Absoluut niet. Puur om juridische redenen zou ik wel bereid zijn om een papiertje te tekenen als dat om bepaalde redenen beter zou zijn maar trouwen met een feest/jurk/voorbereidingen/gastenlijst en dergelijke ewww mij niet gezien.
Ik wil zelf niet trouwen maar vind bruiloften juist wel gezellig (ik ben er maar op een beperkt aantal geweest), ook helemaal niet truttig.
Maar dan alsnog. Het hele concept is gebouwd op patriarchale ideeën. Nein danke.
Je kan ook gratis trouwen⊠het hoeft niet meteen een heel feest te zijn, toch?
Maar waarom zou je dan onderscheid maken tussen trouwen en geregistreerd partnerschap? Als het toch hetzelfde is?
Haha ja als klein meisje wilde ik heel graag trouwen, maar dat kwam vooral omdat ik dacht dat je dan mooie kleren aan mocht en heel veel lekkers ging eten.
Nu hoeft trouwen van mij niet meer zo nodig. Al die poespas er omheen in ieder geval niet, als het ooit gebeurt doe ik het zo klein en snel mogelijk en geef ik daarna een keer een feestje voor geliefden ofzo. (Maar wel met mooie kleren aan, en heel veel lekkers! )
Bij uit elkaar gaan heb je bij huwelijk de rechter nodig en bij het partnerschap (als er geen kinderen zijn!) niet. Vraag me nu ineens af waarom eigenlijk als het verder helemaal hetzelfde is.
Edit: daarom zien mensen het als huwelijk light. Je bent er sneller vanaf bij moeilijkheden dus toch vrijblijvender ofzo.
In het buitenland heeft het niet dezelfde waarde
Mijn meest truttige bruiloft was echt op zoân enorm landgoed (waar ik stiekem nog een sleutel van heb want ik had daar jarenlang opgepast) en het duurde zoooo lang godsamme. Het ergste was, dat wist bijna niemand, dat we daarna nog naar een kerk moesten!!! Vervoer was wel geregeld maar toen zakte iedereen al in want het was erg heet die dag. Daarna dus een hele mis in de kerk, ik vergeet nooit weer dat een vriend van een vriendin zei âpfff jeeezus zegâ en ik dacht, ok mooi, klaar ff taart vreten en feesten en naar huis. Man, ik kon niet meer, ik moest op zoveel fotos staan en elke keer weer mân mega hoge hakken aandoen. Want ja stel je bent klein op een foto is wel een ramp vond ik. We waren echt helemaal gesloopt al tegen de avond, daarna ging iedereen maar zuipen en het heeft inmens veel gekost maar ik durf wel te zeggen dat ik het niet leuk heb gehad. Ook niet vervelend hoor, maar om daar 40.000 euro voor neer te tellen NOOIT. Daarna heb ik nog 1 vrij losse leuke bruiloft gehad, maar kun je het een bruiloft noemen als er geen ceremonie bij zit? Ze wilden gewoon een klein feestje houden en ik voelde me fijn. Ook zonder de ochtend tot aan nacht op torenhoge hakken te moeten.
Ja maar daarom vraag ik waarom er dan een verschil is, en waarom je niet alleen maar kunt trouwen. Ik ken de geschiedenis van geregistreerd partnerschap, maar het zou dan nu toch overbodig zijn.
Maar boven jouw post wordt al uitgelegd dat het toch iets anders is.
Ik ben ook getrouwd vanwege visaredenen en ben daar nu heel blij mee, ook omdat het allemaal veel makkelijker is met een buitenlandse partner en een kind met dubbele nationaliteit. Dus in ons geval was het sowieso wél handiger. Maar mijn situatie is natuurlijk niet gewoonlijk.
Ben jij of heb jij de potentie om deze vrouw met bril te zijn?
- Zo ben ik
- Ik heb de potentie om zo te worden
- Nee
0 stemmers
Haha dit is zo herkenbaar, ik ben eigenlijk maar naar een enkele bruiloft geweest die ik oprecht leuk vond en werd gevierd in de tuin, met live muziek en een barbeque!
Ik vind 40.000 euro/dollar (is volgens mij gelijk nu) veel geld voor een bruiloft.
Vind jij dit veel geld voor een bruiloft?
- Nee dat is nou eenmaal het bedrag wat je betaalt voor een bruiloft
- Ja
0 stemmers
Haha wat een verhaal. Ik vind bruiloften vaak ook best saai en heel stressvol.
Ik had het beste van 2 werelden. Statieportretten enzo voor de patriarchale ouders en waterskiĂ«n voor de wat actievere gasten. Het bleek wel heel lastig om alles heel losjes te houden, wat je ook probeert. Wij wilden er uiteindelijk toch heel veel mensen bij hebben en ja die willen je toch allemaal feliciteren enzo dus we hadden toch zoân suffe rij en werden toch best geleefd wat we eigenlijk niet wilden. Zou het volgende keer (wat de bedoeling dus niet is haha) anders doen. Maar door de combi met waterskiĂ«n, geweldig weer, echt goed eten etc kijk ik wel echt terug op een geweldige dag voor iedereen.
Edit: oh vroeg niemand naar mijn bruiloft? Sorry!
En jij hebt de nederlandse nationaliteit? Was dat lastig te regelen? Voor bijvoorbeeld praktische redenen sta ik er juist voor open, omdat het het nou eenmaal vaak makkelijker maakt, vooral als je een kind mag krijgen dacht ik. Anders echt no way.
Nee en nu nog steeds niet. Ik had laatst ook een podcast geluisterd waarin ze gingen kijken hoe cultish trouwen is haha. Was super grappig want als je dan al die gekke tradities achter elkaar hoort denk je echt jemig wat is dit eigenlijk 18e eeuws (niks mis met trouwen verder you do you)
Nee absoluut niet de uitbarsting
Maar 0:53 als ze uit het niets ineens op een hele casual toon verder gaat met âik weet niet wat er gebeurt met een tafel, of een bank of whateverâ alsof ze niet 3 seconden ervoor die uitbarsting heeft gehad en die andere mensen denken wtfffff, daar herken ik mezelf dan wel weer in.
Hoe bedoel je makkelijk te regelen? Trouwen is niet zo lastig, volgens mij moesten we wel een geboortecertificaat van mijn man hebben, maar verder was het net zoals normaal trouwen tussen twee Nederlanders. Je moet wel even checken of je huwelijk erkent wordt in dat land.
Het kind en zijn nationaliteiten zou trouwens volgens mij allemaal wel mogelijk zijn zonder huwelijk, alleen allemaal nét wat lastiger te regelen, maar we moesten dus al trouwen omdat we naar Amerika gingen en dit de enige manier was om voor mij een partnervisa te regelen.
Whaha ja in snap je gevoel wel. Even iets heel anders maar die guards van the Queen of uk. Of weetikhet waar ze precies onderviel, dat vind ik ook zo enorm achterhaald.
Nee je moet ze niet respectloos behandelen, maar ik vind het zoân bijna tentoonstelling achtig gebeuren.
Ik zit nu allerlei hypothetische scenarios uit te werken voor onze testamenten met mijn vriend voor als één van ons doodgaat of allebei en onze ouders dood zijn en wat als we uit elkaar gaan pfffff. Ik zou zeggen: blijf lui.
In essentie interesseert het me ook allemaal geen bal, maar het is zo lullig als één van ons het loodje legt en de ander met het gezeur zit.