Ik zou wel stemmen ja maar denk niet dat het heel veel kans heeft
Ja dit. In de afgelopen jaren heb ik grote life events meegemaakt, zoals overlijdens maar dus niet in positieve zin en dus ook niet gegroeid wat mij betreft
Gescheiden, dus uit een nare relatie gestapt, mân huis gekocht, rijbewijs gehaald, auto, goed sparen, zit lekker in mân vel, ben blijven hardlopen ipv steeds een winterpauze en ben over all gelukkig
Ik heb een seksspeeltje liggen thuis dat mijn expartner voor âonsâ had gekocht om ons toen al ten dode opgeschreven relatie en dus ook seksleven nieuw leven in te blazen. Hij wilde het niet terug (ik heb het gevraagd ja :D) en heb het zelf nog één keer gebruikt nadien (solo) maar zelfs dat voelt verkeerd. Dus het ligt nu te verstoffen.
Ja enorm, ik ga NOOIT meer zelf een muurtje schilderen lol. Maar verder ja best wel denk ik. Had een erge paniek/angstoornis en die is wel bijna verdwenen. Dat vind ik het belangrijkst voor mezelf.
Ik woon hier 5 jaar en nog altijd niet gewend
Mijn leven is heel anders dan voor corona, maar ik weet niet of ik het zie als groei. Op werkgebied wel trouwens (want super onzeker door mijn laatste kut stageplek, toen ik ben geswitcht ben ik echt helemaal opgebloeid en zelfverzekerd afgestudeerd met hoge cijfers), maar mijn thuissituatie bijvoorbeeld is gewoon âandersâ dan een paar jaar geleden.
@chiren Hoe komt het dat je na zolang nog niet gewend bent aan je woning?
Ik zou het niet per se gegroeid noemen, maar heb wel een kind gekregen het afgelopen jaar, dus mijn leven is zeker wel veranderd.
Ik woon vlakbij een route waar hulpdiensten langsgaan en kan niet wennen aan het geluid van de sirenes. Daarnaast zijn er wat buren waarvan de achtertuin aan de mijne grenst die constant keiharde bass aan hebben waardoor het zelfs hier trilt. Of gewoon kei veel lawaai maken in hun tuin.
Ben chronisch ziek waardoor ik weinig energie heb en een prikkel verwerkingsstoornis, door die combinatie icm veel âgeluidenâ voel ik me weinig ontspannen en ik denk dat ik me daarom niet echt thuis voel.
Het is verder echt een prima woning, sta met 40 minuten op Amsterdam CS. Ik woon in een best groene omgeving met alle voorzieningen vlakbij. Maar het is wat zuur ofzo omdat ik uit Amsterdam ben weg gegaan voor meer rust en mijn gezondheid.
Letterlijk gegroeid als in: spieromvang maar ook vet waardoor ik geen ondergewicht meer heb en veel van mijn oude garderobe niet meer pas, figuurlijk gegroeid want hbo afgerond, masteropleiding afgerond en een nieuwe vaste baan, angststoornis overwonnen en over 2 weken verhuizen naar de binnenstad. En een dozijn grijze haren rijker.
Edit: oh ja en ik ben mijn bookstagram begonnen en heb mezelf leren haken
Ik ben milder geworden naar anderen (elk mens is anders en iedereen heeft recht op zân eigen waarheid/problemen) maar wel harder/duidelijker naar wat ik wil in mijn leven en waar ik tijd en energie aan besteed.
Volgens mij hoort het gewoon bij ouder worden.
Als ie het nummer doet wat donnie heeft (mee) geschreven sowieso 1000% winnaar
Dan gaat deze songfestivalhater zelfs kijken en stemmen.
Ik ben afgelopen jaren ook in omvang gegroeid ja en op mn werk ook wel. Persoonlijk wel echt het gevoel dat ik stil sta. Maar weet ook niet zo goed wasr ik heen wil/kan groeien op dat vlak
Ik las even donnie (me)
hahaha
Haha nee joh, mijn stem is in ieder geval puur hypothetisch
Edit: en ik baseer me ook op hoe het bij mijn ouders op het platteland gaat, maar het is idd zoals @Acquiesce zegt wel vreemd als je binnenkomt en er is niemand te zien omdat ze even boven zijn of zo. Maar zo gaat dat daar. Ik zou dit zelf alleen trekken van familie en vrienden mits aangekondigd, dus ik heb niet echt de plattelandsmindset meer wat dat betreft.
Ik ben eigenlijk wel verbaasd dat de meeste mensen aangeven enorm of een beetje gegroeid te zijn. Bij mij is er in de afgelopen drie jaar eigenlijk gewoon niks veranderd behalve dat ik een andere baan heb in hetzelfde vakgebied. Maar eigenlijk ben ik daar ook gewoon blij mee. Ik was 3 jaar geleden dezelfde persoon in dezelfde omstandigheden maar ik vond mezelf en waar ik stond toen prima en nu ook.
Hmm 3 jaar geleden was ik getrouwd met een man, moeder, zwanger, mooi koophuis, 2 autoâs op de oprit, prima baanâŠ
In die 3 jaar heb ik mijn hele leven overhoop gegooid. Gescheiden van mijn man, verhuisd naar een huurwoning, relatie gekregen met een vrouw (erachter gekomen dat dat was wat er altijd nog ontbrak), stabiele relatie opgebouwd, nieuwe baan gevonden waar ik binnenkort begin en wachten we op de sleutels van ons 1e koophuis samen, in een andere woonplaats.
En door al die life events de afgelopen 3 jaar, enorm gegroeid als mens. Dus ja, het kan.
3 jaar geleden was ik diep ongelukkig, ik wist niet wat ik wilde met mijn leven, was aan het jobhoppen omdat in de sector waarin ik werkte niet gewerkt mocht worden (corona), financieel gezien hadden we weinig omdat ook mijn vriend zijn werk niet door kon gaan. En dat allemaal terwijl we een baby hadden en een vrije sector huurwoning. We moesten goed puzzelen want het kwam wel eens voor dat we eind van de maand niks meer hadden.
Nu gaat het financieel goed, ik heb een risico durven nemen en ben aan een nieuwe opleiding begonnen in een hele andere sector. Iets waarvan ik altijd gedacht had dat ik er niet geschikt voor was. Ik voel mij mentaal en fysiek veel beter, ik sport nu veel meer dan ik ooit heb gedaan en merk dat ik het nu ook leuk vind. Al met al ben ik veel gelukkiger dan 3 jaar geleden.
Ben het leven gewoon best leuk gaan vinden en dat had ik 3/4 jaar geleden niet echt voor mogelijk gezien. Niet dat ik doodongelukkig was, maar ik was ook echt niet gelukkig. Klinkt zweverig, maar het is ineens (is ook niet over een dag gegaan) allemaal veel luchtiger en lichter.
Keihard moeten rouwen, ondertussen afstuderen en uiteindelijk naar het buitenland verhuisd