Ja ik kan daar echt depressief van worden als ik daar te lang over nadenk
Ja uit pure verveling!!
Ja maar als ik 80 zou worden, kan ik nog zo veel doen. Als Ik maar 50 word, ga ik waarschijnlijk werkend dood. Dan heb ik geen tijd om samen nog suf met de caravan weg te gaan buiten het hoogseizoen. Word ik misschien nooit oma (oké dat is met 80 ook geen garantie, maar de kans is groter). Dan ⊠idk. Dan heb ik echt te weinig tijd gehad ofzo?
Maar ik wil ook eerder dood dan mân man. Want ik wil ook niet nog 20jr zonder hem / alleen leven na Bijv 40jr samen te zijn geweest. Dus tja
Ik begon deze pol omdat ik mapo tofu met gefermenteerde zwarte boontjes aan het eten was
Maar klinkt goed! Ik hoor idd vaker dat de szechuaanse keuken erg goed is!
Ik zou mân kind best graag Kerel hebben genoemd, soort geĂŒpgradede versie.
âKind, zorg dat je je nooit verveelt. Dat kost je en veel geld, en je krijgt het heel drukâ
Ik vind de tijd super snel gaan en vind vooral het besef erg dat je ouders ook ouder worden
Daar sta je gewoon niet zo bij stil als je jong bent (uitzonderingen daargelaten)
Welke serie is dit? Klinkt als iets wat ik wel wil zien, maar toch ook niet.
Ik heb vooral het idee dat sindsdien elk gevoel voor tijd helemaal naar de klote is. Alles voelt als een blob van tijd. Is het een paar maanden terug, een half jaar? een jaar? drie jaar? who knows. Al zou dat toch minder moeten worden langzamerhand dus misschien had ik dat gevoel ook zonder alles rondom corona gehad
Ja denk wel een beetje van allebei! Vind het ook zo gek als iets dan 10 jaar geleden is en ik toen ook al gewoon volwassen was, dat ik soms denk âhoe dan?â
En ik heb ook wel mensen waarbij ik het idee heb dat altijd als we elkaar zien het vooral gaat over dingen die we âvroegerâ hebben meegemaakt en we daar uren over kunnen praten maar eigenlijk niet echt meer nieuwe dingen meemaken. Ook natuurlijk wel meer geworden met corona, toen er helemaal geen reet te doen was, maar weet dat ik dat daarvoor ook wel dacht. Maar goed, misschien is dat ook wel iets wat een beetje hoort bij ouder worden. Of we zijn gewoon saaier geworden, haha.
Ah ja dat tweede wat je zegt is misschien ook wel meer wat ik bedoelde eigenlijk!
Al heb ik ook enkele mensen in mn omgeving waarmee ik vroeger hechter was en als ik die nu dan eens per jaar eens zie in een bepaald groepsverband (een verjaardag van een gemeenschappelijke vriendin ofzo) dan is vroeger een beetje nog onze enige gemeenschappelijke factor. Maar dat is eigenlijk wel wat anders weer
Waarom vind je Chengdu een kutstad?
Ik vond het nl. een van de leukste Chinese steden waar ik ben geweest.
Achteraf veelbetekenende nummers van artiesten met een tragisch levenseinde, zoals bijvoorbeeld Rehab van Amy Winehouse of Crawling van Linkin Park (zelfmoord Chester)âŠ
- Doen me niets, luister ik neutraal naar
- Raken me maar luister ik nog graag
- Raken me dus luister ik liever niet meer
0 stemmers
Nee, maar door jouw beschrijving voel ik me nu net Bella die in New Moon zo de hele herfst aan dâr voorbij ziet gaan
Van Linkin Park zijn wel heel veel nummers veelbetekenend, vooral het laatste album.
Niet perse door Corona maar ik besef me wel steeds meer dat mensen om me heen ooit weg gaan vallen. Laatst keek ik mijn moeder aan en dacht ik ineens âWow jij begint echt een ouwe kop te krijgenâ en toen ik laatst op een crematie was besefte ik me dat de kans groot is dat er binnen nu en 20 jaar ook een crematie voor een van mijn ouders is.
En als ik met mijn neefje over de middelbare school praat voelt het als 3 jaar geleden, maar het is TWINTIG jaar geleden dat ik een brugpieper was met mân Kipling tas.
Niet om het verlies van tijd, wel om het verlies van vertrouwen (in bestuur, beleid, medemensen die het leven van anderen minderwaardig vinden). Ik kijk daardoor wel echt cynischer naar de toekomst en specifiek de klimaatcrisis.
Ik heb dat heel erg gehad, boos en gefrustreerd zijn. Mijn beide ouders waren erg ziek tijdens de corona-periode, en mijn moeder is onlangs overleden. Ik vond het zo verdrietig dat we die laatste jaren zoveel van elkaar hebben moeten missen, al die keren dat ze in het ziekenhuis lagen en geen of maar 1 bezoeker per dag mochten, en al helemaal geen kleinkinderen langs mochten komen. Mensen die in die tijd zeiden âhoe erg is het nou, dan kun je even niet reizenâ, ja dat was dus wel erg want ik wist dat ze niet lang meer had.
Ik neem het niemand kwalijk, het is zoals het is en het was noodzakelijk. Want ik wist ook heel goed dat als de ziekenhuizen echt helemaal vol zouden liggen, er zeker geen plek zou zijn voor bejaarden met terminaal kanker. Maar het verlies van tijd samen, daar kan ik wel verdrietig om zijn.
Klopt zeker, vond het lastig eentje te kiezen maar denk dat dit een van de meest bekende is.
Ik luisterde vroeger superveel naar LP maar merk dat ik het sinds Chesters dood minder vaak doe. Ik heb dat ook bij andere artiesten. Weet niet helemaal precies waarom en ik lijk hier de enige te zijn. Het voelt wat luguber ofzo?
Heb wel vannacht ineens weer van alles geluisterd en dat smaakte wel naar meer.