Bah zeg ‘ouders’ die geërfd geld van hun minderjarige kinderen willen gebruiken/misbruiken vind ik echt walgelijk.
Maar als ik dit goed begrijp was de stiefmoeder ook geen directe familie van de oudtante in kwestie? Snap wel dat de tantes gingen steigeren dan, ik zou echt zoiets hebben van “waar bemoei je je mee dan” (al kan ik me voorstellen dat dat anders is als de stiefmoeder in kwestie al lang in de familie is ook)
Wat sick zeg. Het maakt geen donder uit of je elkaar kent, de oudtante heeft het gewoon zo op papier gezet. Wat worden mensen altijd beesten als er geld in het spel is. Ook nog een stiefmoeder - die mot helemaal opbokken dus.
Maar zij = de/zijn moeder, of zij = de/zijn stiefmoeder.
Want dat stiefmoeder er een andere mening op nahoudt is waarschijnlijker dan zijn eigen moeder.
Of snap ik de familiebanden niet helemaal.
@FredPaillet @ellegirltalk
Oh nee, sorry, ik leg het heel ingewikkeld uit allemaal denk ik haha. Het ging om de oudtante van mij stiefmoeder, en de tantes waar ik het eerder over had waren de zussen van mijn stiefmoeder. Mijn (half)broertje is de zoon van mijn vader en stiefmoeder. Dus voor hem zijn moeder, en voor mij mijn stiefmoeder.
In dit geval is mijn stiefmoeder eigenlijk al wel praktisch mijn hele leven mijn stiefmoeder
Ah ok!! Los van dat, is het alsnog te absurd voor worden. Dit is de reden waarom er testamenten zijn. Je dient je daaraan te houden als er staat dat X een bedrag krijgt. Stelletje hyena’s.
Ik vind dit wel echt walgelijk en hoop dat mijn hypothetische kinderen wijs genoeg zijn om de gekte hiervan in te zien.
Edit; ik snap ook best wel goed dat je dan als ouder besluit in te grijpen en voorstelt er iets van te doen waar iedereen wat aan heeft.
Wat is dat ook voor gekke “ik wijs random een telg aan” manier
Had ze altijd al een zwak voor de neefjes in de familie ofzo :’) Ben je baby van 2 dagen oud, kaap je zo de erfenis voor je neus van je oudere broer.
Ja het idee is belachelijk, maar tegelijkertijd is het wat de oudtante wil, dus daar heeft verder niemand iets aan te veranderen.
Ja ik kan me ook wel voorstellen dat dat uit ongemak voorkomt, dat jouw zoon zonder duidelijke reden als enige iets krijgt en de rest helemaal niets, en dat je dat dan voorstelt. Ook al hoort dat niet.
Maar je eigen tuin opknappen vind ik dan trouwens wel weer raar, ook in die context.
Ik vind trouwens ook dat het gevoelsmatig wel uitmaakt om hoeveel geld het gaat. Als het om een paar honderd (of zelfs paar duizend) euro gaat is dat ook weer heel anders dan wanneer het om tonnen gaat.
Vind dat je in deze situatie best voorbij mag gaan aan de wens van de oudtante. De oudtante speelt postcodeloterij over de hoofden van haar neefjes en nichtjes en hoeft de gevolgen van haar verdeel en heers spel niet meer te zien.
Dan zou er een wet moeten komen waarin staat dat je niet aan louter 1 neef of nicht iets mag schenken.
Heel vroeger gebeurden dit soort dingen volgens mij wel eens, omdat de oudste zoon in principe de hoofderfgenaam van zijn ouders was en bijvoorbeeld het familiebedrijf zou erven en hoe jonger (in rangorde) je was, hoe minder je zou erven. Dus als je zelf geen kinderen had, was je erfenis nalaten aan de jongste zoon van een familielid een manier waarop je het kon nalaten aan degene die het het meeste nodig had/die er het meest aan had. Een soort van eerlijk verdelen gedachte.
Dit gaat uiteraard alleen over mannen, dochters kregen soms niets, want die hoorden na hun huwelijk bij de familie van hun man en zouden op die manier voorzien zijn
Misschien dat het op zo’n soort ouderwetse gedachte gebaseerd is?
Ja of je gaat gewoon voorbij aan de wet. Zou in dit geval wanneer het kind in kwestie oud genoeg is bespreken wat een eerlijke oplossing is. Gelijk goede test om te kijken of er iets van de opvoeding is bijgebleven.
Maar misschien vond ze het een mooi gebaar? Traditioneel of weet ik veel wat voor reden ze ervoor had? Het is háár geld en zij heeft wettelijk vastgelegd dat kleinkind X het geld krijgt. Dat is gewoon zijn recht en het geld is (nogsteeds, uitgegeven of niet) van hem. Ook als je als minderjarige geld erft dan hebben je ouders de plicht om dat voor je te bewaren tot je 18 bent, en dán kan er besloten worden wat er met dat geld gaat gebeuren, door de erfgenaam. Het is echt niemands recht om dat geld te spenderen voor het 18e jaar van het kind. Te belachelijk voor woorden dit.
Het is een in en in lelijk gebaar. Dat is het hele probleem. Zij kan dat mooi gevonden hebben, maar dat maakt het nog niet mooi.
Ik bekijk dit misschien teveel uit eigen perspectief, maar mijn bloed begint echt te koken bij het idee dat de jongste van de kleinkinderen ineens een smak geld zou krijgen. De jongste twee komen nota bene uit hetzelfde geboortejaar en het gross van de kleinkinderen zou (al is het maar een klein bedrag) dat geld goed kunnen gebruiken. Je bent echt een beetje ziek als je op zo’n manier geld uit deelt. De wet zou mij als ouder dan echt weinig kunnen schelen. Dat iets wettig is maakt het niet rechtvaardig.
Dan nog zou ik eerder het geld verdelen/ bewaren voor de kinderen dan uitgeven aan mezelf/ mijn tuin/ weet ik veel. Ik vind dat zo inhalig, boos worden om geld dat je sowieso nooit had gehad.
Dat zeg ik in een eerder bericht ook al. Je tuin is niet het meest sympathiek, tegelijkertijd: als je kinderen nog thuis wonen kan ik zelfs daar inkomen. Opvoeden is niet gratis, het is niet dat elke cent die een ouder uitgeeft aan eigen eigendom een cent voor zichzelf is.
Ik ben het met je eens dat de redenatie twijfelachtig is, maar dat maakt haar wens niet ineens van mindere waarde omdat wij er wat van vinden. Het staat op papier dus zo zal het geschieden. Ik snap je gevoel helemaal dat het niet eerlijk (of zelfs vals of lelijk) is, maar dat zou ik dan op de 18e verjaardag van mijn kind met hem bespreken. Dat het uiteraard heel chill is dat hij geld heeft gekregen, maar dat hij er eens goed over na moet denken wat hij ervan vind dat hij het op deze (lelijke) manier gekregen heeft en dat het ook een mooie optie zou kunnen zijn om het met alle kleinkinderen te delen. Ik zou daar een opvoedkundig moment over geld en privilege van maken, ipv het voortijdig zelf uit te geven (en al helemaal aan het opknappen van mijn tuin…) Dát vind in het meest kwalijke aan deze situatie.
Dat is precies wat ik hierboven zeg. Edit: en eerlijk. Ik geef geen fuck om de wens van een dode die op zo’n manier met de familie omgaat. Over de doden niks dan goeds is aan mij niet besteed hoor.