Eens. Ik wil sowieso geen troep in mijn huis. Maar alcohol drink ik wel eens ja, niet tot dronken. Als ik dit lees denk ik wel niet meer doen als ze wakker zijn misschien (en dan nog steeds maar 1 of 2).
Ik heb vroeger weleens drugs gebruikt en dan voelde ik me al schuldig naar huisdieren toe dat ik dat in huis deed hahaha… dat ik dan minder adequaat reageerde. Met kinderen heb ik hier echt 0 behoefte aan.
Het zal een gezellig feestje zijn dan. Ik denk ook dat het in een andere setting logischer is en kind dan uit logeren is. Je zal ook geen harde muziek aanzetten als er een kind slaapt. Maar ik ken de omstandigheden van dit (hypothetische?) vraagstuk niet. Vind de setting ook wel een beetje gek met vrienden die er oke mee zijn etc
Kan me ergens wel voorstellen dat je ook met een kind nog (juist?) de behoefte voelt om je een keertje te laten gaan.
Dat doe je dan maar als je kind uit logeren is.
Met je kind boven vind ik dat in huiselijke setting apart ja, maar dat deel van de zin laat je nu weg in je citaat. Ik bedoel er niet mee dat je enkel nakkies kan nemen als je zwetend in de club staat te beuken
Edit: snap overigens wel dat mn bericht die indruk wekt hahaha. Zou zelf nooit met een bordspel op tafel met vrienden drugs doen, maar dat ben ik
Naar alle polls hierboven,ben ik benieuwd.
Roken in de buurt van (jonge) kinderen?
0 stemmers
Rook jij als er kinderen in de buurt zijn?
0 stemmers
Oh ik verwacht wel van een vriendschap dat je open communiceert? Als ik iets doe of zeg waar de ander zich niet in kan vinden dan hoop ik wel dat m’n vrienden in onze vriendschap zodanig zichzelf kunnen zijn dat ze dat dan kunnen zeggen.
Wat heb je aan vrienden als ze altijd maar met je mee praten? En ook wat heb je zelf aan een vriendschap als je de ander naar de mond praat terwijl je zelf een andere mening hebt.
Kan jij je herinneren wat het eerste ‘volwassen’ boek was dat je las?
0 stemmers
Volgens mij was het bij mij ‘een moeder van niks’ van Annemarie Oster, dat mijn moeder aan me gaf uit de boekenkast toen ik vroeg om een nieuw boek 
dat is denk ik juist waardevol aan een vriendschap: dat iemand je soms een ander perspectief kan bieden
De Gevangene van Malika Oufkir. Heeft diepe, diepe indruk op me gemaakt. Maar ik wil hem nooit herlezen omdat ik bang ben dat het eigenlijk een heel slecht boek is.
De stam van de holenbeer. Best fucked up dat ik las over verkrachting, prostitutie en drugs toen ik 12 jaar oud was. 
Ik denk confessions of a shopaholic. Ik had heel vroeg al mijn avi 9 gehaald en er was op school eigenlijk niks geschikts voor mij meer dus toen mocht ik deze lezen. Echt vaak hardop gelachen ookal snapte ik de helft niet
Volgens mij Het verrotte leven van Floortje Bloem. Over een jong meisje dat de prostitutie in gaat en en aan de heroïne gaat 
Ik weet niet meer welk boek precies maar het moet bijna wel een thriller geweest zijn. Omdat dat de boeken waren die mijn moeder las, ben ik die ook gaan lezen toen ik was geüpgrade van de kinderafdeling naar de volwasseneafdeling van de bibliotheek.
Volgens mij was het eerste ‘literatuur’-boek een roman van Carry Slee, omdat ik die naam herkende. Maar die vond ik heel saai.
oh ja haha @anon43983847 die serie heb ik ook al jong gelezen
De Reünie van Simone van der Vlugt. Uit m’n moeders kast gehaald omdat ik me verveelde op een zondagmiddag geloof ik.
Ja, ik denk die ook. Of Jan Rap en z’n maat.
Haha dit doet me eraan denken dat een collega van me Nederlandse boeken vertaalde voor andere markten, en dat hij een boek van Simone van der Vlugt deed en helemaal vol afgrijzen was over de hoeveelheid seks in het boek en hoe vaak het over sperma ging en zo??
Ik kende alleen haar historische jeugdboeken dus ik heb het zelf nooit gelezen, maar dit is me altijd bijgebleven 
Iets van Reve en het was verschrikkelijk.
Oh ja, die heb ik ook heel jong gelezen. Ayla & Jondalar!
En een boek van Xaviera Hollander, ook echt met 10-11 ofzo , waardoor ook ik heel lang heb gedacht dat sekswerker een veel maatschappelijk geaccepteerder beroep was dan het is. En Christiane F. ook rond die tijd. Trok altijd gewoon boeken uit de kast van mijn ouders, en dat mocht ook gewoon.
Qua ‘echte’ literatuur volgens mij Au Pair van Hermans, toen ik een jaar of 9 was. Denk dat ik daarom Parijs nog steeds onaantrekkelijk vind 
Hadjar en daan. Ik vond het een heel interessant en opwindend verhaal(moslima die verliefd wordt op haar leraar)
Haha die heb ik ook gelezen! Ik moet er nog weleens aan denken, was voor die leeftijd echt een heftig boek meen ik me te herinneren