ik vind het niet vervelend om mee te kijken met mijn man die wel fan is.
zoals dat stuk vorig seizoen (?) met die jongen wiens auto in brand vloog, dat was gewoon spannend voor niet-kenners.
maar hij wil het niet meer kijken omdat hij alles al weet haha
Maar die dop is er inmiddels al wel een halfjaar? De eerste keren heb ik echt als een gek aan die dop lopen trekken. En het is me nog steeds niet gelukt er 1 af te krijgen. Maar misschien verschilt het per merk.
Ik vind het opzich niet zo irritant alleen wat @JustinBieber zegt, je krijgt het er echt lastiger weer opgedraaid.
Ja en dan met dat over the top dramatische commentaar van Will Buxton
āThere are certain moments when silence falls on a racing trackā¦and you know what that meansā
Vond dit seizoen wel een beetje saai eigenlijk, maar misschien is dat dan idd omdat er nou niet heel veel nieuwe dingen in voor kwamen
Dan ben je volgens mij echt een heel chill persoon
Ik ook geen mening over maar ben niet per se een chill persoon
Ik weet wel hoe het is om echt lelijk gevonden te worden en moet wel zeggen dat als ik mijn leven sinds mijn zestiende vergelijk met de jaren daarvooe dat het verschil wel echt immens was in hoe mensen me behandelden. Toen ik lelijk gevonden werd waren mensen echt heel naar en nasty, en toen ik een beetje een glow up had niet meer zo heftig. Maar dat gezegd hebbende ben ik altijd te zwaar geweest, zelfs op mijn dunst, dus heb nooit echt super veel pretty privilege gehad want was altijd te dikkig daarvoor denk ik haha. Want voor iedere persoon die zei dat ze me mooi of iets vonden waren er dan weer drie die me dik noemden of iets in die trant. Ik heb nooit echt dat uiterlijk gehad denk ik dat ik echt kon merken dat ik voorgetrokken werd om iets. Heb wel aandacht van mannen gekregen op straat en uitgaan e.d maar dat vond ik niet echt een privilege
Ligt eraan wat voor werk
Cāest le ton qui fait la musique, nāest ce pas.
Ligt aan de persoon
Ik had een keer op een vrijgezellenfeest dat 1 de hele tijd over haar prestaties op haar werk bleef praten. Op een vrijgezellenfeest?! Verder deed mn vader dat vroeger ook vaak maar gelukkig nog nauwelijks/veel minder. Het is niet de VS we hoeven niet continu over werk te praten. Maar ja je mag uiteraard blij en trots zijn maar uuff.
Verre van
Als het mannen zijn: irritant/opschepperig. Als het vrouwen zijn: dan probeer ik dat actief leuk en bewonderenswaardig te vinden, ook al is mijn eerste reactie (in mezelf) toch wel een soort jaloezie of zoān gevoel van nou nou zo zo jij vindt jezelf wel heeeeeeel bijzonder he!!! Maar dat zegt meer over mij dan over die andere vrouw
Ik heb op leuk gestemd maar dat geldt wel vooral voor vrienden, dan kan ik alleen maar trots zijn! Als het iemand is die ik niet (goed) ken dan eerder neutraal
Voor de mensen die wel eens langere tijd in het buitenland zijn geweest, twee maanden of langer, heb je van te voren gekeken of je bankpas niet toevallig zou verlopen in die periode?
- Ja
- Nee
- Wist al dat deze nog langer dan mn verblijf geldig was.
0 stemmers
Edit: ik heb in mn werk dus al meerdere keren gehad de laatste tijd dat de pas verloopt als men in t buitenland zit, en je kan er dus gewoon niks aan doen.
Bankpas niet eigenlijk, maar paspoort of id kaart wel.
Ik was 2 maanden voor mn vertek van bank gewisseld dus wist dat die pas tijdens de 6 maanden buitenland wel geldig zou zijn.
Vraag jij jezelf soms af of jij een beruchte dagboekposter bent?
- Nee ik wƩƩt dat ik dat ben/kan zijn
- Ja vraag ik me wel eens af of mensen dat vinden
- Nee want boeit me niet
- Nee want ben ik sowieso niet
0 stemmers
Maar dat is dan. āHet is vroeg, ik ben best moe. De metro had vertraging en mijn appel viel uit de tas. Ik ga vanavond soep eten.ā
Niks op tegen maar echt van
Denk je dat dagboekposters hier ook van die mensen zijn die het in het echt het alleen over zichzelf hebben en dat ze alles wat jij zegt direct op zichzelf betrekken?
- Nee niet per se
- Grote kans van wel
- Idk
0 stemmers
En vind het soms ook jammer als mensen alleen maar posten en verder niet echt āmeedoenā verder. Alleen maar zenden, waarom denk ik dan