Ik ook, en een kus. Doe ik nog steeds 
. Heb mijn oma volgens mij nog nooit een hand gegeven?
1 like
Ik moest m’n oma altijd een kus geven 
Hahaha ja! Echt een wandelend stereotype, ze werkte in zo’n winkel met ontzettend dure merkprullaria voor in huis, droeg alleen wit en donkerblauw en had een passie voor potpourri.
3 likes
Op mn stageplek mocht je dit absoluut niet door de telefoon zeggen en mensen die het dan een x per ongeluk zeiden kregen een waarschuwing.
1 like
Ik gaf ze een kus en/of knuffel (en mijn enige overgebleven omaatje nog steeds 
), maar wij zijn ook absoluut niet formeel. Alhoewel een neefje en nichtje wel vousvoyeren, wat ik echt heel raar vind, heb nog nooit in mijn leven “u” tegen mijn grootouders gezegd en daar hebben ze ook echt niet zelf om gevraagd
Ja een hand bij alle grootouders. Bij komen en weggaan. En van opa ook nog verplicht een kus op de wang bij weggaan. 🫤 Verder was het een lieve vent, maar ik zou mijn kinderen nooit dwingen tot fysiek contact.
Gewoon hallo en dag zeggen is ook oke als je niet meer wil.
2 likes
De ouders van mijn man wilden ook altijd een hand en dan moest je ook nog de juiste begroeting uitspreken, met naam erbij… Ik heb de eerste keer hartelijk gelachen en dat dus nooit gedaan, wat een verbeelding… Uiteraard was het daarna mijn schuld dat mijn man er ook mee stopte 
2 likes
Ik lees hier zovaak over dwingen tot lichamelijk contact, maar mensen die je lief vindt knuffelen is toch gewoon fijn, ook als kind? Of was ik daar echt zo’n uitzondering in? Niks fijners dan bij opa op schoot kruipen terwijl die zat te kletsen met zijn diepe stem, of 's avonds bij het tv kijken tegen oma’s benen aan te hangen die dan lekker door mijn haar ging kriebelen
10 likes
Tuurlijk, maar dan is het vrijwillig. Maar als je opa een kus moet geven bij weggaan, vind ik dat niet oke. Als een kind dat zelf wil en opa daar ook oke mee is, waarom niet.
33 likes
Mijn kind vindt ons fantastisch maar hield als baby al niet van knuffelen of überhaupt aangeraakt worden. Geen sprake van dat het dan kusjes moest geven. Niet aan ons en niet aan anderen.
2 likes
En @PiuPiu Ja, dat is natuurlijk ook weer zo. Bij ons ging het gewoon automatisch, nooit echt bij stilgestaan dat er kinderen zijn die dat niet zouden willen
1 like
Nou, ik hield als kind echt niet van kusjes of knuffelen. Dat deed ik nooit bij mijn ouders, waarom zou ik het dan verplicht bij mijn opa moeten doen? Als tiener begon ik er meer waarde aan te hechten en gaf ik mijn oma uit mezelf een knuffel of kus. Dat lijkt me gezonder.
2 likes
En dat geeft ook niet, het is juist superfijn als je zoals jij zegt lekker bij oma kunt hangen toch? Of bij vriendinnen, kwam van de week toevallig ter sprake toen ik een jaar of 15 was zaten we altijd bij elkaar op schoot enzo en niemand die dat gek vond.
2 likes
Huh? Dingen doen die je fijn vindt is iets compleet anders dan gedwongen worden om dingen te doen die je eventueel eigenlijk niet fijn vindt?
14 likes
Heb jij bij de tandarts/mondhygiënist als hij/zij in je mond bezig is, je ogen open of dicht?
- Open
- Dicht
0 stemmers
Sleutelwoorden zijn dus
dwingen
Lief vinden
4 likes
Hahahaha wat, zelfs met ogen dicht word ik verblind door die rotlamp. Hoe kunnen zoveel mensen hun ogen open hebben?
Ik lig serieus met grote zonnebril, ogen dicht en de lamp op mijn mond gericht nog te creperen daar 
3 likes
Nee niet altijd. Geef me gewoon ruimte. Ik hou van mn moeder dr knuffels, maar soms moet ze ff opzouten
4 likes
Plus je kunt iemand heel lief vinden en dan nog steeds niet lichamelijk zijn natuurlijk
7 likes
Ik had als kind echt een soort afkeer tegen lichamelijk contact. Een high five of een hand was dan echt al meer dan genoeg. Ben heel blij dat ik nooit ‘gedwongen’ werd om te knuffelen. En nu als volwassene vind ik het nog steeds kut en ongemakkelijk om mensen te knuffelen met uitzondering van m’n toekomstige partner.
12 likes