Ik vind dit zo interessant. We hadden het op het werk over 100-plussers en of we die hadden in ons dorp, ik kon zo onze oudsten opnoemen, want in ons vorige computersysteem opende die standaard de mensen op leeftijd en ik zie dan “gewoon” voor me welke mensen er altijd bovenaan in beeld stonden en ookal ken ik die mensen niet, ik kan dan wel op de naam en de straat komen, gewoon omdat je dat beeld zo vaak zag. Ik vind dat logisch, maar iedereen keek me aan of ik gek was geworden.
Zo raar dat je niet voor een ander kan bedenken wat “normaal” is.
Als mijn vriend me appt op het werk: waar ligt de zaklamp, dan zie ik die ook gewoon voor me al staande in de meterkast op het plankje, ik hoef niet echt te onthouden dat die daar ligt, ik zie het gewoon voor me dat ie daar staat.