Ik moet altijd denken aan hoe ik één van de eerste avonden dat ik in een bioscoop werkte waar jongeren onder de 18 en studenten korting kregen, ik een lesbisch stel (overduidelijk leeftijdsgenoten rond de 40, maar één van de twee was heel tenger en had een justinbieberkapsel) voor een moeder en zoontje aanzag en automatisch één kaartje met korting aansloeg. 
36 likes
Nee, en ik begrijp ook niet hoe het zo kan gezien worden. Het is gewoon fucking kut en vermoeiend, en in mijn geval helemaal niets “hihi” aan.
In mijn privé-leven is het al vervelend, in een professionele situatie nog meer. Volgende zaken hebben mensen mij al gezegd in een professionele context:
- als consultant, vlak voor ik een strategische presentatie moest geven aan het management van een bedrijf, de CEO: “ben jij eigenlijk al oud genoeg om met de auto te rijden?”
- in een meeting van een oude witte man: “ik ben al bezig met deze problematiek sinds 2002, ik weet niet of jij toen al geboren was” (ik heb daarop geantwoord: “je hebt het klaarblijkelijk nog steeds niet opgelost dus goed dat we er nu even samen naar kunnen kijken”)
- In een meeting, ik kom binnen en schud de persoon waarmee ik een meeting heb de hand, hij: “jij komt waarschijnlijk de koffie zetten, ik heb een meeting met mevrouw Flalamingo”
- Bij een teamuitje een drankje achteraf bestellen op café, ik ben de leidinggevende nota bene, maar wel de enige die haar ID moet laten zien… (ik ben 31 trouwens, en er zitten ook jongere mensen in ons team)
Ik heb altijd het gevoel dat ik me in mijn job dubbel zo hard moet bewijzen door mijn babyface (en geslacht). Ik let altijd op wat ik aan heb (blazer, weinig kleurrijke kledij, hakken, make-up…) en ik let er ook op dat ik in een meeting met oudere mannen niet als eerste koffie neem of notities neem, om niet tot koffiemeisje of verslaggeefster benoemd te worden in de meeting. Want dat kan gebeuren als ik dat wel doe. Het lijkt me zo heerlijk om hier allemaal niet op te moeten letten, want het is echt vermoeiend dat dit de hele tijd in je achterhoofd speelt (en je toch nog zulke situaties tegenkomt).
Ik was me er niet van bewust dat sommigen het kunnen zien als humblebrag, maar sindsdien post ik er nooit meer spontaan over (tenzij het ter sprake komt zoals nu).
31 likes
Mega irritant met werk. Ik heb al twee keer gehad dat iemand bij een nieuwe baan vroeg of ik stage kwam lopen. Nou dat vind ik echt gênant Dan heb ik liever dat ze me 10 jaar ouder schatten.
9 likes
Die opmerking over het koffie zetten vind ik absurd ongeacht hoe oud iemand eruit ziet
1 like
Love deze comeback
54 likes
Heel herkenbaar. Ik werd als tiener altijd (veel) ouder geschat, heb zelfs 2x als 16-jarige op de trein mijn ID moeten tonen om te bewijzen dat ik nog recht had op het jongerentarief (voor de belgen: gopass, tem 25j). Ook niet leuk.
Maar nu ben ik advocaat en heb ik al tig keer de opmerking gekregen dat ik nog “zooo jong ben/jong eruit zie” van clienten, tegenpartijen en tolken. Hele mindfuck dus want ik ben dit niet gewoon. Met als dieptepunt tijdens een consultatie clienten die alles in twijfel trekken en constant zeggen “maar de meester heeft gezegd dat…” tot ik het zo beu was en ik zei dat ik OOK meester ben. Om dan te mogen horen “maar dat kan niet waar zijn, heb jij rechten gedaan, je bent nog zo jong”.
Heel frustrerend want ik ben goed in mijn vak en mijn leeftijd of looks zouden er niet toe mogen doen. Ik weet ook nooit hoe hierop te reageren want ik vind het moeilijk te onderscheiden als het als “”“compliment”"" bedoeld is of gewoon echt twijfels over mijn bekwaamheid. Ik wil niet dat clienten denken dat ze mijn eerste dossier ooit zijn.
8 likes
Hahahaha. Ik word ook wel eens jonger geschat. Maar ik heb meer het idee dat dat komt omdat ik overkom als een oversexte puber dan dat ik er daadwerkelijk jong uitzie.
4 likes
Leef jij met het gevoel dat er een zwaard van damocles boven je hangt?
- Nee, ik ben zo licht als een veertje
- Ja, ik ben bang voor iets in de (vriendschaps)relatiesferen
- Ja, de klimaatproblematiek
- Ja, iets met (een van) mijn kinderen
- Ja, mogelijk naderende oorlog
- Ja, iets met mijn gezondheid
- Ja, iets met de gezondheid van mijn partner
- Ja, iets financieels
- Ja, iets met mijn werk
- Ja, iets met familie
- Ja maar om nog een heel andere reden
0 stemmers
3 likes
De context doet er inderdaad wel toe ja, want ik moest meteen denken aan een oude collega van 40 die er altijd op stond dat mensen moesten raden hoe oud ze was omdat ze er zooo jong uitzag en mensen dachten altijd dat ze 30 was. Ging er echt wekelijks over.
2 likes
Herkenbaar. Ik geef ook leiding en werk met vrijwel alleen maar mannen. Er zijn er altijd een paar die me gaan testen: ze leggen me de meest basale dingen uit zonder dat daar aanleiding toe is, ze vatten mijn vraag op als een basisvraag waardoor ik 3x dezelfde vraag moet stellen om eindelijk een gedetailleerd antwoord te krijgen, ze flirten met me, maken ruzie met me, weigeren te doen wat ik ze vraag, maken seksueel getinte opmerkingen. Dit is al zo bij 3 verschillende bedrijven en 5 verschillende teams, het is echt geen toeval meer. Inmiddels heb ik zo m’n “trucjes” op mijn expertise snel duidelijk te maken, maar blijft ontzettend vermoeiend dat je standaard begint op -1. Elk nieuw persoon/man kost gewoon extra energie.
5 likes
Weet jij je hechtingsstijl?
- Ja
- Nee, geen interesse in
- Nee, ik weet nog niet wat dit is
0 stemmers
2 likes
Nee, en ik weet wel wat hechting is maar vind dat lastig te bepalen bij mezelf.
13 likes
Ken jij iemand die alle drie de officiële talen in Nederland (minimaal goed, liefst vloeiend) spreekt?
- Ik ken zo iemand
- Ik ben zo iemand
- Ik ben niet zo’n iemand en ken ook niemand die dat kan
0 stemmers
2 likes
Nee
Limburgs is niet een officieel erkende taal in NL toch?
2 likes
Nederlands
Fries
Papiamentu
1 like
Ik kan niet op nee stemmen
2 likes
“Ik ben én ken zo niemand”
1 like
Maar ik ben ook scheel ik las ik ben en ken zo iemand, excuus
4 likes
Ah wist niet dat Papiamentu een door de wet erkende taal was in NL, weer wat geleerd.