Whaha, en wat is het oerinstinct dan wat je mist?
Nou wat @Eddie zegt precies eigenlijk. Ik voelde me bij oppasbabies neutraal, ik deed het vooral heel voorzichtig en plichtmatig, maar niet uit mezelf heel erg knuffelig.
Ik zie zoveel mensen die dan uit zichzelf tegen een baby praten of van die geluidjes maken en zo van JA JIJ WIL LACHEN HÈ. Is dat een LACHJE zo heel veel interactie met de baby zeg maar, en helemaal de focus op de baby. Terwijl ik vooral denk ‘doe ik niks verkeerd’ en niet het instinct heb om de baby dan te vertroetelen of bouncen, laten lachen etc. Ik voel me opgelucht als de baby weer uit m’n buurt is. Maar dat ik niet omdat ik babies haat ofzo, ik voel me gewoon heel opgelaten als ik degene ben die de baby vasthoud.
Haha “erg” is trouwens een heel groot woord, maar een van mijn broertjes vond het doodeng om haar vast te houden en hij moest van mij wel eventjes poseren met mijn baby voor een leuke foto. Vind het nu ook echt leuk om die foto’s te hebben van m’n broertjes en zusje en m’n kind.
Voor de rest begrijp ik het wel dat het eng kan zijn om zo’n klein baby’tje vast te houden en ik vind het ook niet erg als vrienden haar niet vast wilden(willen) houden. Ik moet wel bekennen dat ik als alleenstaande moeder wel vaak m’n baby bij mensen in de hand drukte en zei “nou ik ga even douchen, tot zo”. Misschien niet zo netjes, maar iedere dag in gekrijs douchen is echt uitputtend.
Ik zie hier echt alleen maar spek in eigenlijk, wat zegt dit over mij?
Dit snap ik dus volledig en van mij zou je zo lang in de badkamer kunnen blijven als je wilt, ook zonder knuffeloerinstinct zou ik ondertussen je baby wel redelijk traumavrij in leven kunnen houden.
Jaa gelukkig vond de visite het ook helemaal niet erg (voor zo ver ze het aangaven). De eerste keer voelde ik me heel opgelaten en vroeg ik het half huilend, of ik please eventjes m’n haren mocht wassen enz en omg die 20 minuten douchen in rust heeft echt weer genoeg energie voor de dagen erna gegeven .
Daarna ben ik gebruik gaan maken van m’n visite haha, zij knuffelen met de baby en ik even in stilte de was ophangen.
Dit is echt zoiets waarvan je niet wilt weten dat het echt gebeurt. Het moet gewoon een soort intrusie angst zijn die niet uitkomt
ah ik krijg gewoon nare rilling hiervan, dit is zo kut voor iedereen! arme oma ook
Je hoort een medewerker van de dierentuin schreeuwen ‘dit is Code One, je moet nu rennen en laat je bezittingen achter.’ Ik ga er vanuit dat die mensen de leeuwen niet konden zien dus niet exact weten wat er aan de hand is. Wat doe jij?
- Ik laat inderdaad letterlijk al mijn spullen achter en begin te rennen
- Ik hang toch wel even snel mijn rugzak terug om en ga dan rennen
- Zolang ik mijn meest belangrijke spullen (telefoon/portemonnee etc) heb, laat ik de rest wel achter
- Ik kijk het eerst even aan, wat doet de rest?
- Anders
0 stemmers
Nou of ik moet toevallig ergens zitten maar anders heb ik mn spullen wel om/bij/in/op/whatever.
De geur van babies
- Lekker!!
- Neutraal
- Vies
0 stemmers
Haha sorry om het nog erger te maken, hij viel ook nog op de punt van de salontafel, mijn oma zat in een stoel die er direct naast stond. Echt een nachtmerrie. Maar mijn ouders hadden gelijk de dokter gebeld om alles te laten checken en het is gelukkig allemaal goed gekomen, hij had helemaal niets.
@June ja zielig he, 22 jaar later vind ze het nog steeds heel erg. Mijn moeder was toen ook heel boos op haar, dat maakte het extra zielig.
Denk dat het op mij zo’n indruk heeft gemaakt omdat ik daarna een snoepje mocht tegen de schrik en ik mocht nooit snoep haha
mijn twee jonge nichtjes (peuter en kleuter) zijn echt mijn schatjes en mijn matties. ik zie ze regelmatig en doe ook weleens sleepovers met ze, zo knus en gezellig haha! ik denk er weleens over na wat dat is en het is denk ik vooral die onvoorwaardelijke liefde vanuit hen en de onbevangenheid. het vertrouwen en de oprechte liefde. ze kunnen er echt voor zorgen dat ik heel erg in het moment leef
ik denk alleen dat ik kinderen minder leuk vind naarmate ze ouder worden, zo als ze 7+ ofzo zijn. ben benieuwd of dat bij mijn nichtjes ook gaat zijn
Oh wat naar. Het is ook echt gebeurd dat de oma een baby vasthield, de baby liet vallen en het baby’tje overleed
@kali dat klinkt juist super mooi en liefdevol
Ik heb 4 neefjes, maar het verschilt wel een beetje per leeftijd of ik veel met ze heb of niet. Soms komen ze echt op zo’n leeftijd dat ik ze saai begin te vinden (6 t/m 10 ongeveer). De jongste is nu 4 en met hem heb ik echt een goede band, hij is echt mijn schatje en zeker weten mijn lieveling van de vier haha. Oudste is 12 en hem vind ik ook echt geweldig, maar ik houd ook echt van pubers, ik vind dat een geweldige fase en zo leuk om te zien hoe hij nu verandert (werk ook niet voor niets met pubers). De middelste twee zitten ertussen en vind ik meh. Wel lief enzo, maar meh.
Baby’s vind ik niks. Ook mijn bloedeigen neefjes heb ik als baby nauwelijks vastgehouden en ik vind het al helemaal kut als je zo’n baby in je handen geduwd krijgt en een fles. Ik word altijd helemaal lichamelijk gespannen als ik zo’n kind in m’n handen geduwd krijg. It’s a no for me.
I looove baby’s vasthouden en ben altijd een beetje teleurgesteld als de ouders de baby niet aan me geven wil het ook niet vragen want straks voelen ze zich er niet fijn bij
Oh ja dit filmpje, echt zo fucking absurd. Zou me echt geen reet uitmaken als het puur die ouders zijn. Maar dat ze hun kinderen zo in gevaar brengen
Ik heb dus zelf kinderen, maar ben al een tijd uit die babyfase. Nu krijgen mijn broer, zus en vrienden ineens kinderen en krijg ik van allerlei kanten baby’s in mijn handen gedrukt op verjaardagen etc.
‘Weet je zeker dat je er niet nog een wilt?’ ‘Nu is het leeftijdsverschil nog niet heel groot hè,’ ‘Je bent het nog niet verleerd hihaho!’
Laat me met rust man, dat ik zelf kinderen heb betekent niet dat ik elke baby op schoot wil hebben: ik kan eindelijk rustig aan de wijn zonder gedoe met baby’s haha😅
Maar door te vragen kunnen ze toch juist kiezen, als ze van die vraag al ongemakkelijk worden…
Dit is echt zo’n kutsituatie waarin ik me kan voorstellen dat ook met ultimatum wanneer de bedrogen partij er dan achterkomt het feit dat anderen het al (een tijdje) wisten en z/hij niet en dat de waarheid niet van de bedrieger zelf kwam ook nog extra kut zijn
Edit: dat ultimatum zou ik na de 1e keer toespreken al stellen trouwens, niet na 100x pas.