Ik hoor wel eens dat ik een fijne stem heb om naar te luisteren/ voor te lezen, maar dat betekent eigenlijk dat ik een soort Kinderen voor Kinderen stem heb volgens mij. In mijn hoofd is mijn stem namelijk een stuk dieper en volwassener dan de werkelijkheid.
Vind het echt verschrikkelijk om mezelf te horen op film. Mijn man is weer heel monotoon, dus vooral als ik dan iets film voor mijn insta moet ik echt het geluid muten, want door zijn gebrom hoor je dan mij als een soort Beatrix on helium erdoorheen tetteren. Lekker jong en vrolijk, wat ik helemaal niet ben.
Ik vind juist vaak van die diepere vrouwenstemmen echt heerlijk om naar te luisteren. Volg 1 vrouw op insta en zij is naast prachtig ook zo lekker om naar te luisteren. Maar een lekker accentje kan ik eigenlijk ook wel waarderen.