En zijn de gevolgen van jouw eigen “domme” keuzes een proportionele straf? Is het leed dat armoede veroorzaak gelijkwaardig aan de keuzes die je maakt.
Zelfs al doe je alles goed, dan kan het alsnog voorkomen dat je op een zwarte lijst komt te staan en je alles verliest
Armoede is wat mij betreft echt niet goed te praten of te verdedigen.
Ja. Juist daarom soms onbegrip, dan is het toch goed om daar vragen over te stellen om het beter te begrijpen?
De mensen hier zijn bovengemiddeld empathisch, links, en hoog opgeleid volgens mij, in ieder geval wat anders dan in mijn eigen omgeving. wat ik vaak verhelderend vind.
Maar nu worden 2 onderwerpen hier wel mega door elkaar gehaald trouwens.
Ik vind dat we sowieso af moeten van het frame dat hard werken zaligmakend is en de enige manier waarop je iets kan ‘verdienen’ in onze maatschappij. Rot op met die calvinistische toxic vvd-mentaliteit, dat is precies wat er mis is met dit land
Ja. Maar in mijn werk kan denk ik 2/3 van de mensen niet rondkomen. En de andere 1/3 kan rondkomen door op alles te besparen en soms hele ingewikkelde keuzes te maken. Vind dat echt heel verdrietig om te zien.
Ik wil eigenlijk hooguit 2/3 daagjes werken (of helemaal niet hah als dat financieel mogelijk is), heeerlijk lijkt me dat. Maar als ik tegen mensen zeg dat ik nooit fulltime wil werken vinden ze me lui 
Ik had het over het mentale vlak van andermans problemen, dat andere onderwerp.
Dus wel voor mijn eigen mentale gezondheid bescherming.
Niet mbt de Nederlandse economie of financiële zaken van anderen natuurlijk.
Volgens mij krijg ik het niet meer recht gepraat, nogmaals er worden 2 zaken door elkaar gehaald. Laat maar even want volgens mij maak ik het er niet beter op om erover door te gaan en te blijven uitleggen wat ik bedoel 
Elke maandag weer krijg ik de opmerking van m’n collega’s dat ik wel heeeel uitgerust moet zijn en meer werk kan oppakken, omdat ik op vrijdag niet werk. Kan 10x herhalen dat ik die dag nodig heb voor persoonlijke afspraken en vrijwilligerswerk, maar dat willen ze niet horen. 
Nou inderdaad, besef me na jouw bericht pas dat ik m’n 4 daagse werkweek altijd aan het rechtvaardigen ben. Ga ik ook niet meer doen dus.
Klopt!
En nee @kali
Met ‘op sommige vlakken’ en ‘zelfbescherming’ en ‘inlevingsvermogen’ doelde ik dus op de serie/drama discussie, niet in reactie op de armoede/geld-discussie, daarin ben ik wel geprivileerd (dat besef ik mij ook) omdat ik het in mijn omgeving niet zie,(wellicht is het niet altijd zichtbaar) maar daarom wil ik juist graag meelezen en praten over dat onderwerp. Zodat ik ook zie wat er buiten mijn eigen bubbel gebeurd/ gaande is, om het beter te begrijpen.
@kali sorry voor de verwarring, je mag van alles van me vinden maar ik denk dat het in dit geval uit mijn onduidelijkheid voort kwam.
Ziek zijn en thuis zitten is echt alles behalve vakantie. Keihard werken aan jezelf (therapie, fysio weet ik het) en dan dat stomme uwv wat in je nek zit te hijgen, zelf een structuur in elkaar flansen en redenen verzinnen om uit bed te gaan, geld stress (ziek zijn is duur), onbegrip dat je wel dingen doet maar niet werkt etc. Nee doe mij maar gewoon een baan die je makkelijk vol kan houden
Wat je omschrijft staat ook wel bekend als de just-world fallacy: Just-world hypothesis - Wikipedia
Er is vrij veel onderzoek naar gedaan (heel interessant om te lezen!). Het heeft heel veel schadelijke gevolgen, zoals victim blaming. Ook worden vanuit deze ideeën achterstellingsmechanismen in de samenleving (racisme, seksisme, etc.) gebagatelliseerd en verdedigd.
Volgens mij is dit ook de reden dat mensen die veel dichterbij faillissement dan de 1% zitten nog steeds op Rutte stemmen.
Het probleem is vooral ook dat mensen met veel geld het zich kunnen veroorloven om fouten te maken. Als je een buffer hebt en je impulsief iets koopt dat eigenlijk niet handig is op dat moment en je kunt het geld niet meer terugkrijgen is het zonde, maar geen ramp.
Als je niet veel geld hebt heb je voor deze aankoop iets moeten laten, bijv je laatste week boodschappen. Je moet altijd altijd keuzes maken en daardoor kun je je geen fouten permitteren.
Wij als ‘rijke’ mensen maken continu fouten, ook financieel, maar niemand die het merkt/er last van heeft behalve de spaarrekening (of in hoge nood de vermogende ouders/familie). Wij kunnen het ons dus permitteren om veel fout te doen zonder dat mensen dat merken. Terwijl arme mensen continu op die ‘domme’ fouten worden afgerekend omdat ze veel sneller zichtbaar zijn. En daarbij maken ze door de stress die ze hebben al relatief vaker/meer fouten. En krijgen ze nog meer een stigma… etc
Als je dan echt super rijk bent ga je wel vaak weer dat gedrag vertonen dat je doods benauwd bent dat je overvallen wordt of alles kwijt raakt. Tenminste dat dacht ik eens te hebben gelezen.
Maar hiermee leg je de verantwoordelijkheid om jou iets te laten begrijpen bij anderen in plaats van dat jezelf moeite doet om je in te lezen. Ik kan me voorstellen dat als je niet/amper rond kunt komen, dat het enorm pijnlijk is om in een topic als dit te lezen dat je altijd een keuze hebt, ff gechargeerd gezegd. Ik vind de blogs van Tim ‘s Jongers over een maatschappelijke ladder die op drijfzand staat wel treffend over dit onderwerp. Kansen zijn niet eerlijk verdeeld en sommige mensen hebben een achterstand in het leven die bijna niet in te halen is en die voor een deel ook onzichtbaar is.
Het hele idee dat “arme” mensen betere keuzes moeten maken slaat sowieso nergens op, want ze kunnen niet dezelfde keuzes maken als “rijke” mensen. Leuk dat mensen met een goed inkomen slimmer denken te zijn en een gloednieuwe wasmachine kopen die 25 jaar meegaat en weinig verbruikt, maar als je een klein budget hebt heb je die keuze helemaal niet. Dan kun je kiezen uit een slechter model die sneller kapot gaat en meer verbruikt of iets tweedehands. Lekker makkelijk om dan te zeggen, waarom heb je geen betere gekocht, je kan zelf ook wel verwachten dat een tweedehandse sneller kapot gaat, terwijl die optie er destijds helemaal niet was.
De poverty trap is nou eenmaal een ding waar je niet zomaar uit los kan breken.
Ik weet niet of ik dit denkbeeld wat simpel vind. Nee, op individueel niveau doen de bewuste mensen misschien niks. Maar op maatschappelijk niveau maakt beeldvorming wel degelijk veel uit.
Hoe dan? Want de politiek doet helemaal niks en de bedrijven die nu profiteren van de energiecrisis/inflatie ook niet. Denk dat het nu meer dan duidelijk is met alle cbs onderzoeken en mediaberichten ed dat er iets moet veranderen. Maar de enige is het kabinet en Rutte is oorverdovend tering frustrerend stil.
ja ik ben echt boos op hoe door dit VVD kabinet de verdeling van macht en rijkdom wordt verdeeld.
Ja, ik vind het ook zeker een valide punt. Maar ik hoop toch altijd dat er dan op z’n minst 1 iemand is die achter z’n oren krabt en dat weer door tettert.
Je moet je alleen absoluut geen beter mens wanen door je daar bewust van te zijn. Niks doen (en daar maak ik me ook schuldig aan) is dan soms mss nog erger.