Wie dan?
1 like
Daarom had ik een kledingmaat erbij gezet.
Op het kaartje? Dit heb ik echt nog nooit gezien 
En wat doe je met mensen die 3/4/5 weken later op kraamvisite komen?
5 likes
Een van mijn katten heeft meerdere keren op een schaaltje gekotst. 
2 likes
Die moeten het niet wagen om met kleertjes aan te komen!!
4 likes
Daar had ik niet bij stilgestaan. Maargoed uiteindelijk geen kraamvisite kunnen ontvangen door opname van mij en kind en covid. Dus uiteindelijk ook geen problemen ervaren haha.
Ik doe meestal een aantal maatjes groter. Mensen krijgen vaak toch al de kleinste maatjes of hebben ze zelf al een hoop van. En inderdaad een thuisbezorgd bon. Zo hoeven de ouders een avondje niet te koken als ze een zware dag/nacht hebben gehad.
2 likes
Of gewoon naar lijstje.nl 
1 like
Of gewoon geen kleren geven, want het is toch bijna nooit je eigen smaak.
15 likes
Ja geef cadeaubonnen van winkels waar je de bon ook aan kleding voor moeders kan uitgeven 
20 likes
Nou wel ruimte overlaten voor een gedichtje over hoeveel teentjes het kind heeft (surprise het zijn er 10, who wouldāve thought)
3 likes
Oh joh! Ik had echt geen idee. Wist ook helemaal niet dat die maten de lengte zijn. Ik snap echt niks van babykleren en geef dat expres ook nooit. Geef meestal houten regenbogen en inclusieve voorleesboekjes enzo. Jij had laatst ook een leuk boekje gedeeld dat ik wil geven als mān nichtjes kind 1 wordt
4 likes
Als je oude fotoās ziet van jezelf van vroeger (toen je kind/jongvolwassen was) welk gevoel overheerst dan (in de meeste gevallen)?
- Nostalgie
- Melancholie
- Blijheid
- Droefheid (anders dan nostalgie of melancholie)
- Een andere emotie
- Ik heb hier nooit echt emoties bij
0 stemmers
2 likes
Eerlijkā¦ dit is zooo slim!
1 like
Ligt er wel echt heel erg aan welke periode overigens, van baby tot aan een jaar of 7/8 vooral nostalgie, maar 8 t/m 12 vooral heel droevig.
5 likes
Is ook wel echt een beperkte poll, kan me voorstellen dat het nogal kan verschillen
1 like
Als ik fotoās zie van 0-4 jaar dan zie ik een heel vrolijk en blij kind. Vanaf groep 3 (tot ik ging studeren) ging het eigenlijk bergafwaarts, als ik de fotoās zie herinner ik me weer hoe ongelukkig ik was en hoe onbegrepen ik me voelde. Droefheid overheerst doordat ik zie wat voor een strijd het is geweest. Gelukkig nu met de juiste hulp weer op mān pootjes terecht gekomen
5 likes
Ik herken mezelf nooit als dezelfde persoon die ik nu ben op fotoās. Ik bedoel ik zie heus wel dat ik het ben en ik zie er ook niet anders uit dan ik denk, maar ik voel geen connectie naar die persoon zeg maar; het voelt niet alsof ik dat dan ben op de foto hoewel ik weet dat het wel zo is.
Maar dat heb ik sowieso met herinneringen, misschien heeft iedereen dat wel hoor, het gevoel dat het niet mijn leven was maar een heel ander leven en ik voel daar dan ook niks bij.
6 likes
Beetje random maar aan de hand van wat je beschrijft moest ik denken aan Caro Verbeek. Zij is kunsthistoricus en geurexpert, ben laatst bij een lezing van haar geweest en was echt heel interessant! Ook over hoe geur en herinneringen verbonden zijn etc. en ook in combi met kunst en cultuur. Was ook iemand mee die echt geuren de ruimte in blies waardoor je verschillende dingen kon ervaren. Weet eigenlijk niet of ze dit op andere plekken ook doet, maar anders echt een aanrader
7 likes
Ik ken dat met geur wel ja. Ik kies ook voor dingen die ik heel bewust wil onthouden speciale geuren. Als ik op een bijzondere vakantie ga koop ik daar bijvoorbeeld een bodyspray oid voor die ik op dat moment lekker vind en die draag ik daar dan elke dag en als ik thuis kom bewust een hele poos niet meer, zodat het vanaf dan mān ācuraƧao geurā is.
Elke jaar naar Frankrijk droeg ik dezelfde Sun, met mān bruiloft Nature van ChloĆ©, vakanties naar CuraƧao waren een of andere bodyspray van Yves Rocher.
12 likes