Helemaal niet als ze tandje gaan wisselen en er zo’n gapend gat zit
Mijn oudste is 3 en ze is leuk omdat ze duidelijk kan praten, al redelijk zelfstandig is en zindelijk dus ik heb mijn handen niet meer zo vol aan haar. En ze maken nog grappige opmerkingen en stellen bijzondere vragen. Ze zijn nog zo onwetend en onschuldig.
De jongste is 1, loopt net en dat is schattig. Maar praten kan hij nog niet echt dus het is alleen ‘die’ en wijzen in het luchtledige en als je het dan niet 1,2,3 snapt wordt hij boos. Echt ingewikkeld
Die tanden die nog aan één zo’n vleesdraadje hangen. Dat vind ik pas goor.
Zodra ze een mening kunnen vormen en uiten, worden ze vervelend
Gatver ja en ze moeten ook altijd even laten zien dat ze met zo’n tand kunnen wiebelen, zo vies
Ik vind 4-6 zo leuk, die vroege basisschoolleeftijd dat ze een eigen leventje hebben op school enzo maar ook nog echt klein zijn. Het leukste vind ik als ze op die leeftijd naar de kinderboerderij gaan ofzo en ze zo in colonne over straat lopen hand in hand met een hesje aan en heel serieuze hoofden van ‘wij gaan naar de boerderij daar zijn eenden en koeien dat hebben we in de klas geleerd maar we moeten ook hand in hand dat is veilig en we moeten naar de juf luisteren’
Oja en mijn eigen gebroed vond ik altijd schattig natuurlijk maar als ik nu op bezoek ga bij mensen met jonge baby’s vind ik er eigenlijk geen zak aan dus thank u hormonen maar no thank u andermans baby’s
Ik heb er nu een van 4 en dat is heel leuk, maar neefje/nichtje van 5 en 7 zijn ook nog cute. Heb het idee dat ze vanaf 8/9 wat irritanter beginnen te worden. Totdat ze 1 zijn is het gewoon best wel kut vind ik
Ik vind ze vooral heel kut in die betweterige fase, denk dat dat rond 7-8 jaar is? Maar voor de zekerheid heb ik alle leeftijden maar aangeklikt in die tweede poll
Een keertje was ik met mijn oppaskinderen in het Spoorwegmuseum toen eentje ineens per se haar tand eruit wilde trekken (goede plaats en timing wel) en ik kan normaal gesproken gewoon goed tegen bloed, maar ik werd toen licht in mijn hoofd Het was zo’n gore wiebelende tand
Ik ken oprecht alleen mijn neefje van vijf maanden en die is hartstikke schattig zolang ik hem maar terug kan geven aan z’n ouders wanneer hij begint te krijsen. Ik kom verder gewoon niet met kinderen in aanraking, echt een genot.
Sowieso vind ik baby’s stom. Ik denk dat ik ze vanaf 2-3 leuk vind, maar 6-10 het leukste.
Ik vind 4-8 jaar denk ik het leukst, die fase dat ze heel veel leren over de wereld en leren lezen en dan zo heerlijk enthousiast en bijdehand kunnen doen. Dat ze de kleinste dingen helemaal geweldig vinden en over sommige bijzondere dingen hun schouders ophalen: ‘ja dat weet ik wel hoor’.
Ik vrees echt voor de dag dat mijn neefjes en nichtjes hun tante niet meer leuk en interessant vinden maar vooral oud en ouderwets. Maar ik hoop dat als ze puberruzies krijgen met hun ouders ik toch nog leuk genoeg ben om bij uit te huilen.
Ik denk 4.
Mijn dochter is bijna 4 en ik vind het heel fijn dat ze dingen snapt, dat ik haar dingen uit kan leggen en dat het gedoe met luiers en aparte prakjes achter de rug is.
Peuters vind ik ook hartstikke schattig, maar dan is het lastiger om uit te leggen ‘ik wil niet dat je dit gedrag doet omdat’. Als ze 4 (en ouder) zijn kan dat wel.
En op die leeftijd kunnen ze goed duidelijk maken wat ze wel leuk vinden en niet. Koekjes bakken, kleien, tekenen, het kan allemaal samen zonder dat je in de gaten moet houden of ze dingen in hun mond stoppen die er niet horen.
Baby’s vind ik ook lief hoor, maar dan is het vooral eenrichtingsverkeer van zorgen en communiceren, en als ze overstuur zijn weet je vaak niet waarom. Leuk dus als ze van een ander zijn, maar als je voor de 6e keer wakker bent in een nacht met een huilende baby, dan is de lol er wel een beetje af.
Kleuters for the win! En ouder vind ik ook leuk op zich maar daar heb ik nog niet heel veel ervaring mee.
een van mn favo rappers heeft opeens een nummer met imagine dragons, vind het sowieso BLOEDirritant als ze zoiets doen daalt mn respect echt van, en daarnaast komt het dan dus ook in de playlist als ik nummer of artiestenradio opzet
en dat poprock mega commerciële zogenaamd epische/soms overlapjes naar edm genre is echt de muziek die ik misschien wel het allermeeste haat
See you there Kali!
Ik voel dit plaatje, ik was ook nooit trots als kind hierop want ik vond het vreselijk! Haha
Ook alleen maar Safe and Sound haha, maar dat vind ik een leuk liedje!
Toen ik jong was?! Bestaan ze dan langer dan 10 jaar?