Nee mensen hebben wel een last van mijn kind in het openbaar/vliegtuig oid. Maar ze is nog geen 2 dus heel veel kan ik er naar mijn mening nog niet aan doen. Ik zal haar zeker corrigeren maar zal niet alles op alles zetten ofzo. Er word wel eens aan een vliegtuigstoel getrokken of tegen geschopt en er word ook wel eens gehuild of geschreeuwd ergens.
13 likes
We waren huisgenoten. Dus we woonden eerst samen, daarna de relatie 
Maar samenwonen met zn tweeën was na 2.5 jaar.
1 like
Hoeveel setjes beddengoed heb jij in je kast (en om je bed)?
- Ik heb er maar 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6 of meer
0 stemmers
3 likes
Als mn kind overstuur is dan heeft het weinig zin om dit soort dingen te zeggen (maar dat vind ik ook niet de situatie, zou bij mijzelf ook niet werken gok ik), maar als hij jankt om het janken/overdreven, dan zeg ik het wel, maar ik probeer die zin wel te vermijden.
4 likes
Bedoel je setjes voor het bed waar je altijd in slaapt? Of in totaal, dus ook van oude reserve dekbedden, van de slaapbank etc.
Ja, maar niet omdat mijn kind niet mag huilen. Wel bij zeuren als ze haar zin wil hebben of als ze overstuur is, zodat ze kan stoppen met huilen rustig kan vertellen wat er is. Dat zeg ik er dan wel bij, niet alleen âstop met jankenâ oid.
7 likes
Bij een tantrum heeft het meestal niet zoveel zin om te zeggen dat ze moeten stoppen. Maar als hij aan het zeuren is dan zeg ik er wat van en probeer ik hem aan het praten te krijgen, zodat hij uitlegt wat zân probleem is.
4 likes
Mijn kind had dus een fase dat hij begon te janken om het janken, bij afscheid nemen op het kinderdagverblijf. Blijkbaar floepte ik er toen een âniet huilenâ uit en werd ik even tot de orde geroepen door de leidster, die zei âhuilen mag altijd, emoties tonen is niet ergâ dus sindsdien probeer ik er wel beter op te letten. Ik denk wel dat het - in de extreme doorgetrokken - kan leiden tot emotieregulatieproblemen, maar er zijn nog zo veel situaties te bedenken die hieraan bijdragen.
Ik probeer wel echt bewust te kijken naar mijn kind en de emotie en wat hij dan van mij als moeder nodig heeft en ook daarop te reageren.
5 likes
1 op bed 1 in de was en 1 in de kast
Maar ik weet eigenlijk niet hoeveel er mijn verhuizing hebben overleefd
3 likes
Maar ik gebruik er maar twee. Dus de rest is kastopvulling.
1 like
Mijn moeder lachte me wel eens uit als ik moest huilen (ook toen ik puber ofzo was en niet jankte om een snoepje ofzo). Dat zou ik ook niet aanraden, voelde kut. Kan t haar nog steeds wel eens kwalijk nemen 
7 likes
Nog niet. Ze is bijna 2 en dr gehuil is nu echt nog driftbuien, geen manipulatie en gezeur. Ik haal dr wel fysiek weg uit de situatie als het in het openbaar is, vind niet dat anderen er last van moeten hebben (meestal naar huis als dat dichtbij genoeg is of naar de auto anders), maar daarna laat ik dr wel huilen. Ik ga bij dr op de grond zitten, zeg dat ik er ben als ze klaar is om te zeggen wat ze wil en laat dr rustig gaan. Na een minuutje ga ik meestal iets doen dat ze interessant vindt, zoals rustig een boekje voorlezen, tegen bladzijde 2 of 3 komt ze dan bij me zitten voor een knuffel of om mee te lezen of om te âzeggenâ wat ze wil.
Maar ze huilt eigenlijk ook niet vaak nog. Of ik het âgentle parenting dingâ kan voortzetten als ze wel in zeurmodus komt is een zorg voor dan.
31 likes
Nou het is ook wel iets wat ik als moeder best lastig vind hoor. Want ik merk wel dat veel volwassenen om mij heen toch emotioneel zijn zoals ze het geleerd/meegekregen hebben vanuit hun verzorgers. En ik ben als ouder best wel hard (ik heb mijn kind laatst ook onder de koude douche gezet, wat ik nu nog steeds vrij terecht vind maar waarvan ik wel hoop dat het eenmalig nodig was) en tegelijkertijd wil ik mijn kinderen wel opvoeden met dat ze hun emoties kunnen tonen. En wie ben ik om invulling te geven aan hoe zij zich emotioneel voelen?
Maargoed ik probeer ook niet teveel zo diep te denken en vooral per situatie bewust te zijn van "wat heeft mijn kind van mij als ouder (emotioneel) nodig.
4 likes
Ik zie jou de laatste tijd echt alleen maar bezig met aankopen.
Valt me op
3 likes
Ligt inderdaad aan het soort overstuur maar eigenlijk is hier meestal is gewoon de ruimte voor. Dan benoem ik dat ook gewoon emotie + gooi het er maar even uit. Dan duurt het hier 9 vd 10x niet lang omdat ze de ruimte krijgt. Maarja ik ben ook mens en soms geen geduld (dan wordt het erger altijd). Verder heb ik mijn kinderen als baby nooit echt laten huilen. Heeft te maken dat ik zelf idd ook moeite heb (gehad) met emotieregulatie. Ik wil mijn kinderen anders meegeven en vind het dus belangrijk. En de voorbeelden van @Branko haar poll is mi geen gentle parenting maar gewoon geen opvoeding 
1 like
Haha, als mân geduld op is dan is dit ook weleens de boodschap (zonder het Amsterdamse accent).
1 like
Het is denk ik heel contextafhankelijk en leeftijdafhankelijk, maar volgens mij staat wel vast dat een sensitieve aanpak voor emotioneel weerbaardere kinderen zorgt. Een van je grootste taken als opvoeder is veiligheid bieden en dat doe je niet als je je kind bang maakt om emotie te tonen omdat dat bestraft wordt of het vraagt emotie weg te duwen. Je wilt dat een kind leert dat opvoeders sensitief reageren op getoonde emoties, dat dat patroon van reactie voorspelbaar is en dat kan op allerlei manieren die toch vaak neerkomen op door te troosten, luisteren, emotie bespreekbaar te maken en afhankelijk van de leeftijd te laten zien hoe je om kunt gaan met wat je voelt en daarvoor hoef je er echt niet altijd naast te gaan zitten of elk huiltje terecht te vinden.
22 likes
Ik vind het zelf meestal veel ongemakkelijker om een kind gecorrigeerd te zien worden dan om een kinds gezeur aan te horen. Natuurlijk is het allemaal contextafhankelijk, maar ik kan een peuterdriftbui véél beter hebben dan het aanhoren van stemverheffing of boze woorden van een ouder (ook al heb ik er verder geen mening over, ik heb zelf geen kinderen en weet niet hoe het allemaal werkt).
12 likes
Ik heb gestemd op âeen beetjeâ omdat ik mezelf echt heel gemakkelijk kan verliezen in iets, maar dat wel weet van mezelf en het probeer te vermijden/voorkomen. Ik heb het vooral bij spelletjes ed. Vorige week zijn we met ons kind naar een grote gamehal geweest, en ik kan te makkelijk bij zoân kast blijven staan (en credits/geld in gooien) om mn score te verbeteren of te proberen de muntjes te verschuiven. Echt triest. Een paar jaar geleden ben ik met vrienden naar een casino geweest, en toen dacht ik âdit is foute boel hier moet ik niet meer komenâ.
1 like
@Shadina Het is vaak ook maar een momentopname. Ik denk dat ik er ook wel eens uit zie als een passieve ouder namelijk. Als mijn dochter boos is gaat ze huilen, ze wil dan even niet praten en ik mag haar niet aanraken of troosten. Dus ik zit of sta dan ook maar even naast een huilend kind 
Als ik zelf gewoon kalm ben en haar laat uithuilen, gaat de boosheid het snelst voorbij waardoor we het kunnen bespreken. Dusja, voor een voorbijganger ziet het er waarschijnlijk uit of ik er niets aan doe.
9 likes