Sommige mensen kunnen gewoon lastig met vrije tijd om gaan en worden daar down of onrustig van, ik had daar ook last van, voelde me dan nutteloos en alleen, kon mezelf slecht vermaken. Ik zag ook op tegen een lange zomervakantie bijv of zwangerschapsverlof (4 maanden niet werken!
) al kwam het achteraf altijd wel goed (vooral verlof haha dan ben je gewoon aan het werk, what was I thinking). Nu ben ik wel beter geworden in niets doen maar ik kan nog steeds onrustig worden van een heel leeg weekend, En nee ik heb niet echt hobbyâs.
Ik vind het wel belangrijk maar ik kies mijn werk er niet per se op uit omdat ik die keuze niet altijd heb.
Ik heb na mijn zwangerschapsverlof een aantal maanden 3 dagen gewerkt. Voor privé vond ik het heel fijn. Op mijn werk kwam ik gewoon niet uit met de tijd. Door alle overleggen had ik zo weinig tijd om echt aan mijn projecten te werken. En dan skipte ik ook nog een heleboel overleggen die ik niet belangrijk genoeg vond. Ik kwam in 3 dagen gewoon bijna niet vooruit en dat voelde ook heel onbevredigend. Dus nu werk ik weer 4 dagen.
Ik vind het belangrijk maar ik vind het ook een illusie. Mijn huidige werk heeft zeker een maatschappelijke doelstelling, maar wordt wel keihard beĂŻnvloedt door daar waar het geld/mandaat is
Precies dit gaat mij ook gebeuren als ik 3 dagen ga werken. Mijn baan past daar niet in en ik ga er echt geen lol meer in hebben als ik alles in die korte tijd moet persen, plus gewoon 40% van alles wat er gebeurd mis. En dan is de baan die ik nu zo leuk vind, ineens geen fuck meer aan. Ik ga na mijn zwangerschapsverlof 4 dagen werken ipv 5 en dat vind ik al spannend, hoop dat ik er net zoveel voldoening uit blijf halen.
Is dat dan niet iets waar je wat aan moet doen? Denk dat het best een signaal kan zijn als je altijd iets om handen moet hebben.
Maar ligt dat dan niet meer aan hoe werkgevers er mee om gaan met minder werken? Als je aangenomen bent voor zoveel uren dan is daar je werk op aan gepast, toch? Hoe moet je dat dan allemaal ooit in minder tijd uit gaan voeren?
Minder uren werken betekent volgens mij ook dat er kritisch naar de werkzaamheden, functie en tijd moet worden gekeken. Aanpassingen qua hoeveel projecten, opdrachten, uitzoeken enz zijn dan een logisch gevolg.
Ik geloof wel hoor dat voor bepaalde functies bepaalde dingen noodzakelijk zijn en dat daar ook zoveel uren/werkdagen aan zit. Maar ik denk ook dat veel werkgevers zich er makkelijk van af willen maken door niet flexibel te zijn, weinig mee te denken bij voorbaat en niet genoeg kritisch blijven of een werknemer het wel aan kan en of je als leidinggevende niet teveel verwacht. Het is natuurlijk ook wel handig, hetzelfde werk in minder tijd. Tijd kost geld natuurlijk.
Ik ben totaal niet gehecht aan mijn baan of collegaâs en ik vind werken nooit Ă©cht leuk. Ik vind het ook niet vreselijk, maar minder werk lijkt mij alleen maar ideaal.
Als ik bij wijze van spreken vandaag zou horen dat ik nooit meer naar mijn werk hoef en dat ik geen afscheid kan nemen van collegaâs zou ik dat helemaal prima vinden.
Kan me zo niks voorstellen bij de loyaliteit die mensen voelen naar hun werkgever/uit te voeren taken. Als ik minder ga werken en mijn baan niet uitvoerbaar is in die dagen is dat niet mijn probleem hoor.
Ik denk dat dit vooral lastig is bij mensen die eerst full time werkten en later minder uren zijn gaan werken. Ik denk dat er weinig bedrijven zijn die dan kritisch naar je taken kijken en zeggen dat A, B en C komen te vervallen.
Ja dat denk ik ook! Het zal wel een maatschappelijke ding ook zijn. Een mentaliteitsverandering voor iedereen waar werkgevers wel een sleutelrol in spelen.
@anon3219017 maar kan je dat in 3 dagen minder goed omdat je steeds achter de feiten aanloopt doordat je werk blijft voor fulltime?
Wat zou ik er aan moeten doen dan?
Hobbyâs verkennen, dingen ontdekken die je leuk vindt, je vervelen totdat het comfortabel aan gaat voelen. Ik denk dat niks doen of iets alleen voor jezelf doen iets is wat je kan trainen. Maar vooral ook iets is waarvan het gezond is als je het kan omdat je ook gewoon rust nodig hebt.
Ben shaar niet maar ik zou zeggen meer oefenen met alleen zijn, onderzoeken waarom je daar zo onrustig down van wordt (wat voor gedachtes hierover gaan door je hoofd) en meer gaan ontdekken wat jij leuk vindt om te doen.
Maar hangt ook af van je type hobby toch? Ik dans heel graag, heb dat ook langere tijd 3x p/w, 8-9u gedaan. Maar dat vult niet mijn vrije dagen want is altijd na 19u. En workshops zijn in het weekend vaak, niet op maandag.
Nu heb ik daarnaast nog 1001 hobbyâs dus ik zou me wel vermaken
, maar kan me wel hobbyâs voorstellen die je niet zoveel overdag (of Bijv alleen) doet. Wel voor een poosje maar misschien niet structureel elke week 2 dagen.
Edit: maar sluit me wel aan bij dat het goed is ook ook alleen te kunnen zijn je te durven âvervelenâ
Wat voor werk doe jij dat jij bij drie dagen al spreekt over een overdracht doen
Maar ik zeg dus niet dat je een dagvullende hobby moet zoeken. Ik zeg dat je tot een modus kan komen waarin je niet meer down of onrustig bent wanneer je niks om handen hebt. Een hobby die van jou is, is daar een optie voor, maar er leiden meer wegen naar Rome.
Hobbies zoals lezen, puzzelen, breien, sporten (sportschool en hardlopen), gamen zijn wel dingen die je overdag kan doen ![]()
Kan best veel zijn toch? De zorg (al zit je daar sowieso al een miljoen keer in overdracht ook als je er wel bent) of het basisonderwijs of gewoon ieder projectmatig werk?
ja maar dat gaat dus niet specifiek om âmaarâ 3 dagen werken. Ze zei dat ze mensen irritant vindt omdat ze maar drie dagen werken ivm overdracht, dat herken ik niet en zou ook niet echt uit moeten maken