Ik ben na de middelbare een jaar als au pair gaan werken (ook zonder spaargeld, maar alles werd toch betaald) en daarna op kamers gegaan met £25 op m’n rekening. Mijn broertje heeft toen de huur voorgeschoten twee maanden lang (was €200 per maand, lang leve studeren in 2009), terwijl ik de hele zomer 6 dagen per week 11 uur per dag werkte in een fabriek. Toen had ik genoeg geld om hem terug te betalen en een leuk bankje en tafeltje enz te kopen voor mijn kamer. Kledingkast heb ik gekregen als cadeau van m’n familie en bed/kast enz was overgenomen van de student voor mij. Dus met anderhalve maand heel hard werken, en een beetje hulp van m’n kleine lieve broertje, was het gebrek aan spaargeld opgelost.
Mijn bed en kast van thuis, een bank en een televisie van de kringloop en een stoel van mijn tante. En een Lack tafeltje van de Ikea, dit was toen 5 euro.
En voor de meeste mensen is het alweer 10+ jaar geleden dat ze uit huis gingen, toen was (kamer)huur ook nog wel wat goedkoper. Of ben ik de enige bejaarde?
Meeste spullen ook gekregen of tweedehands en de rest van de Action.
Ja inderdaad mijn eerste kamer heb ik alle meubels gratis overgenomen van de vorige bewoonster. Al mijn spaargeld was opgegaan aan collegegeld, studieboeken en borg dus ik had niet zoveel andere keus ook.
Hoort er wat mij betreft ook wel bij in die levensfase. Ik weet nu dat ik heeel goed rond kan komen van heel weinig geld (mijn inmiddels verhoogde standaarden losgelaten dan)
Bijna 20 jaar zelfs.
Haha voor mij ook alweer 16 jaar. Over een jaar ben ik langer uit huis dan dat ik thuis heb gewoond
Ik heb de meubels voor mn studentenkamer gekregen en de borg, 2 maanden huur en alles qua huisraad gekregen, voelde me echt blessed. Zou ik ook zo doen voor een (hopelijk toekomstig) kind. Ik was toen 18 maar op mn 28e kwam ik weer terug bij mn ouders wonen haha
Ik ging pas na mijn studie uit huis, maar heb toen ik naar school ging en tijdens mijn studie super veel gewerkt. Ik betaalde wel wat kostgeld aan mijn ouders, maar lang niet zoveel als wanneer ik op mezelf zou wonen. Verder gaf ik vrij weinig geld uit, dus toen ik eindelijk wel uit huis ging stond er een flink bedrag op de spaarrekening.
Zal vast ook met leeftijd te maken hebben
Weinig definieer ik nu even als onder de 1000. Medium tot 6000. Veel 6000-10000. Heel veel meer dan 10k
- Ik had weinig spaargeld toen ik uit huis ging en ik ging heel vroeg uit huis (<18)
- Ik had weinig spaargeld en ging uit huis tussen 18-21
- Ik had weinig spaargeld en ging na mijn 22e uit huis
- Medium spaargeld en <18
- Medium spaargeld en 18-21
- Medium spaargeld en 22+
- Veel spaargeld <18
- Veel spaargeld 18-21
- Veel spaargeld 22+
- heel veel spaargeld <18
- heel veel spaargeld 18-21
- heel veel spaargeld 22+
0 stemmers
Hahahhaa idd en toen ik met spoed in mijn huidige appartement ging, ben ik alleen met een bed en boekenkast ingetrokken Het heeft ongeveer 1.5 jaar geduurd voordat alles gemeubileerd was, kocht iedere maand een paar dingen. Dat vond ik oprecht prima, was zoooo blij met mijn appartement.
Als je niks had is dat makkelijk onthouden
Denk ook met locatie, sociale kring en opleidingsniveau? Op mijn mijn middelbare school (een uur van dichtsbijzijnde hogeschool, uur van de uni, vergrijsde doodsaaie plek) wilde iedereen dat gat uit dus ongeacht geld ging je gewoon uit huis. Je wilde daar ook echt niet alleen overblijven. Op de plek waar ik ben (10 min van hogeschool en uni, tegen Rotterdam aan) opgegroeid keek iedereen het aan en wonen meerdere vriendinnen nog altijd thuis. We zijn 9 jaar verder.
Vermoed daarnaast dat ouders altijd een heel belangrijk element zijn.
Ik heb overigens nog steeds geen spaargeld en ben 25 ben er wel hard mee bezig
In een middag bij de Goossens tafel, tv meubel en salontafel in zelfde houtkleur kopen
Nu bijna twintig jaar later heb ik nog steeds wat dingen die ik in die eerste periode dat ik op kamers woonde heb gekocht en dat vind ik zo’n leuke herinneringen, inderdaad veel leuker dan alles in 1x kopen. Een soeplepel die ik snel bij de Blokker ging halen omdat ik soep had gemaakt maar geen soeplepel had. Simpele roze koffiekopjes van de Hema maar ik voelde me zo volwassen want het waren míjn koffiekopjes (de rest van de uitzet was inderdaad een samengeraapt zootje van willekeurige familie/dode mensen).
Ik verzamelde al wel vanaf een jaar of twee van tevoren spullen die andere mensen weg deden en daarom gratis waren (veel mensen boden die dingen ook aan omdat ze wisten dat ik op mezelf zou gaan wonen). Ik heb 15 jaar later nog steeds het oude bestek van mijn oma en de jaren 70 ovenschalen van een oude buurvrouw. Ik had wel het geluk dat een bank die iemand weg deed een paar maanden bij mijn ouders in de garage kon staan bijvoorbeeld.
Verder kwam alles uit de kringloop en van marktplaats (ook dingen zoals een ikea boekenkast want ) behalve mijn matras, die kwam van een of andere beddendump aanbieding. Dat kon ik wel betalen van wat ik gespaard had van mijn zaterdagbaantje. (En er was nog studiebeurs!)
En in een kleine studentenwoning heb je niet veel nodig.
Het duurste was nog een verhuisbusje huren om alles te vervoeren toen ik eenmaal woonruimte had!
Edit: en ik kreeg dit soort dingen ook voor mijn verjaardag trouwens, van een paar vriendinnen heb ik bijvoorbeeld badhanddoeken gekregen en van een andere zo’n 10 euro hema waterkoker
Ik heb nergens geld aan uitgegeven toen ik uit huis ging, behalve een verhuiswagen, goedkoop laminaat omdat in mijn studentenkamer erg smoezelig tapijt lag, en een paar nieuwe pannen. Bed en servies nam ik mee van bij m’n ouders en ik had geen bureau (studeren deed ik in bed, zo ergonomisch).
Ik voelde me wel heel arm als student, terwijl ik dat feitelijk niet echt was. Ik wou niet te veel lenen dus werkte voor m’n kamerhuur etc. Ik heb tijdens mijn bachelor onder het bestaansminimum geleefd en daar nu eigenlijk spijt van. Tijdens m’n master ben ik toch gaan lenen omdat ik amper nog kon werken door de studielast en toen bleek lenen niet het einde van de wereld te zijn.
Voor het laminaat heeft m’n huisbaas trouwens uiteindelijk nog 2x de aankoopprijs betaald toen ik uit de kamer ging. Ik had gezegd dat ik het er anders weer uit zou slopen haha.
Ik dacht nee joh dat is toch 10 jaar maar oh mijn god
Haha ik studeer nog en zit op het moment in mijn bij elkaar geraapte kamer. Vind het wel leuk. Ik hoefde ook geen borg aan te betalen toen ik hierin ging (is van zo’n studentenwoningcoöperatie, Duwo). Wat ook scheelt is dat ik met anderen woon, dus alle keukendingen, wasmachines etc etc hoefde ik niet zelf te kopen. Sommigen beginnen inderdaad met gewoon een bed en kast. Mijn kast en bankje had ik beiden voor €50 per stuk op de kop getikt bijvoorbeeld, dus opzich niet duur. Wil binnenkort wel kijken om door te verhuizen en dan zal het allemaal wel iets duurder worden.
Edit: ohja en mijn bank is van Gerard vd Berg (even t labeltje gecheckt), dat is normaal blijkbaar duurder maar had ik toentertijd bij BVA ofzo gekocht dus dat voelde wel echt als een goede deal