Ik heb het hier wel eens met anderen over gehad en volgens mij zit ik er een beetje tussenin eigenlijk? Niet echt hele duidelijke beelden eigenlijk en volgens mij alleen dingen die ik eerder heb gezien. Ik kan me niet zo goed “nieuwe” dingen inbeelden
Edit: ooh plaatje gevonden om poll bij te maken en misschien heb ik dan toch afantasie als ik dit zie, haha:
Wat zie jij?
0 stemmers
Ik kan wel dagdromen/fantaseren over dingen en heb daar dan soms wel een soort van beelden bij, hoewel misschien meer herinneringen van beelden ofzo… en dat kan wel een beetje een verhaal worden maar dan niet dat ik het ook visueel echt voor me zie
Dit klinkt wel tof haha zou ik ook wel eens willen ervaren
Als ik mijn ogen dicht doe zie ik of zwart of rood als het licht erop staat haha. Wel kan ik aan dingen denken en zo dagdromen bijvoorbeeld, maar iets zien kan ik niet.
Wel in mn dromen, dan ‘zie’ ik wel dingen
Misschien is dat ook wel waar het misgaat bij het manifesteren; als ik al niet fatsoenlijk dingen kan visualiseren 
Haha grappig ik kan dus best beelden zien maar blijkbaar niet op commando
Kun jij goed gezichten voor je zien?
0 stemmers
Meeste wel maar soms schuiven er twee gezichten over elkaar heen. Dan probeer ik aan A te denken maar B wordt daar dan overheen geschreven ofzo 
Oh ik kon mezelf ook zo tegen komen met tekenen of handenarbeid op de middelbare. Dan zag ik echt een prachtige tekening voor me, maar mijn tekentalent kwam niet verder dan een stickman.
Zo herkenbaar dit, alsof de schakel tussen mijn hersenen en handen dronken is. Ik zou echt een x een collage moeten plaatsen hier van mijn knutselprojecten van de basis-en middelbare school.
Of die periode in mijn studententijd toen ik getrapt was in de leugen dat je tekenen kan leren.
Jaa nou las ik dat 4% ofzo afantasie zou hebben dus het is niet per se een hele betrouwbare test, maar het geeft toch een beetje een idee denk ik haha.
Vraag me nu wel ook af of dit ook verklaart waarom ik nooit van tevoren goed kan inschatten of een outfit “werkt”, maar dat ik het eerst aan moet doen om te zien. Of dat ik met yoga bijvoorbeeld er ook nooit uitkom als ik alleen de instructies hoor, ik moet het bijna altijd ook eerst daadwerkelijk zien om te begrijpen wat ik moet doen… en nog wel meer dingen hmm 
Wow fascinerend ik las rode ster en dacht ja tuurlijk rode ster, kan ik, maar toen ik m’n ogen dichtdeed en heel hard concentreerde zag ik toch echt donkerroze 
Ik kwam er laatst pas achter dat dit dus niet gebruikelijk is. Al heel mijn leven ga ik een soort eigengemaakte film in mijn hoofd afspelen wanneer ik ga slapen. Heb ook altijd meerdere scenarios en scenes om uit te kiezen en soms spoel ik terug als de film niet loopt hoe ik wil. En dagdromen in het ov met muziek op? Geweldig.
Ik zei dat ooit tegen een vriend en hij keek me aan alsof ik van het padje was.
ik krijg echt een error hiervan. Zien jullie dan letterlijk een rode ster in je gezichtsveld?
Ik kan het me wel inbeelden, dus dan is het een gedachte, en heb veel fantasie maar ik zie niet een rode ster voor me als ik m’n ogen dichtdoe.
Precies dit.
Ik heb een soort narrator stem in mn hoofd en geen beelden
Maar scenarios bedenken lukt (helaas soms) 100%
Vaak is het zoiets
Zie jij de wereldkaart voor je als je aan de aarde denkt? Of kan jij hem voor je zien?
0 stemmers
Ik zie die altijd voor me als mensen iets over de wereld/een land zeggen en ik kan er ook op in en uitzoomen zeg maar. Lijkt me echt onhandig om dat niet te hebben aangezien ik er zo aan gewend ben.
Als ik aan de aarde denk zie ik de bol, maar als je wereldkaart zegt zie ik wel een wereldkaart.
Dit heb ik wel! Maar ik weet niet of het dan een beeld is of een reeks gedachten of een gevoel van een beeld??? Dit wordt met het woord vager haha
Ik vind dit zo interessant. We hadden het op het werk over 100-plussers en of we die hadden in ons dorp, ik kon zo onze oudsten opnoemen, want in ons vorige computersysteem opende die standaard de mensen op leeftijd en ik zie dan “gewoon” voor me welke mensen er altijd bovenaan in beeld stonden en ookal ken ik die mensen niet, ik kan dan wel op de naam en de straat komen, gewoon omdat je dat beeld zo vaak zag. Ik vind dat logisch, maar iedereen keek me aan of ik gek was geworden. 
Zo raar dat je niet voor een ander kan bedenken wat “normaal” is.
Als mijn vriend me appt op het werk: waar ligt de zaklamp, dan zie ik die ook gewoon voor me al staande in de meterkast op het plankje, ik hoef niet echt te onthouden dat die daar ligt, ik zie het gewoon voor me dat ie daar staat.
Ja dit is confabuleren ben ik bang.
