Nou het hangt wel van de situatie af maar als iemand die zo dicht bij je staat je een groot cadeau geeft waarvan het bekend is dat het helemaal niet bij je past dan is het wel jammer dat diegene je blijkbaar niet zo goed kende als je dacht?
Duur badschuim kan je nog meenemen als je ooit ergens anders in bad zou gaan dus dat lijkt me zo erg niet 
Maar een kookboek met 100% vleesrecepten terwijl je vegan eet zou ik wel niet zo attent vinden. Luxe of niet.
Nouja ik vind producten gerelateerd aan vlees wel een dickmove als iemand heel goed weet dat je vegetariƫr bent dus dat zou ik niet zo waarderen, maar in de meeste gevallen zou ik er niks achter zoeken.
Ligt echt aan wie, want van mijn vader en broer heb ik lage verwachtingen.
Ligt heel er aan wie het is en wat ze geven. Is het echt iemand die super dicht bij mij staat, zoals mn partner of ouders, dan zou ik serieus teleurgesteld zijn en zou ik er wel wat zeggen.
Is iemand die minder dichtbij me staat, maar nog wel een goede band mee hebt, dan zou ik er een grapje over maken of niks van zeggen.
Maar het ging toch juist om iemand die echt close is? Als een random mens zoiets zou geven zou het me niet boeien, maar als mijn ouders niet zouden weten dat ik vegetariƫr ben zou ik wel vreemd vinden
Mijn vader heeft een keer gepresteerd om een Chanel douchegel voor me te kopen, terwijl ik zijn huid heb geĆ«rfd en we allebei echt nergens tegen kunnenā¦ Toen ik heb ik hem licht sarcastisch bedankt voor de jeuk die het me zou opleveren, kon hij gelukkig ook wel om lachen.
Maar bij hem is het altijd of helemaal raak of volledig mis, de ene keer krijg ik echt iets geweldigs wat perfect bij me past en ik zelf ook had kunnen kopen, en de volgende keer is het echt iets graflelijks wat helemaal niet mijn smaak is.
Een zo truttig mogelijk kopje met bloemetjes.
Heh, een mooi ingelijst racistisch pamflet. Dat zou nou een ājammerlijk cadeautjeā zijn.
Jongens doe nou niet alsof we niet blij zouden zijn met een ingelijste poster van ons tjer op de piano
Hangt dat niet al boven je bed?
Ssstt ik ben hier anoniem.
Hoe was voor jou de eerste week toen je bij je huidige werk begon?
0 stemmers
Het was wel erg stressvol, niet een beetje, maar niet paniekaanval-level.
Was ook wel een uitzondering, bij alle collegaās die na mij begonnen ging het er relaxter aan toe in het begin, maar een van de klanten die ik over moest nemen begon precies op de dag dat ik begon met een enorm project dat ze het liefst gisteren opgezet wilden hebben, dus ik werd meteen in het diepe gegooid 
Heb daardoor wel in korte tijd enorm veel geleerd en het was uiteindelijk wel mijn lievelingsklant, ga ze ook echt missen nu ik er weg ga (of eigenlijk al weg ben, maar officieel nog tot eind van de maand in dienst).
Heb jij wel eens in een vliegtuig gezeten waarbij omgeroepen werd dat ze vroegen of er een dokter aanwezig was in het vliegtuig?
0 stemmers
Ja eens. Het kan er ook eens tussendoor glippen. ik had een tijd terug een heel leuk boek cadeau gedaan aan een goede vriendin. Is echt een grappig verhaal, romcom achtig maar leuk bedacht en geschreven. Perfect dus dacht ik want ze houdt van lezen en romcomās. Tot ik hem een paar weken later zelf ging herlezen. Toen dacht ik ooh nee wat heb ik gegeven, dit kan echt niet voor haar. Dus heb toen zelf maar een appje gedaan met sorry dit was een mismatch van heb ik jou daar. Soms kunnen goede bedoelingen totaal verkeerd uitpakken zonder dat je je daar bewust van bent.
Mijn koffie thuis drink ik uit:
0 stemmers
Ik vind iets anders dan glas ZO vervelend haha. Terwijl ik het in de horeca prima vind. Houd gewoon van laagjes melk en koffie zien denk ik.
Twijfelde zelfs of ik wat moest na een tijdje maar ik had slaapmedicatie ingenomen en dat leek me niet handig.
Porselein, aardewerk en glas 
Ik heb dit alleen een keer gehad toen ik klein was in een skigebied op een berg, moest iemand gereanimeerd worden. Mān vader heeft toen nog met twee vrienden gereanimeerd maar die man heeft het helaas niet gered.
Doe nu al een half jaar over 1 boek. Schiet niet op