Mijn vader is geadopteerd en we vermoeden heel sterk dat dit gedwongen afstand was. Schijnt een heel ding te zijn geweest in die jaren
Moeder van mijn oma was vreemdgegaan met een Amerikaan net na de oorlog. Best wel een cliché volgens mij. Mijn oma moest dit geheim houden, uiteindelijk kwam dit alsnog uit. Ze hadden een tijd geen contact met haar broer, maar gelukkig goed gekomen.
Zelfde hier, denk dat dit echt veel gebeurd is vroeger.
Mijn oma had tijdens/na haar laatste zwangerschap een âzenuwinzinkingâ gehad (ik denk wat we nu een postnatale depressie zouden noemen). Alle kinderen zijn toen tijdelijk onder gebracht bij familie leden en vrienden.
En onder druk van familie hebben opa en oma toen het laatst geboren kind (eigenlijk mijn tante) afgestaan aan een neef en zijn vrouw, die geen kinderen konden krijgen.
Wij hadden vroeger wel veel contact met haar, toen door omstandigheden niet meer. Maar ik kwam hier pas achter toen ik al volwassen was.
Mijn opa was eigenlijk een zoon van zijn oom, omdat zijn opvoedvader geen kinderen kon krijgen. Hij leek echt als twee druppels water op die âoomâ dus iedereen wist het.
Van mijn opa komen er elke paar jaar een paar tevoorschijn. Die gaan dan op zoek naar hun vader (opa), ontdekken dat hij al 7 kinderen heeft en kloppen vervolgens bij die kinderen (mijn moeder, tantes, ooms) aan. De jongste (die nu bekend is) is nog geen vijf jaar ouder dan ik.
Ja, dat is ook je taak, ouder zijnde.
Edit: zie dat dit al is gezegd.
Houd je partner de deur voor je open?
- Ja (bijna) altijd
- Af en toe
- Nooit
- N.v.t.
0 stemmers
Ik werk 's avonds het chillst. Maar ja de (kantoor)maatschappij is ingericht op 9-5 dus jammer maar helaas; weer een dag niks af prima oke doei.
Ik vind het sowieso niet nodig maar hij doet het wel altijd. Kan het wel waarderen hoor. Toen ik het een keer bij hem wilde doen vond hij dat ik hem voor lul zette pff
mijn oma heeft een kind gekregen van een Duitser toen ze 17 was (tijdens of vlak na de oorlog) en dat moeten afstaan, daar zijn mijn vader/ooms/tantes pas na haar dood achtergekomen
Zou je een collega die dichtbij woont een lift geven als die door de OV-staking niet op werk kan komen?
- Ja tuurlijk
- Alleen als ik diegene aardig vind
- Nee
0 stemmers
En als diegene een uur vroeger begint dan jij en dus ook een uur eerder opgehaald moet worden?
- Ja tuurlijk
- Alleen als ik diegene aardig vind
- Nee laat me met rust
0 stemmers
Er moet dan vast wel wat geschoven kunnen worden dus liever niet eerder
Als een collega door een staking niet op tijd op het werk kan komen, is dat overmacht en zou de werkgever ook mee moeten denken over een oplossing (bijv. taxi vergoeden) vind ik.
Of gewoon akkoord gaan met een uur later beginnen als de collega dan met iemand mee kan rijden.
Zou jij een dagje willen meelopen met een schaapherder?
- Nee
- Misschien
- Ja leuk!
- Al eens gedaan
0 stemmers
Ik heb een week meegelopen (vooral voor het aflammeren) en het was echt super leuk!
Hoe hoog in de boom zit jij?
- Nvt want ik ben zzpâer, ik werk niet, eenmanszaak etc.
- Ik heb een functie die buiten de hierarchie valt/wij hebben geen hierarchie
- Ik werk in een klein bedrijf dus dit is lastig te zeggen
- Ik ben algemeen directeur/ceo
- Ik zit in het MT (ceo, cfo,cto etc)
- Ik ben een middelhoge managementfunctie
- Ik heb geen middelhoge managementfunctie maar heb wel mensen onder me werken
- Ik heb geen management of leidinggevende functie
0 stemmers
Hoe belangrijk vind je dit?
- Heel belangrijk, ik heb doelen hieromtrent en werk hier actief naartoe
- Belangrijk, ik heb wel een vaag doel voor ogen
- Neutraal, ik doe liever wat ik leuk vind maar liever hogerop dan lagerop
- Onbelangrijk, het boeit mij echt niets
0 stemmers
Een collega van mij vindt het belangrijker hogerop te komen dan iets te doen wat ze leuk vindt, ik snap hier weinig van maar ben benieuwd naar hier.
Het âhogeropâ komen boeit me echt 0, maar het lijkt mij dus echt enorm leuk om mensen te begeleiden/coachen en verder te helpen (wat vaag omschreven). Bij het bedrijf waar ik werk is dat meestal een leidinggevende functie, dus in die zin probeer ik daar wel langzaam naar toe te werken.
Hogerop komen in mijn vakgebied betekent voornamelijk een week vol vergaderingen zonder echt dingen uit te voeren. Verander liever na een paar jaar van rol dan echt een hogere functie.
Vind hogerop onbelangrijk (denk dat veel types die graag hogerop willen er totaal ongeschikt voor zijn), maar salaris en autonomie wel, dus als dat op een bepaald punt samen gaat met nog een stapje omhoog wil ik dat wel.