Nou ik heb ook een voorkeur voor ‘sliertpasta’ (spaghetti, linguine etc), terwijl vriend liever penne eet. Ik had pas een keer dat ik dacht ik maak een keer ouderwetse macaroni. Uit een soort van jeugdsentiment en kind kan dat makkelijk eten.
Maar ik had dus een of andere kortkokende versie, die hoefde maar 5 min. Dat vond ik echt niet lekker, hele vieze structuur. Dus niet lusten is een groot woord, maar zou het niet nog een keer kopen.
Ik heb een voorkeur voor goeie italiaanse pastas door iemand gemaakt met verstand van koken. Die tattaliaanse zooi hoef ik niet. Als er room in mn cabonara zit of de bolognaise uit een pot komt mag je t van mij zo in de kliko sodemieteren.
Ik ben echt zo’n pastasnob geworden, we kopen nu alleen maar Rummo, De Cecco of La Molisana en favorieten zijn (mezzi) rigatoni, paccheri en spaghetoni.
Mijn vriend leest mee en wil even ingrijpen. Insert:”bullshit dat het allemaal verbonden is en gekozen door zijn Nona”
Denk dat ik er 10 doe ofzo, 3/4 in m’n hals, beide polsen en dan nog een beetje rondom in de lucht en loop ik er door heen. En dat soms 2/3 keer op een dag, maarja werk met parfum dus denk dat dat ook wel anders is.
Oké nu heb ik zin in pasta
Ik weet niet of ik de vraag goed begrijp, maar ik dénk vaak te weten hoe iets zit, ben dan standvastig en blijk later echt onzin te hebben verkondigd. Hoe je iets uitspreekt, de basis van een drankje.
Ik hoor regelmatig “je verzint er weer eens iets bij”, eerst werd dat in ruzies gezegd, maar nu ook als grap over onboeiende zaken.
Dat over pastasalade in het relatieleed topic is wel een goed voorbeeld
Ik denk dan echt te weten hoe het zit en dan opeens onee wacht… ik weet hier niks vanaf, waarom doe ik van wel/waarom bemoei ik me ermee.
Dan heb ik trouwens wel snel door dat ik onzin verkondig. Maar in discussies heb ik het echt niet door. Gelooft mijn partner niks van, maar het is echt zo Ik denk dan echt iets wel/niet te hebben gezegd/gedaan en partner heeft iets van “hoe kom je daar nou bij? Dat is echt het tegneovergestelde van wat je net beweerde”. Ach ja.
Je bent in ieder geval niet de enige op het forum die onzin verkondigt, of dénkt iets waarachtigs te zeggen terwijl het waarschijnlijk bs is en toch helemaal overtuigd van zijn gelijk :d (te weinig mensen stemmen op “regelmatig” in je polls)
Ik had een cursusdag van werk
Hahaha ik heb ooit een vriendin van een vriendin - die met haar op bezoek was bij mij in Amsterdam - wijsgemaakt dat Amsterdam in een andere tijdzone ligt dan Twente En ja ze geloofde het echt.
Ik vind het wel leuk om met uitgaan iemand wijs te maken dat iemand random die die ook kent mijn broer/neef/vriend is ofzo en dat dan jaren vol te houden als je diegene weer tegenkomt. Haha raar soort vermaak wel. Of juist iets wat wel klopt over mezelf zo te vertellen dat iemand gaat en blijft twijfelen, haha ben ik ook wel goed in.
Toch wel 6 keer
4 keer in nek en dan nog elke pols
Ja same echt love ouwehoeren
Maar jammer dat ik steeds serieuzer word vroeger ging dit me echt goed af, maar laatste tijd wordt de fantasie steeds minder. Goed voornemen voor dit festivalseizoen; veel mensen veel dingen wijsmaken
Jaren geleden toen ik lichamelijk moest herstellen een tijd bij zo’n yoga dinges gezeten met vrouwen van het type detoxen tot je een ons weegt. En ik lag toen vooral op bed en had dus eigenlijk weinig te vertellen. En toen had ik er een kunst van om echt de grootste bullshit te vertellen als die vrouwen een praatje met mij wilde maken. Dat ik een zoon had die Wolf heette, ik oorspronkelijk uit Noord-Brabant kwam.
Gestemd op 9 maar was een 10 geweest als Finland het Songfestival had gewonnen
Als je mij iets randoms vraagt dan heb ik de neiging heel en passant een complete leugen uit te kramen. Ik denk dan dat het obvious is dat ik lieg maar mijn ex heeft bijvoorbeeld langere tijd gedacht dat mijn broer geadopteerd was.
Dit was echt precies ook mijn beredenering hahaha
Haha, wat mooi! Ik heb dat met sarcasme waarvan ik zelf denk dat het ervan af druipt. Maar niet iedereen snapt dat. En dan kijken mensen me aan of ik helemaal gek ben geworden als ik beweer dat het lelijkste kledingstuk dat ik kon vinden in een winkel eindelijk is wat ik al jaren zoek/een baan die op geen enkele manier (niveau, interesse, kwaliteiten) bij me past mijn droom is/etc.
Bij mij werd dit niet als optie gegeven allemaal. Ze hielden het echo scherm bij me weg bij de kliniek. Mijn moeder heeft het wel gezien, zij zat erbij en moest vreselijk huilen toen ze de echo zag. Ik was zelf dusdanig over mn toeren en lamgeslagen dat ik hier ook niks over vroeg of zei.
Achteraf, vind ik het persoonlijk soms een heel naar idee dat er niets tastbaars is. Het is er toch geweest, en ik heb er ongelofelijk veel verdriet van gehad, en nu is er niets tastbaars meer van over. Alsof het nooit geweest is.
Doe jij aan
vies-lekker eten
- Ja, heerlijk soms
- Nee, als ik iets lekker vind, dan vind ik het gewoon lekker
0 stemmers
Guilty pleasures
- Ja
- Nee, als ik iets een pleasure vind dan voel ik me er niet guilty over. Deal with it
0 stemmers
edit: ik had eerst bij guilty pleasures nee, maar toen dacht ik ineens aan Emily in Paris. Ik weet niet echt of dat een pleasure is want ik vind het echt slecht, maar ik heb toch 3 seizoenen gekeken dus blijkbaar vind ik het ook leuk. Misschien is er overlap tussen love to hate en guilty pleasure