Hoe vaak eet jij iets ongezonds als avondeten? Iets van de snackbar, macdonalds, pizza, pannekoeken of kapsalon ofzoiets.
0 stemmers
Ik heb zelfs een halfuur met een 3 maanden oud heeeel hard huilend neefje rondgelopen en gebounced en geweetikveelwat, bij wie dat hielp blijkbaar want hij viel in slaap, omdat de ouders het ook even niet meer wisten en toch echt hun handen vrij moesten/wilden hebben om wat andere dingen te doen op dat moment, dus ik ben heus wel hulpvaardig en echt geen kinderhater ofzo.
Maar âop kraamvisiteâ en dan âde baby in mân handen gedrukt krijgenâ is in elk geval niet om mĂj een plezier te doen 
Nou ja, als ze er niet is kan je toch ook naar de wc. Dus zelfs dan denk ik, ja als iemand niet wilt dan is dat ook gewoon ok toch.
Hoe meer ik erover nadenk hoe meer ik me afvraag wat het precies is aan âvasthoudenâ wat het zo âeen dingâ maakt?
Ten opzichte van bijv. gewoon langsgaan, met de ouders kletsen over het kind, het nieuwe ritme, hun nieuwe rol als ouders blablabla. Contact maken met het kindje door ertegen te praten, naar elkaar te lachen, spelen? enz. Ik vind ook een klein babyvoetje of babyhandje heel verwonderlijk, precies hetzelfde als van grote mensen maar dan in het mini 
snap echt prima dat je een uur op visite bent en de hele tijd âdaarmee bezig bentâ
Maar wat maakt 5 minuten met je armen Ăłm een hele baby zoân belangrijk iets?
(Nogmaals, niet om praktische redenen want uit hulp begrijp ik het 100% en doe ik het ook, maar puur het aspect âomg baby vasthoudenâ)
Dit is niet echt een reactie op jouw post verder maar ik zit nog steeds in dit onderwerp.
Wow mijn oma heeft mijn broertje als baby heel hard laten vallen, was echt erg kan het me ook nog goed herinneren
Soms kan ik me niet eens herinneren wanneer ik groente heb gegeten.
Edit : ik eet wel fruit.
Kort gezegd toen mn nichtje was geboren mocht ze niet eens worden aangeraakt en vastgehouden. Ze lag toen op een afdeling waar alles donker is en je moet fluisteren. En zoân naald in een baby nee omg. Heb toch ff met mn vinger heel snel haar aangeraakt, please dont judge me haha. Dus toen we haar daarna thuis wel mochten oppakken, of vasthouden vond ik dat zooo eng. Ik hoor mn hartslag nog haha. Daarom denk ik ook, omg ik kan dat allemaal niet. Leuk van je nieuwe neefje, vind je het ook fijn om vast te houden? Ik vond dat echt ook heel fijn, heb er zelfs spierpijn aan overgehouden in mn armen haha.
Haha vind het helemaal niet walgelijk hoor, maar zo is het bij mij nooit opgekomen. Ik ga eens proberen de volgende keer om het zo te bekijken.
Maar aan de ouders die hun kinderen niet uit handen willen geven kan ik het wel aanraden om vrienden met mij te worden: ik zal nooit je kind uit zân bedje plukken maar haak er wel cadeautjes voor.
Ik wil nog wel iets verder gaan: ik erger me vaak behoorlijk aan de arrogantie (niet het goede woord, meer een blijheid die alles naar zich toetrekt) van nieuwe ouders, alsof ze je een heel grote gunst doen met hun kind.
Ik: biedt aan kind even over te nemen omdat zwager geroepen wordt
Zwager : âJaaa ik heb jou door jij wilt gewoon heel graag Neefje vasthoudenâ
Maar goed, ik ga 'm wel even chillen in het bewustkinderloostopic.
Hahahaha ja dit haat ik ook echt.
En ook het:
âStaat je goed!â âWanneer ben jij aan de beurt!â
Pls stop.
Is dat niet omdat knuffelen/vasthouden het enige is dat je voor een baby kunt doen waar hij/zij wat aan heeft? (ja ertegen lachen en praten natuurlijk ook wel maar dat is ook het makkelijkst als je het babyâtje op schoot hebt) En de andere kant op is het voor jou als familielid/vriendin/bezoeker ook de enige manier om contact te maken met het kind. Is natuurlijk ook prima om dat niet te doen en je alleen op de ouders te richten bij het bezoek. Maar als je ook iets voor het kindje wilt doen en er contact mee wilt maken (en de ouders willen dit ook) is vasthouden eigenlijk de enige mogelijkheid.
Ja ik heb het ook nu ik ouder ben! Heb zelfs vroeger een aantal keer op babies gepast (wel 4 maanden of ouder) en verschoond etc, en dat vond ik echt niet erg en ik vond het best gezellig om die babies dan vast te houden.
Maar nu moet ik er dus echt niet aan denken eigenlijk, ik voel me al opgelaten bij het idee. Ik zou het idd wel doen als het praktisch zo uitkomt @grace misschien is het idd dat ik het ongemakkelijk vind dat iedereen dan naar je kijkt en hoe je met de baby bent idd. Vooral omdat ik denk ik dat oer instinct mis
Whaha, en wat is het oerinstinct dan wat je mist?
Nou wat @Eddie zegt precies eigenlijk. Ik voelde me bij oppasbabies neutraal, ik deed het vooral heel voorzichtig en plichtmatig, maar niet uit mezelf heel erg knuffelig.
Ik zie zoveel mensen die dan uit zichzelf tegen een baby praten of van die geluidjes maken en zo van JA JIJ WIL LACHEN HĂ. Is dat een LACHJE zo heel veel interactie met de baby zeg maar, en helemaal de focus op de baby. Terwijl ik vooral denk âdoe ik niks verkeerdâ en niet het instinct heb om de baby dan te vertroetelen of bouncen, laten lachen etc. Ik voel me opgelucht als de baby weer uit mân buurt is. Maar dat ik niet omdat ik babies haat ofzo, ik voel me gewoon heel opgelaten als ik degene ben die de baby vasthoud.
Haha âergâ is trouwens een heel groot woord, maar een van mijn broertjes vond het doodeng om haar vast te houden en hij moest van mij wel eventjes poseren met mijn baby voor een leuke foto. Vind het nu ook echt leuk om die fotoâs te hebben van mân broertjes en zusje en mân kind.
Voor de rest begrijp ik het wel dat het eng kan zijn om zoân klein babyâtje vast te houden en ik vind het ook niet erg als vrienden haar niet vast wilden(willen) houden. Ik moet wel bekennen dat ik als alleenstaande moeder wel vaak mân baby bij mensen in de hand drukte en zei ânou ik ga even douchen, tot zoâ. Misschien niet zo netjes, maar iedere dag in gekrijs douchen is echt uitputtend.
Ik zie hier echt alleen maar spek in eigenlijk, wat zegt dit over mij?
Dit snap ik dus volledig en van mij zou je zo lang in de badkamer kunnen blijven als je wilt, ook zonder knuffeloerinstinct zou ik ondertussen je baby wel redelijk traumavrij in leven kunnen houden.
Jaa gelukkig vond de visite het ook helemaal niet erg (voor zo ver ze het aangaven). De eerste keer voelde ik me heel opgelaten en vroeg ik het half huilend, of ik please eventjes mân haren mocht wassen enz en omg die 20 minuten douchen in rust heeft echt weer genoeg energie voor de dagen erna gegeven 
.
Daarna ben ik gebruik gaan maken van mân visite haha, zij knuffelen met de baby en ik even in stilte de was ophangen.
Dit is echt zoiets waarvan je niet wilt weten dat het echt gebeurt. Het moet gewoon een soort intrusie angst zijn die niet uitkomt 
ah ik krijg gewoon nare rilling hiervan, dit is zo kut voor iedereen! arme oma ook