevallen (een paar keer per jaar). Zo zou ik dat ook met kinderen doen. Sporadisch en met een goede reden. Ik denk namelijk dat die apps inderdaad verslavend kunnen werken, en dat zorgt alleen maar voor maar meer angst en controledwang.
Indien mijn kind door een speciale reden niet makkelijk zelfstandig op pad zou kunnen zou ik trouwens wel open staan voor het gebruik van tracking. Een kennis van mij heeft een kind met een verstandelijke beperking en voor hem is die app echt een redding. Dat kind heeft daardoor meer vrijheid om dingen te ondernemen. Ook bij demente ouderen kan zoân app denk ik handig zijn.
Hier een moeder die mijn post nalas op het forum 17 jaar geleden (jeetje mina ik bedenk me nu dat ik fucking bijna 20 jaar op ellegirlfora zit :â)).
In een post was ik boos op mijn moeder, geen idee meer waarom, maar ik zie iets van stom wijf ofzo. Dat had ze gelezen. Dag erna zouden we met de familie een uitje gaan doen. Toen mocht ik niet meer mee en moest ik thuisblijven :â).
Met fora had ze dus nul respect, maar over brievenbuspost waren mijn ouders heel stellig dat je niet de post van je kinderen opent. Uiteindelijk schaad je veel meer de privacy met forumposts nalezen dan met een briefafschrift waarop je kunt zien dat er âŹ136,56 op mijn bankrekening stond.
Hahaha echt petty als je je kind straft omdat ze even boos op je is