Wilde dit ook net komen melden. Mijn favoriete podcast Behind the Bastards had er laatst een aflevering over
Ik heb bengal spice thee gekocht nav een post hier maar het smaakt gewoon naar een kruising tussen fireball en tijgerbalsem. Ik had het kunnen weten want natuurwinkelthee is gewoon niet aan mij besteed. Dit zijn mijn lievelings:
Napoleonbal

Zo zacht van smaak
Betrap jij jezelf er wel eens op dat je uitspraken doet van je ouders? En dan vooral die waar je bij rolde met je ogen
- Ja
- Nee
0 stemmers
Ik probeer een balans te vinden in vriendschappen. Wat is een goed balans in er voor iemand zijn maar niet te veel erin investeren omdat ze dan verwachten dat je echt altijd klaar staat. Of sta je altijd klaar voor je vrienden?
Ik merk dat ik geen energie meer heb en overprikkeld raak van andermans problemen: uren aan te telefoon zitten luisteren naar hoe slecht het met iemand gaat, altijd proberen af te spreken. Maar ik wil ook niet mijn vrienden verliezen. Heb in korte tijd drie vrienden verloren omdat ik langzaam aan minder tijd in ze investeerde en dat Zagen ze als een teken van er niet voor hun zijn
- Ik sta altijd klaar voor vrienden, ze kunnen mij altijd bellen
- Nee als ik geen zin heb om te bellen doe ik dat niet
0 stemmers
Ligt eraan waarvoor; belangrijke dingen máak ik tijd/zin voor, maar ik zeg ook wel eens: is het belangrijk of kan het tot morgen wachten? Heb even tijd voor mezelf nodig.
Doe het niet!!
Haha, ja ik ben stiekem Doortje zelf!
Nee, absoluut niet zo bedoeld, maar wist niet hoe bekend het was, dus dacht: linkje is handig.
Precies dit.
Nee heb net gedoucht
Ik heb meerdere vriendinnen met wie het (wel eens) slecht gaat en ik ben er zelf ook zo een en het gaat dan ook feitelijk slecht. Gezondheidsproblemen, burnouts, problemen in gezin, dat sooer zaken. Het is geen geklaag of zeuren, er is gewoon serieus iets aan de hand en iemand moet dat kwijt en dat kan best vaker in een korte periode zijn. Je mag altijd bellen, maar uren luisteren vind ik naast uitputtend ook gewoon onnodig, je kunt er ook voor een ander zijn zonder alleen maar ellende aan te horen. In een beetje vriendschap kan je elkaar daarop wijzen en op een bepaald punt ook kiezen voor iets positievers.
Echt de perfecte omschrijving van die thee! Ik vind hem trouwens wel heel lekker in de herfst/winter.
Omdat ik zoveel vriendschappen heb verloren wil ik ook bij mijzelf uitzoeken of het ook aan mij ligt. Ik merk dat hoe ouder ik word hoe minder geduld ik heb voor bepaalde problemen van anderen waarvan ik denk: wat een onzin, of laat het gaan. Ik heb een keer een verhaal aangehoord van een ex vriendin en die vertelde over dat ze zich ergerde aan een collega. En toen ze her verhaal vertelde dacht ik alleen maar: ik ben het eens met je collega. Maar dan moest ik doen alsof ik haar begreep en heb het hele verhaal aangehoord. En stiekem dacht ik: je overdrijft. Op een gegeven moment heb ik aangegeven dat ik vind dat ze snel boos wordt om dingen die ik klein vind en toen werd ze megakwaad. En ik wil bij mezelf nagaan hoe ik dat de volgende keer subtieler kan aanpakken.
Daar waar ik vroeger met vriendinnen om de middelbare school smulde van kleine issues en daar uren over kon msn-en, denk ik nu van komt zij weer met haar verhaal. Ik schaam mij weleens dat ik zo denk als een vriendin met een burnout mij belt om een verslag te doen van alle oefeningen die ze die dag heeft gedaan etc. Soms voel ik mijzelf zo kil
Thanks, ik wil inderdaad nieuwe mensen gaan ontmoeten die meer bij mij nu passen. Vroeger was ik erg bezig met aardig gevonden te worden, omdat ik eenzaam was en zo werd ik een allemansvriend. Die vrienden hebben moeite met hoe ik nu ben maar ik heb het idee dat ik nu echt mijzelf ben.
Ik denk dat ik mij maar ga inschrijven voor een sport of iets, het is zo lastig om nieuwe mensen te ontmoeten als je 30 plus bent
Eerlijk: ik denk dat als je het helemaal niet in je hebt/kan opbrengen om vrienden voor langere termijn te ondersteunen in een lastige periode (zoals je hierboven noemt een burnout), het wel heel lastig wordt om duurzame vriendschappen op te bouwen. Geloof zo dat er slurpers bestaan waarvan je moet concluderen dat het niet werkt, maar je kunt niet alleen iemands goede periodes hebben.
Ja dit klinkt alsof je zo’n iemand was die altijd voor iedereen klaar stond (en ook iedereen wilde pleasen). Dat trekt ook precies het type aan dat daar misbruik van maakt. ik zie dit best vaak bij mensen op het forum. Dat ik denk: waar haal je dit soort vrienden vandaan joh? Dit is toch geen normaal gedrag van die mensen?
Dat je nu wél grenzen trekt maakt je niet kil, maar juist menselijk. Goed dat je je nu wél jezelf voelt, dan ga je vanzelf ook vrienden aantrekken die dat waarderen
Zou je mij aub voorbeelden of tips kunnen geven hoe jij het zou aanpakken. Heb bijvoorbeeld nu een vriendin die een jaar een burn out heeft. Wat, over het algemeen gezien, zou je wel doen en waar zou je je grenzen trekken?
Ik ben @Shaaar niet, maar het is toch gewoon een kwestie van bij jezelf te raden blijven gaan wat het contact met iemand met je doet? Als jij zelf voelt dat je iets niet fijn vindt, even bij jezelf nadenken wat je ermee kunt. Hoe hoog loopt het dan op, kun je het zelf in perspectief zien en iemand even laten razen zonder dat het invloed op jou heeft, of moet je dan toch aangeven dat je enorm met diegene meeleeft maar merkt dat je x of y niet trekt en even wat ruimte nodig hebt. En dat betekent niet meteen dat je diegene in de steek laat, maar dat je goed voor jezelf zorgt. Ik verwacht van mensen dat ze dat begrijpen, ook als ze in een burnout zitten of door een relatiebreuk gaan, omdat we wederzijds vertrouwen hebben dat we er voor elkaar zijn maar ook omdat we voor elkaar willen dat we onze eigen grenzen respecteren. Ik denk persoonlijk dat dat wel een goeie manier is om erin te staan.
Edit: specifieker, wat betreft je vraag over een vriendin met een burnout, ik denk dat het zo persoonlijk is wat je wel/niet kunt hebben van iemand in een vriendschap, iedere vriendschap is ook anders. Moet je denk ik echt zelf aanvoelen. Ik kan persoonlijk heel slecht tegen mensen die urenlang ratelen over zichzelf en allerlei negatieve dingen, dus ik blijf daar ook ver van weg. Maar een ander kan dat misschien makkelijker op een vriendelijke manier ombuigen, diegene helpen en er dan toch een fijn gesprek van maken.
Nouja het is wat mij betreft niet zo zwart wit als wat doe je wel en niet. Tuurlijk is er zoiets als zelfbescherming: ik ben er niet structureel voor iemand anders ten koste van mijzelf, maar daar beland je denk ik ook niet zomaar? Als ik het gevoel heb dat ik voor de zoveelste keer dezelfde spiraal in glip met iemand zeg ik daar wat van en daar komen we eigenlijk altijd wel uit? De eindvraag is: dient die vriendschap mij op de lange termijn? Is het iemand met wie ik vrienden wil zijn. Ik vind het ook niet per se interessant om te horen over traumatherapie nummer x en herintegratiepoging y, werkdiscussie z etc. Maar uiteindelijk zijn dat soort dingen toch altijd erger voor de persoon die het meemaakt en in eigenlijk al mijn vriendschappen zijn we al heel lang vriendinnen. Ik heb met eigenlijk al mijn vriendinnen ook heel veel plezier gemaakt, zij maken ook ruimte voor mij als er iets is. Voor mij is het ook wat @grace zegt: ik ben er en mijn vrienden maken daar geen misbruik van. Ik heb maar één keer een vriendschap verbroken met iemand met wie het al tijden niet goed ging en dat was niet omdat die vriendschap al tijden energie kostte (en dat deed het wel), maar omdat we toen het weer beter ging gewoon niet langer meer bij elkaar pasten.
Ik denk dat we heel vaak vergeten dat het leven ook gewoon echt klote is als je veel nare dingen meemaakt. Ik heb ook vriendinnen van wie het ergste wat ze ooit hebben meegemaakt een niet zo leuke baan of een harmonieuze scheiding van ouders is. Ja, die bellen niet om drie uur lang te klagen, want die hebben niet zoveel te klagen. Maar als jij bijvoorbeeld een burnout noemt, snap ik juist weer heel goed dat iemand een lange periode gewoon relatief veel beslag legt. Je kunt zeggen dat je daar geen zin of behoefte in hebt en nieuwe vrienden zoeken, maarja wat doe je vervolgens als die iets heftigs meemaken? Afstand nemen en weer nieuwe zoeken? En dan ga ik ervanuit dat je je vrienden verder wel leuke mensen vindt he, anders is het vrij simpel dat het niet werkt.