Ik mis een soort neutrale tussenpositie. Ze zijn voor mij wel echt volwaardige familieleden, hoe jong ook. Dat had ik van te voren niet verwacht, dat ik direct zo’n eigen familieband zou ervaren. Ik had eerder verwacht ze als een soort aanhang of accessoire van hun ouders te zien. Maar ik heb niet iets anders of speciaals met ze omdat ze toevallig kind zijn (zoals ik dat bij anderen vaak wel zie, inclusief bij m’n siblings zelf).
Mijn buik is dan meer opgezet, daarnaast heb ik ook echt geen zin om broeken te passen als ik ongesteld ben
Nee maar het hebben van een stamkroeg is wel echt m’n droom
Ik heb alleen nichtjes en een neefje van mijn zwagers en schoonzus. Helaas heeft mijn zus zelf geen kinderen.
Maar als ik haar mag geloven is haar band met mijn dochter wel anders. Meer “eigen”. Die bloedband.
Helaas woont ze 2 uur rijden in plaats van in de buurt. (Zoals de familie van mijn man.)
En mijn dochter ziet mijn zus dus veel minder dan haar andere ooms en Tante’s. Maar mijn zus is haar lievelings. Want die lijkt op mij!
Oh wordt je binnenkort tante of? Ik werd er bijna zenuwachtig van toen ik voor het eerst tante werd. Ik durfde haar niet op de arm te nemen omdat ik doodsbang was dat ik haar zou laten vallen ofzo want zoooo klein. En toen ik haar een aantal maanden niet had gezien dacht ik echt, nou dat kind moet mij niet meer, kent me niet eens meer. Maar ze had van die uitgestrekte armpjes en een heel blij gezicht toen ik de auto uitstapte. Het was zo lief. En ze viel ook heel makkelijk bij mij in slaap.
Vind jij baby’s (niet die van jezelf want jahaa die is het mooiste bladibla) leuk over het algemeen?
- Nee, ik heb er weinig mee
- Ja
- Ik weet het niet
0 stemmers
“wil je hem vasthouden??”
En dan denk ik altijd, nee geen idee hoe dat moet, help?
om vervolgens te bedenken dat ik zelf een kind heb
Wel van mensen die dicht bij mij staan, zoals goede vriendin die een baby heeft gekregen. Vind dat zo bijzonder dat dat haar kind is.
Baby’s van mensen die mij dierbaar zijn: ja
Baby’s van wildvreemden: boeit me niet echt
Baby van mezelf: heb ik gelukkig niet
Oja maar hoef baby’s echt niet vast te houden ofzoiets, snap ook niet echt waarom dat zo boeiend is? Vind het leuk om met mijn dierbaren te praten over wat zij belangrijk vinden en dat kan dus hun kind zijn, maar dat kan ik heel goed zonder kind in mijn armen? Waarom is een baby vasthouden zo bijzonder?
Edit: als het om te helpen is doe ik het trouwens wel hoor. Als ze zeggen: wil je haar/hem even vasthouden zodat ik even kan … Dat vind ik wat anders.
Ik heb op ja gestemd omdat ik wel blij wordt als ik een baby/kind zie. Maar dan vooral omdat ik denk: dat ga ik binnenkort ook meemaken.
Maar als ik langer bij een baby/kind van een ander ben voel ik niet per se zo’n band of connectie, of dat ik er nou echt van geniet. Bij vriendinnen reageer ik wel enthousiast, maar dat is meer omdat ik blij voor hen ben dan dat ik zelf nou iets bij dat kind persoonlijk voel.
Ik denk inderdaad dat ik vooral mijn eigen baby leuk ga vinden en de baby’s van mijn broers, mochten zij ooit ook kinderen krijgen.
Pasgeboren babies niet zo, die vind ik meestal lelijk en op aardappels lijken, maar oudere babies/dreumesjes wel
Ik hoor dit heel vaak maar ik snap dit niet hoor
Vind jij baby’s lelijk/op aardappels lijken
- Nee
- Ja, (sommige) baby’s lijken op aardappels
- Ja, (sommige) baby’s zijn lelijk
- Ja, (sommige) baby’s zijn lelijk en lijken op aardappels
0 stemmers
Vlak voordat je naar de tandarts moet extra veel tandenpoetsen, flossen en stokeren:
- Ja, same
- Nee
- Nee, ik doe dit altijd netjes
0 stemmers
Groetjes van Blush met 36 ragertjes naast zich.
Ik heb het idee dat het meer cool is om te zeggen ofzo.
Niet elke baby is gelijk leuk om te zien maar een aardappel?
Ja ik lees dit ook alleen op 't forum
Ik kan baby’s ook niet lelijk vinden, kinderen wel maar baby’s… nah
Als ze net zijn geboren/paar dagen oud zijn, zijn ze juist het allerschattigst!
Voor de mensen zonder kinderen, maar wel vrienden met kinderen. Hoeveel heb je met hun kinderen?
- Niets
- Niet zo veel
- Weinig
- Neutraal
- Veel
- Heel veel
0 stemmers
Vind dat al zo heerlijk oom/tante achtig.
Ligt bij mij aan hoe goede vriend(in) het is: kindjes van een van mijn beste vriendinnen zie ik wekelijks, pas ik wel eens op op etc & daar heb ik veel mee.
ja ik vind dit nu zo’n grijsgedraaide forumgrap dat het irritant wordt
Ik vind verse baby’s wel op aardappels lijken, helemaal zo verfomfaaid. Mijn eigen baby natuurlijk niet, die was het knapste van de hele wereld (lol niet dus als ik nu weer de allereerste foto’s zie).
Nja een aardappel is eigenlijk helemaal niet zo vervrommeld. Ik vind een pasgeboren baby meer een ingedeukte/gesmolten babyborn.
Ik vind het ook zo bijzonder om tante te zijn! Voorheen vond ik het totaal niet erg om langer weg te zijn uit Nederland, maar nu ik m’n nichtjes en neefje moet missen, is zelfs een vakantie van een maand al anders. Zeker omdat ze nog zo jong zijn. Het leuke is wel dat ik souvenirs voor ze kan kopen