Oh ja nou ik vond het soms wel interessant maar nu vooral vreselijk. Ben ergens in een kerk in Brazilië gedoopt en toen nog maar een keer in Nederland ook. Lijkt me wel beter dat je mag kiezen idd, wat voor leeftijd verstaat die kerk onder volwassen?
Wat zou je het liefst krijgen , van je favoriete merk qua verzorgingsproduct ?
- Handcreme
- Bodylotion
- Lippenbalsem
- Gezichtscrème
0 stemmers
Ik heb een tijdje geleden een soort scrub als cadeau gegeven en diegene schrok er helemaal van. Het was namelijk bestwel prijzig, maar dat zijn veel huidverzorgingsproducten eigenlijk.
M’n gezichtscrème is het duurst, dus dat
skincare in het algemeen vind ik een superleuk cadeau eigenlijk (maar ik ben geobsedeerd door kbeauty)
Je betaalt niet bij het versturen maar bij O.trium brengen ze het achteraf in rekening
Meer oeps
Maar niet aan kerst
mwah, hier lopen ze de deur plat omdat we een actie met belachelijk duur product hebben in samenwerking voor ‘kom op tegen kanker’ hebben (belgisch ding dat geld toestopt voor onderzoek tegen kankers)
Verstuur jij kerst en/of nieuwjaarskaarten?
- Nee
- Ja
0 stemmers
Ik maak elk jaar een foto bij de kerstboom en maak daar een (lelijke) kerstkaart van! Mn vriend vindt het ook een leuke gewoonte, dus ik ga er gezellig mee door. Heb alleen nog niet bedacht wat voor kaart het dit jaar wordt, vorig jaar deden we iets als dit:
niet bij random mensen maar wel bij mensen die het dichtste bij me staan
Ik kreeg eens tranen in m’n ogen toen iemand vertelde over haar recent overleden oma (die ik nog nooit had ontmoet) terwijl zij helemaal ok eronder was. Dat was wel vrij ongemakkelijk
Als één van mijn ouders huilt, huil ik ook. En mijn vader is sinds hij ouder is geworden veel meer gaan huilen wanneer hij het moeilijk heeft. Nu vind ik dat een goede ontwikkeling (eindelijk wat kwetsbaarheid), maar ik huil nu dus elke keer mee. Nu is gister een vriend van hem onverwacht overleden en alleen al van het idee dat mijn vader moet huilen, kan ik ook huilen
Ik ben gewoon mentaal instabiel als er iemand gaat huilen. Echt wat mis met me. En hoe harder ik dan niet wil huilen, hoe harder ik alsnog moet huilen.
Behalve als kinderen huilen, dan word ik gewoon chagrijnig.
Schil je wel eens aardappelen?
- Ja, ik koop aardappelen en dan schil ik ze en vervolgens bereid ik ze
- Nee, ik koop wel aardappelen maar ik bereid en eet ze met schil
- Nee, ik koop voorgeschilde aardappelen
- Nee, maar ik eet sowieso geen aardappelen (misschien wel een keer friet buiten de deur ofzo)
0 stemmers
Geen andere optie hier, voorgeschilde aardappelen bestaan niet (koester je zakjes wokgroenten en voorgekookte aardappelen in de supermarkt, je weet pas wat je mist als je de keuze niet meer hebt en je piepers zelf moet jassen)
Ik bedenk me nu dat ik sinds ik op mezelf woon (17 jaar) ik nooit meer gekookte aardappels heb gegeten! Terwijl daarvoor zeker 3-4 keer per week
Wij eten nooit aardappelen (heeeel zelden zelfgeschilde friet uit de oven). Toen ik dit laatst nog tegen een collega zei vroeg ze “wow maar wat eten jullie dan savonds?!”
ik zit hier duidelijk in een voetbal bubbel
Ik eet ze bijna altijd met schil maar voor die paar keer per jaar dat ik aardappelpuree of stamppot eet schil ik ze wel
Dan zou ik stemmen op “ik eet ze met schil”. Het gaat erom wat je meestal doet.
Ik heb ook gestemd dat ik ze geschild koop.
Maar vandaag maakte ik een verspakket en daar zaten ineens aardappelen met schil in. Zo kwam ik op mijn poll.